AWD - Reegeit met kalf

Het wil nog wel eens gebeuren dat je in januari een sprong reeën ziet. 

Een sprong bestaat meestal uit enkele reegeiten en een aantal kalveren. Soms is er een bok bij. 

Deze keer was er echter geen sprake van een  groep, maar zag ik alleen een reegeit met haar kalf.

De wind stond gunstig en ik kon een mooie, redelijk beschutte plek vinden, 

die een goede kans bood om de reeën van tamelijk dichtbij te zien.

Ik moest echter wel behoorlijk wat geduld hebben voordat er een ree te zien was.

Terwijl de zon steeds  lager kwam te staan kwam een reegeit met haar kalf tevoorschijn, 

aanvankelijk alleen in het beschaduwde deel van het gebied.

Het duurde niet lang totdat de moeder de zon opzocht.

Dat leverde onmiddellijk mooiere kleuren op.

Het kalf ging zijn eigen gang, maar zocht eveneens de zon op.

Ze keek zo nu en dan nieuwsgierig en onderzoekend naar mij, maar stoorde zich toch niet aan mij.

Omdat het licht van de langzaam ondergaande zon nog krachtig was, 

besloot ik de witbalans op zonnig te zetten.

Achteraf vind ik dat jammer, want daardoor zijn de kleuren naar mijn mening iets te veel beïnvloed.

Ze deed me wel een groot plezier door prachtig te poseren.

Het valt niet mee als je jeuk hebt op een moeilijk bereikbare plek.

Na een poosje grazen besloten beide dieren terug te keren naar de bosrand.

Vanuit een laag standpunt, rekening houdend met het gras, kon ik eens wat opnamen maken die wat minder doorsnee zijn.

Ze stond daar voor de verdroogde varens, met het zonlicht nog precies op haar kop.

Net als de foto waarmee ik begonnen ben heb ik deze foto met een grote lensopening gemaakt (f/5,6).

Zelf vind ik dat dit experiment beter is geslaagd dan dat met de witbalans.

Ik was in ieder geval heel blij met deze serie, die het wachten beslist waard was.