AWD - Bloeddrupjes (Zygaenidae)

11 Juli moest een macrodag worden.

Ik had gehoopt op libellen en vlinders die bedekt waren met dauwdruppeltjes, maar daarvoor was het 's nachts niet voldoende afgekoeld.

Aanvankelijk vond ik helemaal niets, maar na een stuk wandelen zag ik St. Jansvlinders.

Terwijl ik een mooi standpunt zocht zag ik plotseling twee metaalvlinders, een stuk kleiner dan de St. Jansvlinders. 

Ze blijken ook tot de familie van de Zygaenidae te behoren.

Het verschil in uiterlijk van deze dagactieve vlinders  is duidelijk te zien.

De bloemen zijn in trek bij vlinders en rupsen.
Hier verstoorde de rups van de St. Jacobsvlinder de maaltijd van een St. Jansvlinder.
Toen de vlinder een voorpoot tegen de kop van de rups drukte trok de laatste zich terug.

De metaalvlinder ging vooralsnog ongestoord verder met de maaltijd.
Maar hoe heet nu de plant waar ze zo blij mee zijn?
Het ligt voor de hand om te denken dat het boerenwormkruid is.
Door het ontbreken van bloemblaadjes denk ik dat het ook duinkruiskruid kan zijn.
Of is het toch jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris subsp. vulgaris)?
De rups van de St. Jacobsvlinder voelt zich er in ieder geval ook thuis.
De meningen zijn verdeeld. Determineren is niet zo simpel.

Er werd gesmuld.

Bloeddrupjes of bloedvlekvlinders blijken niet alleen een vieze smaak te hebben, ze zijn ook nog giftig.
Ze blijken blauwzuur te bevatten.

De antennes zijn vaak knotsvormig of getand.

Bloeddrupje (Zygaena filipendulae)

De metaalvlinder was voornamelijk op dit deel van de plant bezig geweest,
maar ging toch op zoek naar een betere plek, met veel nectar.

Er volgde een korte ontmoeting met een St. Jansvlinder.
 Het contact bleef beperkt tot wat zwaaien met antennes en voorpoten.
De rust keerde snel terug.
De rups bleef hierbij op afstand.

Ze waren allebei druk bezig met nectar op te zuigen.
Er was plaats genoeg voor twee.

Met zo'n houding denk je toch al gauw aan Holle Bolle Gijs aan een eenvoudige doch voedzame maaltijd.

Metaalvlinder ( Adscita Statices)

Hieronder laat ik nog een viertal beelden zien van vooral de St. Jansvlinder in actie.

Maar er was nog meer te zien:

Kleine vlinders zoals de metaalvlinder moeten wel voorzichtig zijn als er zonnedauw in de buurt is.
Deze vlinder zat vastgekleefd.

Hij was niet de enige.
Dit nog kleinere vlindertje zat ook vast.

Een juffer, die net was losgekomen van de zonnedauw, bekeek alles met grote ogen.

Zo zie je maar, ook als je plan niet uitkomt, kan je wel thuiskomen met een heleboel onverwachte beelden.
De kenners weten wel dat de tijd omgevlogen is.