Toen ik een selectie maakte van de maand juni viel het mij op dat ik maar weinig foto's van zoogdieren en vogels in de AWD gemaakt heb.
Vogels, zoals oeverzwaluwen en ijsvogels, heb ik wel gefotografeerd, maar dat was op andere plaatsen.
Libellen hielden mij wel veel bezig.
Ze waren dan ook in groten getale uitgeslopen.
De bewijzen daarvan waren hier en daar nog goed te zien.
Deze viervlek was op een bijzondere manier bezig.
Hij bewoog zijn vleugels in een zodanig hoog tempo, dat zij niet scherp op de foto te krijgen waren.
Ik had met opzet al gekozen voor een tijd van 1/1250 en 400 ISO. Daar koos mijn camera f/2,8 bij.
Het leek op een soort proefdraaien, zoals ook wel eens met een propellervliegtuig wordt gedaan.
Het vliegtuigje staat dan stil terwijl de propeller met hoge snelheid draait.
Hij bleef zo een tiental seconden (schat ik) bezig en ging toen het luchtruim in.
Net als Coby (http://natuurkieker.blogspot.nl) heb ik ook een pop van een St. Jansvlinder gevonden.
De contouren van de rups zijn nog te zien, als je weet waar je op moet letten.
Op haar blog heeft Coby de levensloop van rups tot vlinder laten zien.
Eerder deze maand heb ik al aandacht besteed aan een meikever.
Wie had kunnen denken dat ik er nog één mooi voor mijn lens zou kunnen krijgen.
Op een verhard pad stak er later nog één de weg over.
Die heb ik maar in de berm gezet, want er lagen al genoeg gesneuvelden op het pad.
Damherten zijn nu bijna op hun mooist.
Nieuwsgierig keek dit hert mij aan.
Het leek dat hij eerst niet goed wist wat hij met mij aan moest.
Mijn aanwezigheid werd goedgekeurd, want hij begon met zijn persoonlijke verzorging.
Sterk spul hè.
Paddenstoelen ben ik ook al een aantal keren tegengekomen.
Een scharlaken wasplaatje is een mooie vertegenwoordiger van deze groep.
Boomkikkers mogen zich "verheugen" in de belangstelling van velen.
Het lijkt erop dat het ze teveel geworden is want ze laten zich niet meer zo makkelijk bewonderen.
Spinnen geven steeds meer tekenen van hun aanwezigheid.
Deze kraamwebspin (Maria bedankt voor de naam) houdt de wacht bij een nest vol jongen.
De zwarte puntjes onder haar web maken dit duidelijk.
Mooie libellen zijn er in soms grote aantallen te vinden.
Dit is het vrouwtje van de bruinrode heidelibel.
Hier nogmaals.
Het derde beeld biedt nóg een extraatje.
Als je de achterkant van de kop goed bekijkt lijkt het net of je indringend aangekeken wordt.
Moet dit eventuele bedreigers afschrikken?
Dankzij Maria weet ik dat dit een vroege glazenmaker is
Het is een flinkerd, ongeveer van hetzelfde formaat als een grote keizerlibel.
Deze heidelibel had nog even nodig om helemaal op temperatuur te komen.
Omdat de temperatuur snel opliep hoefde hij niet lang te wachten.
Een viervlek had op de tak een mooie landingsplaats.
Als hij er genoeg van had vloog hij weg om na korte tijd weer op precies dezelfde plek terug te keren.
Een andere viervlek had een voorliefde voor het uiteinde van een tak.
Een van de vleugels is al wat beschadigd.
Is zijn tijd bijna voorbij?
Het zijn gouden tijden voor de zonnedauw.
(Ik kom er zeker nog een keer uitgebreider op terug).
Niet alleen schijnt de zon vaak genoeg - tussen de regengolven door - maar de zonnedauw mag zich verheugen in een grote belangstelling van allerlei dieren.
Hier drong een krekel zich iets teveel op.
Vliegen bleven niet achter.
Of juist wel, het is maar hoe je het bekijkt.
Als je goed keek zag je op veel plekken tussen de zonnedauw de dode lichaampjes van behoorlijk veel juffers.
Er zaten echter zeker zo veel levende juffers aan de zonnedauw geplakt.
Juffers hebben iets met zonnedauw.
Ik zag er een met diverse plakkerige rode zonnedauwsteeltjes in zijn bek.
