Madagaskar - slangen

In Madagaskar zijn slangen geen zeldzaamheid.

Tot mijn grote plezier hebben we er een behoorlijk aantal gezien, waaronder enkele indrukwekkende exemplaren. 

Geen van alle zijn ze giftig. Dat geeft een rustig gevoel als je erbij in de buurt bent.

Ik ben begonnen met een Madagaskar boomboa (Sanzinia madagascariensis).

Op weg naar een nationaal park moesten we op een landweggetje  stoppen omdat deze flinke knaap van bijna 2 m over de weg kronkelde.

Iedereen natuurlijk de auto's uit om hem van tamelijk dichtbij te bekijken.

Een 400 mm lens is in zo'n geval wel handig.

De twee uiteinden van de onderzoekende tong zijn net zichtbaar.

Erg onrustig was hij niet want al gauw koos hij op zijn gemak zijn weg naar de berm en gleed zo uit het zicht de begroeiing in.

Hoe anders was het met deze indrukwekkende slang.

Het is opnieuw een Madagaskar boomboa, hoewel dat bij dit licht niet makkelijk te zien was.

Grote contrasten tussen het felle zonlicht en de donkere schaduwplekken maakten het lastig om behoorlijke platen te maken.

Wat een indrukwekkend beest was het!

De diameter van zijn lijf moet zo'n 20-25 cm geweest zijn.

Hij bewoog nauwelijks, alleen met zijn kop volgde hij af en toe iemand die in zijn buurt bewoog.

Hij bleef rustig op de tak, die ongeveer 2 m boven de grond hing, liggen.

Wie zou hem wat kunnen of durven doen?

Een brown brook snake (Pseudoxyrhopus microps) is van een heel ander kaliber.

Met een diameter die vergelijkbaar is met die van een tuinslang en een lengte van zo'n 60 cm gleed hij over de bladeren. 

Plotseling kwam zijn voorlijf een stuk omhoog en maakte hij een sprong voorwaarts.

Heel verrassend en tegelijk spectaculair.

Zo krijg je direct een beeld van de manier waarop hij een prooi grijpt.

Onze gids ging tijdens een trekking op zoek naar schorpioenen.

Die vond hij niet, maar wel dit mini slangetje.

Waarschijnlijk was het een Madagascar forest snake.

Een paar maten groter was deze Madagaskar haakneusslang (Leioheterodon madagascariensis).

Deze foto is met een smartphone gemaakt.

Met mijn eigen camera zijn de kleuren anders.

In een kleine plantage lag hij tussen de bladeren op de grond en kronkelde pas weg toen hij vond dat er teveel belangstelling voor hem was.

Dat gidsen soms ook niet goed weten hoe de slangen heten bleek wel toen onze gids zei dat het een "golden viper" was. 

Het was beslist geen adder (want die komen op Madagaskar niet voor) en de kleur deed ook niet denken aan goud.

Als laatste soort laat ik hier Madagaskar hondskopboa's (Sanzinia madagascariensis) zien.

Ook al is de naam anders dan de eerste slang die ik heb laten zien, de Latijnse naam is hetzelfde.

Er worden dus twee verschillende namen gebruikt voor dezelfde slang. die tot de meest algemene van Madagaskar behoort.

Er bestaan weliswaar twee ondersoorten maar ik heb niet de pretentie de verschillen daartussen te herkennen.

We hebben ze in ieder geval op totaal verschillende plaatsen gezien.

De eerste twee zagen we in twee verschillende nationale parken in het noorden, de laatste in een park ten oosten van de hoofdstad Antananarivo.

Ik vond het geweldig om ze van tamelijk dichtbij te kunnen zien en fotograferen.