woensdag 30 november 2016

Makgadikgadi Pan (Botswana)




Op een dag dat het weer eens meer dan 40 °C was vertrokken wij in de namiddag naar een zoutpan, Makgadikgadi geheten.
Ik had de indruk gekregen dat we vrijwel direct naar de zoutpan zouden rijden, maar er bleek nog een rit van ongeveer een uur door een savannegebied bij te horen.
Ik had geen 400 mm lens meegenomen, omdat we maar beperkt bagage konden meenemen en ik niet op een aantrekkelijk voorafje had gerekend.  Daar heb ik wel spijt van gehad.

Ik wil hier proberen een impressie te geven van deze trip waardoor het voor de verandering niet uitsluitend om de dierenwereld zal gaan.

Stokstaartjes bleken een voor mij onverwacht onderdeel te zijn, maar daarover later.
In dit uiterst dorre gebied leefden nog verrassend veel andere dieren. Diverse soorten vogels, meestal op een wat te grote afstand naar mijn zin, maar bijvoorbeeld ook olifanten. We hebben ze dan wel niet gezien, maar we vonden wel verse sporen en mest.
In de savanne leven mensen met hun kudden.
Broodmagere koeien, ezels, geiten en paarden proberen in het werkelijk gortdroge gebied nog iets eetbaars te vinden.
De mensen wonen er zeer primitief, werkelijk op de grens van het bestaan.
Vlakbij zo'n groepje hutjes hadden grondeekhoorns (ground squirrels) hun burcht.
Het zijn zeer bedrijvige, watervlugge beestjes.
Op dat moment miste ik mijn 400 mm lens wel, ik moest het doen met 200 mm.
Het landschap werd gedomineerd door baobabs, enorme karakteristieke bomen die zeer respectabele leeftijden kunnen bereiken.
Gelet op de vorm zegt men vaak dat deze bomen met hun wortelstelsel in de lucht staan.
Mijn vrouw is voor de boom gaan staan om te laten zien hoe indrukwekkend groot de bomen zijn.
Ik zei het al, het land is buitengewoon droog.
De ezels en koeien veroorzaakten stofwolken terwijl ze over de als maar kaler en vlakker wordende savanne sjokten.
Met een auto kan dat natuurlijk beter.
Zelfs als je rustig rijdt - wat vrijwel overal beslist nodig was - heb je al gauw een stofwolk achter je aan.
Af en toe kwamen we struisvogels tegen, maar net iets te ver weg om ze goed te kunnen fotograferen.
Op ongeveer een kilometer van het kamp op de zoutvlakte mochten wij de auto's uit om het laatste stuk te lopen.
Het oppervlak was merkwaardig bros, zoals door het bovenstaande beeld wel duidelijk zal worden.
Het was onmogelijk om geluidloos te lopen.
De grond bestaat niet uit puur zout, maar uit een mengsel van zout en een soort klei.
Het was een bijzondere sensatie om 360° rond te kunnen kijken en alleen maar een zoutvlakte te zien, zoals ten dele op het volgende beeld te zien is. 
In de verte was het kamp in de schemering zichtbaar, met onze terreinwagens aan de rechterkant.
Het was lastig om in het schaarse licht scherpe foto's te maken, maar dit beeld is wel goed genoeg om de sfeer weer te geven.
We hebben in de open licht geslapen, in een bijzonder soort slaapzakken.
De zon kwam al weer vroeg op.
Het zal geen verrassing zijn dat we geen elektriciteit en stromend water hadden.
Rechts staat één van de twee toiletten, links een tafeltje met een watertankje en zeep.
En zeg nou zelf: 
Wanneer zal je zittend op zo'n toilet een mooier uitzicht hebben?
De begeleiders hadden twee gaten gegraven en boven elk gat dit soort toiletten geplaatst.
's Avonds en 's nachts stond er nog kaarsverlichting bij, zodat je ze in het donker kon vinden.
's Morgens vroeg rond half 6 stonden de stoeltjes zo rond het smeulende kampvuur opgesteld voor het ontbijt.
Kort daarna vertrokken we, in de hoop stokstaartjes te zien.
Er was al een scout vooruit gegaan om ze op te sporen.
We werden niet teleurgesteld.
Ze waren nauwelijks schuw, zelf ook net pas wakker.
We konden ze zo goed benaderen dat ik mijn 400 mm lens hier niet miste.
Wat een opluchting!
Het zijn vertrouwde beelden van tv en dierentuin, maar om de dieren in werkelijkheid zo te kunnen zien was voor ons een buitengewone ervaring.
Onze gids vertelde dat ze niet alleen de omgeving observeerden, maar dat ze in het opkomende zonlicht hun buik stonden op te warmen.
Dat schijnt nodig te zijn om de spijsvertering te stimuleren.
Het was een gezinnetje van zes dieren.
Het vrouwtje bleek zwanger te zijn.
Ze keken natuurlijk wel eens onze kant op, maar het was vooral opwarmen en op de omgeving letten.
Dit is het grootste aantal dat ik op de foto kon krijgen.
De jongen renden natuurlijk heen en weer, maar het vrouwtje was erg op haar hoede en bleef lang in haar hol.
Hoe mooi wil je het hebben?
Dit tweetal bleef vrij lang op dezelfde plek, het mannetje was verwoed bezig een hol te graven op zoek naar misschien wel een schorpioen.
De andere jongen dwaalden al af op zoek naar wat lekkers.
En daar stond ze dan, bedachtzaam, vlak voor mij.
Haar man keek even op, gedeeltelijk verscholen in zijn net gegraven hol.
Even later was hij er tijdens het graven bijna helemaal in verdwenen. 
We zagen nog een stukje staart, en vooral zand dat hij naar achteren wierp.
Helaas voor hem, en natuurlijk ook voor ons, ving hij geen prooi.
Zo zagen we lange tijd het vrouwtje, klaar om weg te duiken in haar hol.
Tot besluit dit duo.
Het achterste stokstaartje met de voorpootjes op de schouders van moeder.

Toen ze opgewarmd waren gingen ze er razendsnel van door, soms even stoppend om wat te eten. 
Als ze zo actief zijn krijg je nauwelijks meer een kans om ze te fotograferen.
Je moet beslist weten waar ze hun hol hebben, zodat je er  's morgens vroeg bij kan zijn als ze ontwaken.

Ik denk dat het niemand zal verbazen dat dit één van de hoogtepunten van de reis was.

17 opmerkingen:

  1. Goede morgen Kees,
    Oooooooohhhhhhhhhhhhhh wat een prachtige serie en wat een voorrecht om daar te mogen zijn !
    Gelukkig laat je ons mee genieten van al dit moois en die boom OHHH WAT IS DIE MOOI !
    Groetjes Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees,
    Fantastisch om dit allemaal te zien. Heel indrukwekkend.
    Je foto's van die stokstaartjes zijn echt super. Mooi van kleur en grappige poses. Je eerste foto meteen van deze blogpost is echt een knaller.
    Grappig om zo'n toilet te zien midden op zo'n open vlakte. Daar ga je toch niet even een half uurtje op je gemakkie op zitten met een magazine in je handen. Deze primitieve wijze doet me meteen weer denken aan mijn militaire dienst tijd met zo'n latrine.

    Groetjes, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Kees,
    wat een spannend avontuur, op de zoutpannen slapen onder de blote hemel.
    Op je eerste foto's ziet het er wel heel droog uit allemaal. Ook de grondeekhoorns zien er niet echt gezond uit (ik zie daar ook geen sprietje gras).
    Met de stokstaartjes gaat 't blijkbaar een stuk beter. Super om die zo te zien en beeldschone foto's; prachtig van kleur ook (door het ochtendlicht?)
    Echt een bijzondere reis die jullie gemaakt hebben. Je hebt vast nog meer in petto.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Kees,
    da hast du recht sowas ist ein Höhepunkt, Zoo und Tierpark ist nie das selbe wie in freier Natur. Wie sie Ihre Bäuche in die Sonne strecken sieht wirklich lustig aus
    Grüsse Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vreemd genoeg kan niet iedereen meer op mijn blog reageren. Daarom vermeld ik hier de reactie van Roos, die ik via Google+ kreeg:

    Even een reactie op je laatste blog. Die plaats ik maar even hier want om de een of andere reden kan ik geen reactie geven op je blog zelf. Een prachtig blog over de stokstaartjes, de zoutvlakte en de baobabboom. Ook je vorige blog met de maraboe is schitterend.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kees
    Je hebt heel wat mooie foto's gemaakt tijdens je verblijf gaaf die stokstaartje
    Groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Kees,
    Alweer een mooi verslag van jullie reis (Is die boom echt zo groot of heb jij zo'n klein vrouwtje? ;-)). Wat lijkt me dat verschrikkelijk om daar - in die dorre boel - te moeten leven, maar het levert wel heel aparte landschapsfoto's op. Het toilet op de zoutvlakte is natuurlijk gewoon praktisch, maar ik kan met mooiere uitzichten voorstellen: er is niks te zien toch?
    Je slotserie van de stokstaartjes vind ik erg vermakelijk. Het zijn en blijven koddige diertjes, zoals ze zich gedragen. Mooi vastgelegd.
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Kees,
    Wat een reis, wat een reis. pffft...adembenemend mooi allemaal Die Baobabs is schitterend en mooi dat je vrouw er even bij wilde poseren, want nu zie je idd hoe groot die boom is, mega! De grondeekhoorns zijn gaaf! En het landschap toont een harde wereld. Prachtig vastgelegd. En dan die stokstaartjes...die doen je de adem stokken ;-) Fantastisch moment, wow en wat een foto's. Je ziet gelijk dat je in de natuur bent en niet in een dierentuin, want die vlakte hebben ze niet in de Zoo. Ik heb hier echt met open mond naar zitten staren, de ene foto nog mooier dan de andere. Wat een geweldige ervaring. Ontroerend, zo dichtbij. (200mm lens !!) toppie, wat wil je nog meer, allemaal juweeltjes van foto's! Ik zou er een grote afdruk van in de kamer hangen als het mijn reis was ;-))
    Groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo Kees, een prachtig blog. Het moet inderdaad een bijzondere ervaring zijn geweest. De baobabboom heeft mij altijd geïntrigeerd net zoals de stokstaartjes die ik altijd ging bekijken als ik in Diergaarde Blijdorp was. Deze reactie heb ik via mijn tablet geschreven daar lukt het wel :)
    Groeten Roos

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi Kees,

    Wat een bijzondere belevenissen weer zeg. Heel vertederende beelden van de stokstaartjes, het zijn in de dierentuin altijd al heel grappige beestjes, om ze zo in de vrije natuur te zien en mee te maken in hun eigen habitat lijkt me schitterend. En wat een joekles van bomen zeg die boababs, goed dat je je vrouw even liet poseren, dan zie je de omvang pas in perspectief (van die boom dan, haha)
    Zoals je ziet kan ik wel gewoon op je blog reageren.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Geweldige beelden Kees.. vertederende beelden met fraai licht! Jammer genoeg kwamen stokstaartjes niet voor in de parken waar wij waren in Tanzania! GEweldige setting voor een kampvuurtje trouwens! Gr. John

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wow!! Great trip!!.. Beautiful series of photos.. Love suricatos. Cheers

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Kees,
    wat een geweldig mooi blog is dit zeg. De Stokstaartjes en de grondeekhoorns zijn echt geweldig om te zien, maar ook de statige bomen en "aparte" bomen vind ik heel erg mooi. Slapen in de buitenlucht en dan ook eten op het strand. heel apart om mee te maken denk ik maar ook onwijs gaaf. Deze foto's geven een hele mooie impressie van wat jullie gezien hebben. Ik heb ook even heerlijk genoten van deze mooie beelden.
    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wonderful photos Kees, how I would have loved to be there too!
    I have a picture of my son with a young meerkat in his arms but that was in Namibia!
    Makgadikgadi Pans are an extraordinary place!
    congratulations, enjoy your sunday :)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Fantastisch avontuur weer Kees en wat een mazzel dat de diertjes van zo dichtbij te fotograferen waren. Het al je toch gebeuren dat je achteraf spijt hebt, dat je de grote lens niet meegenomen hebt. Prachtige beelden zo van de stokstaartjes en de achtergronden maken de foto's compleet. Zo kun je echt zien dat het beelden zijn uit de echte natuur en niet uit een een of andere dierentuin. Prachtig weer!

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Oh they are really sweet! and that three is amazing! :)

    BeantwoordenVerwijderen