Vogels in lentesfeer

Ook al zijn de dagen nog niet zo warm als we graag willen, de lente is al in volle gang.

Deze keer besteed ik uitsluitend aandacht aan vogels, die ik in verschillende gebieden heb gezien.

Het eerste beeld hoef ik bij niemand te introduceren.

Het is één van de populairste vogeltjes van het voorjaar.

Grote bonte spechten laten met hun geroffel op boomstammen en takken hun aanwezigheid duidelijk merken. 

Ik heb zelfs een serie beelden van een hartstochtelijk hakkende grote bonte specht kunnen maken vanuit mijn slaapkamer.

Dit jaar ben ik (nog) maar één keer naar de Poelgeest Polders geweest.

Het was er toen nog betrekkelijk rustig, er was nog niet veel voorjaarsactiviteit.

Deze kievit had nog geen zin in luchtacrobatiek.

Het bezoek van een waterspreeuw in de AWD heb ik in mijn maartoverzicht al enige aandacht gegeven, 

maar ik wil er toch nog wat meer beelden van laten zien.

Hier werd het verenpak gefatsoeneerd.

Hij had beslist trek want de ene na de andere prooi werd gevangen.

De kalkaanslag gaf een merkwaardig effect, want zo leek het wel of er sneeuw gevallen was.

Af en toe toonde de vogel zijn oogkleppen. 

Nog een laatste beeld van het korte bezoek.

In de Groene Jonker was al de nodige voorjaarsdrukte.

Veel vogels hadden al een stelletje gevormd.

Rietzangers behoorden tot de meest actieve vogels.

Uitbundig zingend vlogen zij boven het riet uit of zaten zij op een rietstengel.

Waar zou de uitdrukking "Zij zongen het hoogste lied" vandaan komen?

Bij wijze van variatie koos deze rietzanger eens geen riet, maar een jong boompje.

Zo was hij goed zichtbaar.

Rietzangers deden hun naam eer aan, want ze zaten erg vaak verscholen achter riethalmen.

Het geluid dat deze vogel produceert herken je onmiddellijk.

Ze hebben er ook hun naam aan te danken: snor.

Wát is het moeilijk om die vogels een beetje behoorlijk op de plaat te krijgen!

Dit was de beste, waar ik vooral blij mee was omdat het mij nog niet eerder gelukt was.

Blauwborsten wilde iedereen op de plaat.

Soms werkten ze behoorlijk mee.

Uit volle borst zingend zat hij goed in het zicht.

De rietkraag vormde een passende entourage.

Ik ben er twee keer geweest.

De tweede keer bleven de blauwborsten vooral verstopt in het riet. 

De eerste keer zag ik een flink aantal blauwborsten.

De nevel was hier net opgetrokken en de blauwborst zat goed zichtbaar in het ochtendzonnetje.

Hij vloog al gauw wat verder en daar was de lichtinval heel anders.

Het wekte zelfs de indruk dat de nevel nog niet geheel weg was.

Deze beelden heb ik niet voor niets aan het eind geplaatst.

Ik vind de laatste twee de mooiste van de serie.

Ieder jaar kijk ik uit naar kleine plevieren.

Kort voor het verstrijken van de deadline van dit verslag zag ik een viertal in de AWD.

Het viel niet mee om ze op de plaat te krijgen, maar met dit resultaat was ik heel tevreden.

Later zullen er nog wel wat meer beelden volgen, maar er is nog wel wat tijd nodig om alles uit te zoeken.