Deze keer haal ik herinneringen op aan een nachtelijk uitstapje in Drenthe.
Ook al heb ik dit al verschillende keren gedaan, het is iedere keer weer anders en het verveelt mij nooit.
Omdat bunzings het meest actief waren is de startfoto van een bunzing.
Toen we geïnstalleerd waren hoefden we niet lang te wachten op het eerste dier.
Nadat de kleine rover behoedzaam uit de begroeiing tevoorschijn was gekomen ging hij op zoek naar wat lekkers.
Bruine ratten kwamen ook op zoek naar voedsel, zo gauw de kust veilig was.
In deze entourage passen de ratten wonderwel.
Het voelt heel anders als je ze ziet scharrelen tussen afval in bijvoorbeeld steden.
Dan zie ik ze niet graag.
Zo gauw er echter een bunzing of een steenmarter opduikt zijn de ratten snel verdwenen.
Ze kennen hun plaats.
Steenmarters waren er deze avond en nacht minder vaak dan we hoopten en gewend waren,
maar zo gaat het nu eenmaal in de natuur.
Voorspelbaarheid is er maar af en toe.
Bunzings waren de hele avond actief.
In het verleden kregen ze zelfs dode ratten als voer, maar daar is vanaf gestapt.
Te bloederig?
In deze holle boomstam zijn eieren verstopt.
Zowel bunzings als steenmarters blijken daar gek op te zijn.
Een tijdje wisselden bunzings en steenmarters elkaar af.
Ik heb geen idee hoeveel verschillende exemplaren we gezien hebben.
Ik vind dat ook helemaal niet belangrijk.
Er kwam weer een bunzing aan, voorzichtig omhoog kijkend.
Hij zag daar een steenmarter
Nadat de steenmarter weer was afgedaald kwam de bunzing tevoorschijn.
De steenmarter ging er toen als een speer vandoor.
Geen confrontatie dus als het niet nodig is.
De bunzing ging weer op zoek naar voedsel
Toen was er eindelijk de das waarop we gehoopt hadden, iets na 23 uur.
Wat een indrukwekkende dieren zijn dat toch.
Hij bleef maar zo'n vijf minuten, waarbij hij zich echt geweldig liet zien.
Ik heb hier al eerder verslag over gedaan.
Ze pikten mee wat ze konden, maar namen zo te zien geen grote risico's.
In ieder geval nam er af en toe een de tijd om wat te drinken.
De bunzings bleven maar komen.
We kregen geen kans om ons te vervelen.
Op een rustig moment waren er alleen een paar ratten te zien.
Plotseling schoten ze als een pijl uit de boog in de dekking.
Een flink uit de kluiten gewassen kater kwam onderzoeken of er iets van zijn gading was.
Hij nam de tijd om het gebied ook even zorgvuldig te markeren.
Lang duurde zijn bezoek trouwens niet.
Ook al is het niet voor het eerst dat er hier een kat verschijnt (enkele jaren geleden zagen we een andere),
het blijft hoe dan ook een verrassing.
Van al dat eten krijg je dorst, dus dan moet er gedronken worden.
Met deze plaat besluit ik dit verslag.
Helaas geen boommarter, maar zo gaat het nu eenmaal in de natuur.
We vonden het jammer, maar hadden wel een topavond gehad.