Nachtleven in Drenthe

Deze keer haal ik herinneringen op aan een nachtelijk uitstapje in Drenthe. 

Ook al heb ik dit al verschillende keren gedaan, het is iedere keer weer anders en het verveelt mij nooit. 

Omdat bunzings het meest actief waren is de startfoto van een bunzing.

Toen we geïnstalleerd waren hoefden we niet lang te wachten op het eerste dier.

Nadat de kleine rover behoedzaam uit de begroeiing tevoorschijn was gekomen ging hij op zoek naar wat lekkers.

Bruine ratten kwamen ook op zoek naar voedsel, zo gauw de kust veilig was.

In deze entourage passen de ratten wonderwel. 

Het voelt heel anders als je ze ziet scharrelen tussen afval in bijvoorbeeld steden.

Dan zie ik ze niet graag.

Zo gauw er echter een bunzing of een steenmarter opduikt zijn de ratten snel verdwenen. 

Ze kennen hun plaats.

Steenmarters waren er deze avond en nacht minder vaak dan we hoopten en gewend waren, 

maar zo gaat het nu eenmaal in de natuur. 

Voorspelbaarheid is er maar af en toe.

Bunzings waren de hele avond actief. 

In het verleden kregen ze zelfs dode ratten als voer, maar daar is vanaf gestapt.

Te bloederig?

In deze holle boomstam zijn eieren verstopt. 

Zowel bunzings als steenmarters blijken daar gek op te zijn.

Een tijdje wisselden bunzings en steenmarters elkaar af. 

Ik heb geen idee hoeveel verschillende exemplaren we gezien hebben. 

Ik vind dat ook helemaal niet belangrijk.

Er kwam weer een bunzing aan, voorzichtig omhoog kijkend. 

Hij zag daar een steenmarter

Nadat de steenmarter weer was afgedaald kwam de bunzing tevoorschijn. 

De steenmarter ging er toen als een speer vandoor. 

Geen confrontatie dus als het niet nodig is.

De bunzing ging weer op zoek naar voedsel

Toen was er eindelijk de das waarop we gehoopt hadden, iets na 23 uur.

Wat een indrukwekkende dieren zijn dat toch.

Hij bleek niet iedere avond te komen dus we waren blij dat hij nu wel trek had om wat eetbaars te komen zoeken.

Hij bleef maar zo'n vijf minuten, waarbij hij zich echt geweldig liet zien. 

Ik heb hier al eerder verslag over gedaan.

En de ratten?

Ze pikten mee wat ze konden, maar namen zo te zien geen grote risico's.

In ieder geval nam er af en toe een de tijd om wat te drinken.

De bunzings bleven maar komen. 

We kregen geen kans om ons te vervelen.

Op een rustig moment waren er alleen een paar ratten te zien.

Plotseling schoten ze als een pijl uit de boog in de dekking.

Een flink uit de kluiten gewassen kater kwam onderzoeken of er iets van zijn gading was. 

Hij nam de tijd om het gebied ook even zorgvuldig te markeren. 

Lang duurde zijn bezoek trouwens niet. 

Ook al is het niet voor het eerst dat er hier een kat verschijnt (enkele jaren geleden zagen we een andere), 

het blijft hoe dan ook een verrassing.

Van al dat eten krijg je dorst, dus dan moet er gedronken worden.

Met deze plaat besluit ik dit verslag. 

Helaas geen boommarter, maar zo gaat het nu eenmaal in de natuur. 

We vonden het jammer, maar hadden wel een topavond gehad.

Eekhoorns als rode draad

 Het kost een beetje moeite om de draad weer op te pakken. 

Na de verhuizing speelden er nog andere zaken die een doorstart beïnvloedden. 

Ik reken er nu op dat met het begin van de zomertijd ik het ritme weer terug heb gevonden.

Allereerst beelden van vorig jaar toen ik een bezoek gebracht heb aan een bekende vogelhut in Drunen.

Eekhoorntjes vind ik daar altijd de topattractie, vandaar de rode draad.

Aanvankelijk was het rustig.

In de vroege ochtend kwam deze houtduif even drinken.

Boomklevers deden hun naam geen eer aan, want ze kwamen alleen drinken en rondscharrelen op de grond.

Eekhoorns lieten niet lang op zich wachten.

Alert als altijd liepen ze vliegensvlug rond, hier en daar wat lekkers oppikkend.

Watervrees hebben ze niet.

Ze weten ongetwijfeld dat er regelmatig iets lekkers onder het wateroppervlak is te vinden.

Het licht was in het begin nogal wisselend, waardoor de kwaliteit van de beelden minder was dat ik had gehoopt.

Dit appelvink vrouwtje is daardoor niet op haar mooist.

Ook de gaai zou er in het zonnetje mooier hebben uitgezien, 

maar zij/hij  deed in ieder geval haar/zijn best om er schoon uit te zien. 

Het verschil is duidelijk, zo gauw er iets meer zon was.

Een goed voorbeeld is belangrijk.

Ook het appelvink vrouwtje ging daarna in bad.

Met een beetje meer licht kwamen haar kleuren ook beter tot hun recht.

Waar ik altijd op hoop is een kuifmees.

Helaas kwamen ze niet zo vaak als ik had gehoopt, maar in ieder geval waren ze er.

Het is en blijft een van mijn favoriete mezen.

Ik pak de rode draad weer op.

Van eten krijg je dorst, zoals deze eekhoorn bewijst.

Ook hier is goed te zien dat wat meer zonlicht de kleur veel mooier laat uitkomen.

Appelvinken waren er de hele dag.

Overduidelijk is dat niet alleen de zon een belangrijke rol speelt, maar ook het verenpak.

Ook al was het oktober, de mannen blijven er mooi uitzien.

Nog een laatste plaat van deze forse vink.

De eekhoorns ronden dit verslag af. 

Zorgvuldig werd de omgeving bekeken.

"Doe ik het of doe ik het niet?"

Hij deed het.

Opzet of niet, hij ging bijna kopje onder.

Zo zie ik ze graag, in de zon en daardoor met mooie warme kleuren.

Met dit sfeerbeeld besluit ik dit verslag.

De eekhoorns staken regelmatig het water over waardoor ik kansen genoeg kreeg om er plaatjes van te maken.

Het hielp natuurlijk ook dat het weer in de loop van de dag zonniger was geworden.