AWD - Wilde zwanen

Vrijdag 27 januari was grotendeels een zonnige dag.  Even voor 9 uur ging ik bij de Oase de AWD in. Er was deze dag zoveel moois te zien dat het niet meeviel om een selectie van mijn foto's te maken.
 
De wilde zwanen in het infiltratiegebied vond ik het spectaculairst, dus daarvan heb ik meerdere foto's opgenomen.

 Het begon in de Oranjekom met Canadese ganzen:

 Door het temperatuurverschil van water en lucht ontstond damp boven het water

 Jonge damherten koesterden zich in het zonnetje:

In totaal zag ik vier reeën:

  Brilduikers waren volop te zien:

 Grote zaagbekken waren iets minder talrijk:

 De wintertalingen hadden gezelschap van een dodaars:

 

In het infiltratiegebied zag ik wat ik gehoopt had, en hoe!

De jonge zwanen deden niet voor de volwassen vogels onder.

De bovenstaande beelden vond ik echter het mooist.

  Ook aan de kant gingen de zwanen verder met hun toilet

 5 Jonge zwanen kwamen het water uit en stonden vlak naast het pad.

Toen ze tevreden waren gingen ze weer verder.

Bij het bekende vossentrefpunt waren vrij veel mensen. Vossen zag ik vooral iets verderop. 

Tegen drie uur was ik weer terug bij de Oase

AWD - De vos en de muis

Op 24 januari ging ik 's middags op weg naar het Zwarteveld. Het was heel rustig, windstil, maar er waren wel dreigende regenwolken.
Onderweg kwam ik al gauw drie reeën tegen.


Tot mijn verrassing zag ik later in het Rechte Schusterkanaal een groep van 11 wilde zwanen. Ik heb de drie volgende foto's uitgekozen:

 

Daarna mocht ik getuige zijn van een vos-en-muis spel, dat niet goed afliep voor de muis.

Het was overigens één van de bedelvossen. 

Zij liet zien dat zij ook zelf op natuurlijke wijze voedsel kan vinden.

De vos ving de muis in een pol gras maar liet haar weer los:

 Tot mijn verbazing liep ze onder de vos door en zat zelfs even op een achterpoot:

 Ze rende vervolgens tussen de achterpoten door:

De muis rende voor haar leven, naar voren, naar achteren, naar links, naar rechts. 

Tussendoor werd ze wel eens opgepakt en weer losgelaten.

 Uiteindelijk kreeg de vos er genoeg van. Ze greep de muis en liet niet meer los.

 Ze groef een gat en begroef haar prooi.

 Van spelen krijg je dorst. In een drooggelegd kanaal kon zij eenvoudig drinken. 

  Toen ik de Duizendmeterweg afliep liep zij het grootste deel met mij mee, naast mij. 

Zij ging pas haar eigen weg toen er een andere vos onze weg kruiste.

AWD - Zon, hagel en regen

De weersvooruitzichten op vrijdag 20 januari waren niet erg gunstig, maar ik heb het risico toch maar genomen. Dat heb ik geweten.
De dag begon echter veelbelovend.
Ik ben bij ingang de Zilk begonnen en ging op weg naar het Wolfsveld. Als je geluk hebt zie je daar wel eens reeën.
Ik had geluk. Hieronder zie je de reebok. De geit was er al vandoor.

  De bok volgde al gauw ( de foto is sterk ingezoomd):

 

In het Wolfsveld is het altijd rustig. De damherten ervaren dat ook zo.

Ik had geluk dat het toen zonnig was, al dreigden  er donkere wolken. 

Bij het voormalige Van Limburg Stirum kanaal is de zanderige omgeving in de loop der jaren volkomen vergrast. Er is ook een aantal vennetjes ontstaan. Vorig jaar vond ik daar een nest met vier kievitseieren.

Ik verbaas mij soms over de grillige vormen van oud hout dat je in de natuur vindt:

Kort hierna begon het te hagelen en te regenen.  Ik zag nog een klapekster ( de foto is niet mooi genoeg om hier te laten zien) en een goudvink (te veel verscholen in een struik om een foto te kunnen maken), maar daarmee was het voor deze dag gedaan. Duidelijk een dag met twee gezichten.

Roofvogels zie je regelmatig in de AWD maar het valt niet mee om er een mooie foto van te maken. In de vorige winter kreeg ik wel een keer een ruigpootbuizerd goed in  beeld. Deze winter is dat nog niet gelukt.

AWD - Van ree tot ral

16 Januari bracht het echte wintergevoel: op beschutte plaatsen een laagje ijs op het water; ijskristallen op grassen, planten en struiken; koude vingertoppen en een strak gezicht van de kou.

Maar ook : wat een rijkdom aan dierenleven. Ik moet mij hier beperken tot de hoogtepunten.

Een watersnip krijg je niet zo makkelijk op de foto:

Een roodborstje is al wat eenvoudiger:

Het panorama was schitterend:

En dan mogen de winterse plaatjes niet ontbreken:

Een roodborsttapuit en klapekster kwamen niet zo mooi in beeld dat ik de foto's hier wil laten zien. Anders is dat met de reeën:

 De bok was wat geïrriteerd: blaffend ging hij er uiteindelijk vandoor.

 De reegeiten waren net als de damherten wat nieuwsgieriger:

Twee jonge knobbelzwanen zorgden voor een mystiek plaatje:

Terwijl ik bij het Rechte Schusterkanaal mijn brood zat op te eten vloog er plotseling een roerdomp voorbij. Helaas verdween de vogel in het riet voordat ik kon reageren. 

In het kanaal zwommen o.a. wintertalingen:

 Maar het hoogtepunt van de dag was toch opnieuw de waterral.

Ik laat hier drie foto's zien:

2012 begint voor mij veelbelovend! 

Ik wil hier nu ook  iedereen bedanken die gereageerd heeft op mijn dit jaar begonnen blog. 

Het is toch altijd afwachten of er belangstelling voor is.