Verrassingen in Groenendaal

Dit jaar ben ik voor het eerst in Groenendaal, een wandelbos in Heemstede, op zoek gegaan naar paddenstoelen.

Maar wat worden er veel honden uitgelaten in dat bos!

 Omdat de honden er los mogen lopen komen er uiteraard veel mensen daar hun hond uitlaten. 

Dat was even wennen.

Mijn aandacht werd al gauw getrokken door minuscule witte bolletjes op een oude omgevallen stam.

Het bleek te gaan om het zogenaamde fopdraadwatje (Trichia varia).

Het viel niet mee om die kleine bolletjes scherp op de foto te krijgen.

Terwijl ik bezig was kwamen er soms honden, sommige hevig blaffend, een kijkje nemen.

Ze wisten blijkbaar geen raad met mij, terwijl ik op mijn knieën voor die boomstam zat.

Geweizwammetjes bleken het op verschillende plaatsen goed te doen.

Het hielp bij het fotograferen dat er wat gefilterd licht door het gebladerte viel.

Een heel dun draadje bleef achter dit zwammetje haken.

Wandelaars wezen mij op dit groepje zwammen dat zich in de holte van de stam van een omgevallen boom bevond,
in het deel waar de stam was afgebroken.

Op de bosgrond lag dit vreemde, opvallend groene stukje van enkele centimeters tussen de bladeren

Aanvankelijk had ik geen idee wat het was. 

Het bleek een stukje boomschors te zijn dat aan beide kanten groen was. 

Het lag verloren tussen de bladeren op de grond. De herkomst was volstrekt onduidelijk.

Van Helma - die mij met meer namen geholpen heeft - begreep ik dat het om een oud, verdroogd stuk korstmos ging.

Een takje was geheel begroeid met een zwam.

Het leek wel of er schijfjes zwam op het takje geschoven waren.

Thuis zei mijn vrouw direct, toen ze de foto zag, dat het haar aan een wervelkolom deed denken.
Ik heb het overigens niet tegen de boomstam gezet, want het takje zat vast.

Opnieuw een voor mij nieuwe waarneming: een paarse knoopzwam (Ascocoryne sarcoides).
Op een omgevallen oude boomstam groeiden behalve mossen en judasoren meerdere van dit soort zwammen.

Terwijl ik aan de ene kant van de stam mijn camera instelde stond er plotseling een grote hond aan de andere kant van de stam,
zijn neus bijna tegen mijn camera drukkend.
Hij was alleen maar nieuwsgierig en heel vriendelijk.

Deze witte zwam groeide samen met een aantal anderen op een, alweer, omgevallen boom.
Voor de verandering ben ik eens op de stam geklommen om een foto van bovenaf te maken.

Maar zo kan het ook, van onderaf.
Hoewel ik niet ontevreden ben met deze foto kan het toch beter denk ik.
Nog iets meer van onderaf zal nog meer licht door de zwam doen vallen.
Toen ik enkele dagen later terugging om dat te gaan doen, bleek de zwam op de grond te liggen.

Porseleinzwammetjes zijn populair, met en zonder insect.

Je kan haast eindeloos variëren, met klein en groot, of samen.

Ook met bokeh bubbles is het leuk spelen, zoals ook uit deze en de volgende opname blijkt.

Makkelijk kiezen was het niet, ze hebben allebei wel wat.
Ik laat ze daarom maar beiden zien.

Geweizwammetjes zijn ook een gewild onderwerp.
Met druppeltjes wordt het net even anders.

Zoals zo vaak zorgen dauwdruppeltjes voor de broodnodige variatie.
Voorbijgangers waren wel benieuwd wat ik aan het doen was.
De zwammetjes waren hen totaal niet opgevallen.

Maar ook zonder druppeltjes kan een geweizwam er mooi bij staan.

Dit zwammetje stond op een oude boomstronk.
Het stond niet alleen, iets verderop op de stam stond dit groepje:

Met dit groepje sluit ik mijn overzicht van Groenendaal af.
Er is ongetwijfeld nog veel meer te vinden.
Ook in de AWD is op dit gebied van alles te vinden, zoals bijvoorbeeld zwartwordende wasplaatjes.
Maar daarover een volgende keer.