Ik zei het al, juffers vinden zonnedauw onweerstaanbaar.
Slechts een enkele keer loopt hun contact goed voor de juffer af.
Spartelen helpt niet, wat hulp van buitenaf wel.
Dit vond ik wel heel erg opmerkelijk en tegelijkertjd grappig.
De zebrarups is namelijk sterk genoeg om zonder veel inspanning zijn weg te vervolgen.
Hij deed dat dan ook toen hij daar zin in had.
Hele kleine rugstreeppadjes liepen ook zonder problemen over de zonnedauw.
Deze graspieper vertegenwoordigde in de maand juni voor mij de vogels van de AWD.
Op 29 juni zag ik tot mijn stomme verbazing twee reebokken samen grazen.
De een had twee uiteinden per stang, de ander drie.
Het is lang geleden dat ik twee reebokken in dit gebied heb gezien, en dan ook nog broederlijk samen voedsel zoekend.
De bronst is duidelijk nog niet begonnen.
Ze stonden net te ver uit elkaar om samen in één beeld gevangen te worden.
De een vertrok het bos in, de ander zocht de varens op.
Hij had mij een tijdje goed in de gaten gehouden.
Niet alleen mocht ik wat dichterbij komen, hij ging er ook nog eens op zijn gemak bij liggen.
Dat noem ik nog eens acceptatie.
Kort hierna ben ik weggegaan om hem van zijn rust te laten genieten.
Grote keizerlibellen waren niet alleen in Drenthe druk bezig met eitjes leggen.
Ook in de AWD zag ik een libel die op een aantal verschillende plaatsen met haar nageslacht bezig was.
Naast een aantal uit fotografisch oogpunt minder gunstige plaatsen koos ze af en toe een ook voor mij aantrekkelijke plek.
Juni had dus ook dit jaar weer veel moois te bieden.
Damhertkalfjes heb ik al in een eerder bericht laten zien, samen met een meikever.
Nog even dit.
In één van de poelen op het Groot Zwarteveld heeft iemand goudvissen losgelaten.
Gekker moet het toch niet worden.
De goudvissen zullen snel groeien door het grote voedselaanbod.
Welke organismen zullen er onder lijden?
Waternet is er al enige tijd van op de hoogte, maar heeft er nog niets aangedaan.
De goudvissen zijn er nog steeds.
Eerder deze maand heb ik al aandacht besteed aan een meikever.
Wie had kunnen denken dat ik er nog één mooi voor mijn lens zou kunnen krijgen.
Op een verhard pad stak er later nog één de weg over.
Die heb ik maar in de berm gezet, want er lagen al genoeg gesneuvelden op het pad.
Damherten zijn nu bijna op hun mooist.
Nieuwsgierig keek dit hert mij aan.
Het leek dat hij eerst niet goed wist wat hij met mij aan moest.
Mijn aanwezigheid werd goedgekeurd, want hij begon met zijn persoonlijke verzorging.
Sterk spul hè.
Paddenstoelen ben ik ook al een aantal keren tegengekomen.
Een scharlaken wasplaatje is een mooie vertegenwoordiger van deze groep.
Boomkikkers mogen zich "verheugen" in de belangstelling van velen.
Het lijkt erop dat het ze teveel geworden is want ze laten zich niet meer zo makkelijk bewonderen.
Spinnen geven steeds meer tekenen van hun aanwezigheid.
Deze kraamwebspin (Maria bedankt voor de naam) houdt de wacht bij een nest vol jongen.
De zwarte puntjes onder haar web maken dit duidelijk.
Mooie libellen zijn er in soms grote aantallen te vinden.
Dit is het vrouwtje van de bruinrode heidelibel.
Hier nogmaals.
Het derde beeld biedt nóg een extraatje.
Als je de achterkant van de kop goed bekijkt lijkt het net of je indringend aangekeken wordt.
Moet dit eventuele bedreigers afschrikken?
Dankzij Maria weet ik dat dit een vroege glazenmaker is
Het is een flinkerd, ongeveer van hetzelfde formaat als een grote keizerlibel.
Deze heidelibel had nog even nodig om helemaal op temperatuur te komen.
Omdat de temperatuur snel opliep hoefde hij niet lang te wachten.
Een viervlek had op de tak een mooie landingsplaats.
Als hij er genoeg van had vloog hij weg om na korte tijd weer op precies dezelfde plek terug te keren.
