AWD - Zandhagedis

Zoals ik in mijn vorige blog over de libellen al aankondigde staat deze keer de zandhagedis centraal. Ik wist waar ik moest gaan kijken, maar zekerheid heb je natuurlijk nooit. Ik had geluk, het zat mee. Ik had nu mijn statief meegenomen en mijn 18-200 mm objectief. Een macro zou ongetwijfeld beter zijn geweest maar zo'n objectief heb ik (nog) niet.

En wat zag ik direct bij de ingang?

Een pauw in vol ornaat. Ik zag geen vrouwtje in de buurt en ook geen andere vogels. Hij was blijkbaar aan het oefenen om zo gauw er een vrouwtje op het toneel zou verschijnen een onweerstaanbare indruk te maken. Hij liet zich van alle kanten bewonderen.

 En de vrouwen uit de buurt kent hij:

Vorig jaar oktober zag ik dit stel bij de ingang Panneland.

Ik ging verder naar de op de grond liggende boomstam waar ik de hagedissen al eerder had gezien. 

Ik werd niet teleurgesteld.

 De zon scheen wel, maar het was nog niet echt warm. Snel bewegen was er dus nog niet bij.  
Ook hagedissen kunnen last hebben van teken, kijk maar naar de rechtervoorpoot

 Hij had het wel naar zijn zin. Of was hij gewoon ijdel en wilde hij graag poseren?

Ik vond het wel prima, want ik heb ze nog niet vaak zo goed en zo lang kunnen zien.

 Hij moest zelfs gapen!

 Daarna weer op zoek naar iets eetbaars, maar er kwam niets smakelijks voorbij.

Zou er misschien een vrouwtje in de buurt zijn?

 Dat was er wel, maar het hield zich verscholen. Ze wilde zelfs niet op de foto.

Daardoor kan je wel een beetje met jezelf in de knoop raken.

 Hij had alles al weer snel onder controle.

 Op verschillende plaatsen ging hij even op onderzoek uit.

Soms beviel een plek hem zo goed dat hij een tijd bleef zonnen.

Uiteindelijk ging hij verder, over het stuk boomstam waar kort daarvoor het vrouwtje nog was. 

Even later was hij tussen de grassprieten door verdwenen onder de boomstam.