Afrika - hoefdieren

Iedereen die naar de wildparken van Zuidelijk Afrika gaat zal impala's zien.

Deze sierlijke vertegenwoordigers van de grote groep antilopen behoren daar tot de zeer algemene diersoorten.

Vooral bij het licht van de namiddag komen hun kleuren goed tot hun recht.
Een kenmerk van de mannen zijn hun prachtige gedraaide hoorns.
Op hun achterste is een M-vormige tekening  te onderscheiden,
die volgens rangers verwijst naar een bekende Amerikaanse hamburgerketen.

Elandantilopen, vaak kortweg eland genoemd, zijn de grootste antilopensoort.

Wat een verschil met de ranke impala's.

Koedoe mannetjes zijn gewild bij jagers vanwege hun hoorns, die wel 1½ m lang kunnen worden.
Echte natuurliefhebbers zien de imposante koedoes natuurlijk veel liever in de vrije natuur lopen.

De koedoe hindes hebben zoals zoveel vrouwtjesantilopen  geen hoorns.

Tijdens een lunchpauze in een omheind deel van het Kruger park zagen we plotseling een nyala lopen.
Kennelijk verblijft hij daar altijd, want hij was absoluut niet schuw.

Op het kampeerterrein van een ander nationaal park liep een aantal bosbokken, die ook al aan mensen gewend waren.

De mannetjes zien er heel anders uit.
Het was wel een buitenkans om ze hier van dichtbij te kunnen zien.

Ik vond er zelfs een kalfje in het dorre gras liggen.

Giraffen mogen vanzelfsprekend niet ontbreken.
In een droge rivierbedding zagen we behalve deze giraf ook een aantal olifanten en een witte neushoorn.

Volgens recente berichten gaat het ook al niet goed met giraffen.
Hun aantal schijnt nogal af te nemen.

Zebra's hebben een schitterend lijnenpatroon dat voor ieder dier anders is.
Velen denken dat het witte dieren zijn met zwarte strepen, maar het schijnt juist andersom te zijn.

Wij zagen ze dit jaar vooral in kleine groepjes of alleen.
Dat is wel eens anders geweest.

Als je goed oplet zie je af en toe een klein hertje op een rots staan.
Deze pose is zeer kenmerkend voor klipspringers.

Je zou ervan in de war raken.
Heten ze nu doekoe, koedoe of poekoe?
De meeste natuurliefhebbers zullen wel weten dat dit een poekoe moet zijn, zeker als je net een beeld van een koedoe gezien hebt en daarnaast weet dat doekoe "geld" betekent.

Dit was een tamelijk zeldzame waarneming.
Een red lechwe (litschiewaterbok of moerasantilope) komt alleen voor in Botswana, Zambia en de Democratisch Republiek Congo,
in het stroomgebied van de Zambesi.

In het Chobe NP zagen we tijdens een safari een aantal tsesebi's.
Ze doen enigszins denken aan hartebeesten en topi's.

Ze waren niet erg schuw en keken nieuwsgierig naar ons safarivoertuig.

Steenbokken zijn kleine, sierlijke antilopen.
Je ziet ze meestal in groepjes van twee.

Toen mijn grote plezier zagen we ook enkele sabelantilopen.
Ik heb ze andere jaren ook wel in andere gebieden gezien, maar ik blijf het schitterende dieren vinden.
Ze zijn behoorlijk schuw.

Als laatste soort komen waterbokken aan bod.
Het vrouwtje laat duidelijk de witte ring op haar achterste zien, die doet denken aan een wc-bril.

Het mannetje kan pronken met prachtige hoorns, zoals veel andere mannelijke antilopen.

2017 komt langzaam maar zeker in zicht.
In het lopende jaar laat ik de volgende keer beelden van een bezoek aan de Zuidpier zien.
Als laatste volgt dan in 2016 mijn jaaroverzicht.
In 2017 zal ik opnieuw een aantal blogs aan Afrika wijden.
Er is nog materiaal genoeg.