vrijdag 16 augustus 2013

Groene Jonker: augustus

Het waterpeil van de Groene Jonker is in augustus weer behoorlijk laag. Dat biedt natuurlijk uitgelezen mogelijkheden om enkele bijzondere watervogels te zien.

Op maandagmorgen 12 augustus ben ik er eens gaan kijken.

Ik mag behoorlijk tevreden zijn met wat ik die morgen heb gezien. Het valt alleen niet mee om de soorten goed te determineren.




Porseleinhoentjes heb ik meerdere keren gezien, gelukkig ook buiten de dekking.
Ik was blij dat ik een aantal foto's kon maken, waarbij geen rietstengels hinderlijk in beeld kwamen.
Ook waterrallen zijn nu makkelijker te zien. Ze bleven echter wat verder weg dan ik hoopte.
Aanvankelijk twijfelde ik bij wat ik hier zag. Het bleek toch een jonge bergeend te zijn.
Putters waren er veel, maar oh wat vliegen ze snel weg. 
Er is meer dan genoeg te eten voor ze want er zijn heel veel uitgebloeide distels.
Een wat ongewone pose.
Maar welk vogeltje is dit?
Ik heb moeite om het verschil tussen een rietzanger, snor en kleine karekiet te zien.
Even mooi poseren wilde hij wel.
Dit was wel een heel onverwacht moment.
Het schaap was op het drooggevallen slik terechtgekomen, maar de ondergrond was zachter dan verwacht.
Gelukkig is het dier gered door een medewerker van de brandweer en een medewerker van de veecontrole van Natuurmonumenten.
Opnieuw een beetje ver weg, maar ik vind het wel een mooi plaatje van een zwarte ruiter in zijn habitat.
Ook hier had ik mijn twijfels. 
Er waren kijkers die het hadden over een zwarte ruiter, maar anderen hielden het op een kemphaan.
Ik houd het op een kemphaan.
IJverig was de vogel bezig zijn kostje bij elkaar te zoeken.
Natuurlijk moest de omgeving ook in de gaten gehouden worden.
Merkwaardig vond ik het dat de vogel zich door zijn poten liet zakken en deze houding aannam.
Even later liep hij weer verder. Het water was beslist niet zo diep dat hij er niet goed kon staan.
Lepelaars waren er ook, zij het wat op afstand.
Ze waren eerst met zijn drieën, maar deze lepelaar kwam later alleen terug. Bovendien wat dichterbij.
Ook lepelaars hebben wel eens jeuk.
In de vergroting is te zien dat de lepelaar een visje gevangen had. De staart steekt nog wat uit zijn snavel.
Hij was heel ijverig met zijn snavel door het water aan het bewegen.

Het zoeken ging ook in wat dieper water verder.
 In ondiep water lijkt het toch wat makkelijker.
Deze houding vond ik de mooiste van de dag.
De zeldzame zwanenbloemen staan nu volop in bloei. 
In de Groene Jonker en omgeving groeien deze bloemen  veel.
Een mooie bloem om dit bericht over de Groene Jonker mee te besluiten.

Het is de bedoeling om in mijn volgende bericht dit kleine knaagdier - een Mongoolse renmuis - te laten zien:
Het is nog even afwachten of dit plan gaat lukken.
Wordt vervolgd.











13 opmerkingen:

  1. Nou je hebt je daar heerlijk kunnen vermaken ,en je hebt een prachtige oogst,dat schaap is wel heel speciaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. foto 11 is volgens mij een zwarte ruiter. De overige inderdaad een kemphaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fantastic photos! Wonderful birds! I couldnt translate, so I wonder what had happen to sheep in the mod...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. What good luck! It is very difficult to photograph the water rail out of coverage... Congrats..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nu Kees je hebt daar ook keuze genoeg om iets moois te maken !!
    Ik schrok wel van het schaap maar gelukkig kon hij/zij gered worden !!!
    Fijn blog !
    grt, Annie
    http://anniezon.blogspot.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooie serie is dit geworden.
    Het schaap is gelukkig wel gered.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je hebt heel wat steltlopers gezien. Knap dat je zo veel namen weet. Ach arm schaap, gelukkig kreeg ze hulp.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Kees
    het blijft een mooi gebied daar mooi. lepelaars zaten er best veel het is een mooie serie.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo dat was toch beslist de moeite waard om daar rond te struinen. Tjonge wat een mooie foto's van het Porseleinhoen, daar zou ik toch heel blij mee zijn. Je hebt gelijk met de Kemphaan hoor, een Zwarte Ruiter heeft oranje poten en snavel. Wel lastig trouwens al die steltlopertjes van elkaar te onderscheiden.
    Hoewel niet alles even dichtbij zat kan ik me voorstellen dat je daar goed genoten hebt.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Kees,
    de Groene Jonker is ook een mooi maar heel valk gebied. Als ik er ben zie ik alleen geoorde Futen en nooit wat anders hihi.... Jij hebt tenminste nog een heel mooi scala aan steltlopers en andere dieren. De Zwarte ruiter en de Porseleinhoen staan nog op mijn lijst.
    Dat schaap was wel even schrikken maar gelukkig is hij gered. Sta je wel ff gek te kijken als je dat dan zo ziet! Mooie vogelrijke serie Kees.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Prachtige impressie van De Groene Jonker, de porceleinhoen en de waterral zijn toch mooie waarnemingen en zeker die eerste staat ook nog eens heel mooi op je foto's. Je hebt veel gezien. Ik kom net terug van de poelgeest polders, daar was het niet veel : 1 lepelaar, een oeverloper en wat ganzen en putters....
    Bij de groene Jonker wordt het altijd leuk als het waterpeil omlaag gaat, dan laten de steltlopers zich goed zien, en ook dichterbij.
    Gelukkig is dat arme schaap nog gered.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hai Kees,

    Tsja, Groene Jonker is een mooi gebied, maar wel erg lastig om lekker te fotograferen. Het nadeel is toch wel dat je eigenlijk op de paden moet blijven en dan moet je echt geluk hebben dat de vogels zo nu en dan dichtbij het pad opduiken. Foto 11 is geen kemphaan, maar naar mijn idee is dat wel een zwarte ruiter.
    Op zo'n ochtendje maak je toch een behoorlijk aantal mooie platen van soorten die een hoop mensen nog nooit voor hun lens gekregen hebben. Vooral de foto's van de kemphaan vind ik erg mooi geworden.
    Ook die van de putter op de distels is er eentje die ik al een tijdje probeer te maken. Prachtig zo in zijn omgeving.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen