AWD juni 2017 deel 3 Vogels

In de maand juni ben ik een aantal keren met een duidelijk doel de AWD ingetrokken.

Daar kwam regelmatig niets van terecht, omdat mijn aandacht getrokken werd door onverwachte bewoners.

Een jonge gaai was een van die verrassingen.

Ik begin echter met een jonge kwikstaart.

Toen ik verscholen tussen de duindoorns zat om duinkonijnen te fotograferen (zie mijn vorige publicatie) kwam onverwachts een jonge witte kwikstaart voorbij huppen.

Hij hoorde mijn camera, maar werd er niet onrustig door, hooguit nieuwsgierig.

Hij ging rustig door met voedsel zoeken, af en toe opkijkend.

Hij nam er de tijd voor, nauwkeurig zoekend naar wat lekkers.

En ja hoor, hij vond iets.

Het was echter zo klein dat er op de beelden niet te zien was wat hij had gevonden.

Nog een laatste beeld van deze jonge kwik, die weer iets anders op het oog had.

Roodborsttapuiten horen 's zomers bij de vaste bewoners van het duin en je ziet ze dan ook regelmatig.

Deze keer geen ruimte voor de mooier gekleurde man maar voor een vrouwtje.

Ze observeren de omgeving graag vanuit een hoge positie.

Als een beweging hen niet bevalt vliegen ze snel naar een wat verderop gelegen vergelijkbare uitkijkpost.

Het valt niet altijd mee om ze goed op de plaat te krijgen.

Gekraagde roodstaarten wilde ik ook wel weer eens fotograferen.

 In een gebiedje waar ik ze al jaren tegenkom ben ik weer eens op zoek gegaan.

Een mannetje zag ik vaak, maar meestal op een iets te grote afstand naar mijn zin.

Voor het vrouwtje gold hetzelfde.

Ze waren behoorlijk in de weer dus ik verwachtte uitgevlogen jongen te zien die ze zouden komen voeren.

Ik hoefde niet erg lang te wachten.

Een jonge vogel zat op een boomtak waar het mannetje hem kwam voeren.

Het was helaas geen aantrekkelijke plek, want het leverde mij voornamelijk "takkenbeelden" op.

Aantrekkelijker werd het toen de jonge vogel op de grond liggende takken opzocht.

Soms sprong hij van de dikke tak af, zocht zelf wat te eten op de grond, maar keerde steeds weer op vrijwel dezelfde tak terug.

Hij keek voortdurend verlangend uit naar een van zijn ouders die hem zou komen voeren.

Groot was zijn enthousiasme toen zijn vader langs kwam.

De pret duurde nooit lang, vader was in ieder geval weer snel gevlogen.

Nu was het wachten op moeder, die al in buurt rondvloog.

Zij kon mij goed zien, maar ze vond mijn aanwezigheid niet verontrustend.

Ze keek nog even goed rond voordat ze naar haar jong vloog. 

De kleine was helaas van de tak in het gras gesprongen waarbij hij grotendeels uit het zicht verdwenen was. 

Van het voedermoment kon ik daardoor geen beelden maken.

En dan waren er nog gaaien.

Ik was op een ochtend druk bezig met het fotograferen van keizersmantels toen ik jonge gaaien hoorde.

Daar wilde ik mijn vlindersessie wel even voor onderbreken.

Een jonge gaai, die eerst een tijdje op de grond had gezeten, had een plekje op een boomtak gevonden.

Hij liet goed horen dat het etenstijd was.

Als je in de groei bent moet je goed eten.

Deze gaai was bijna geen moment stil, zo veel trek had hij.

Hij schreeuwde het uit en liet goed merken dat hij de "roomservice" onder de maat vond.

Nog even een mooie pose tot besluit.

In de maand juli heb ik door andere bezigheden vrijwel geen tijd gehad om de natuur in te trekken.

Ik had van juni nog behoorlijk wat in voorraad, waardoor ik in juli wekelijks nog wel wat nieuws op mijn blog kon en kan laten zien.

Op blogs reageren lukt mij tussendoor wel, maar het gaat wel een stuk trager dan ik gewend ben.

In augustus behoort de rust weer terug te keren.