Een andere viervlek had een voorliefde voor het uiteinde van een tak.
Een van de vleugels is al wat beschadigd.
Is zijn tijd bijna voorbij?
Het zijn gouden tijden voor de zonnedauw.
(Ik kom er zeker nog een keer uitgebreider op terug).
Niet alleen schijnt de zon vaak genoeg - tussen de regengolven door - maar de zonnedauw mag zich verheugen in een grote belangstelling van allerlei dieren.
Hier drong een krekel zich iets teveel op.
Vliegen bleven niet achter.
Of juist wel, het is maar hoe je het bekijkt.
Als je goed keek zag je op veel plekken tussen de zonnedauw de dode lichaampjes van behoorlijk veel juffers.
Er zaten echter zeker zo veel levende juffers aan de zonnedauw geplakt.
Juffers hebben iets met zonnedauw.
Ik zag er een met diverse plakkerige rode zonnedauwsteeltjes in zijn bek.
Ik zei het al, juffers vinden zonnedauw onweerstaanbaar.
Slechts een enkele keer loopt hun contact goed voor de juffer af.
Spartelen helpt niet, wat hulp van buitenaf wel.
Dit vond ik wel heel erg opmerkelijk en tegelijkertjd grappig.
De zebrarups is namelijk sterk genoeg om zonder veel inspanning zijn weg te vervolgen.
Hij deed dat dan ook toen hij daar zin in had.
Hele kleine rugstreeppadjes liepen ook zonder problemen over de zonnedauw.
Deze graspieper vertegenwoordigde in de maand juni voor mij de vogels van de AWD.
Op 29 juni zag ik tot mijn stomme verbazing twee reebokken samen grazen.
De een had twee uiteinden per stang, de ander drie.
Het is lang geleden dat ik twee reebokken in dit gebied heb gezien, en dan ook nog broederlijk samen voedsel zoekend.
De bronst is duidelijk nog niet begonnen.
Ze stonden net te ver uit elkaar om samen in één beeld gevangen te worden.
De een vertrok het bos in, de ander zocht de varens op.
Niet alleen mocht ik wat dichterbij komen, hij ging er ook nog eens op zijn gemak bij liggen.
Dat noem ik nog eens acceptatie.
Kort hierna ben ik weggegaan om hem van zijn rust te laten genieten.
Grote keizerlibellen waren niet alleen in Drenthe druk bezig met eitjes leggen.
Ook in de AWD zag ik een libel die op een aantal verschillende plaatsen met haar nageslacht bezig was.
Naast een aantal uit fotografisch oogpunt minder gunstige plaatsen koos ze af en toe een ook voor mij aantrekkelijke plek.
Juni had dus ook dit jaar weer veel moois te bieden.
Damhertkalfjes heb ik al in een eerder bericht laten zien, samen met een meikever.
Nog even dit.
In één van de poelen op het Groot Zwarteveld heeft iemand goudvissen losgelaten.
Gekker moet het toch niet worden.
De goudvissen zullen snel groeien door het grote voedselaanbod.
Welke organismen zullen er onder lijden?
Waternet is er al enige tijd van op de hoogte, maar heeft er nog niets aangedaan.
De goudvissen zijn er nog steeds.
Hallo Kees
BeantwoordenVerwijderendas erste Bild wäre eine Besetztung im neuen Star Wars Film..
Der Rehbock im Fahnenkraut sieht sehr schön aus passt farblich sehr gut.
Der Juni hat sich gelohnt, tolle Bilder
Grüsse Frank
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenMooie opnames van al die libellen. Je eerste foto van die juffer in de greep van de zonnedauw is echt fantastisch. Het lijkt of hij de meest zielige blik in zijn ogen probeert te hebben. Ook die meikever heb je ontzettend mooi gefotografeerd.
Groeten, Marco
Wonderful pictures.. Great macro and love de deer (Corzo) hovering between herbs.. Congrats Cheers..
BeantwoordenVerwijderenHoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een mooi overzicht en selectie gemaakt van de maand juni. Mooie platen. Geen beginnen aan om favorieten eruit te pikken. Maar.... de absolute toppers zijn voor mij foto 23 en foto 25 wat een beauty's! Dan over de determinatie: foto 13 bruinrode heidelibel, vrouw foto 11, kraamwebspin, foto 15, vroege glazenmaker.
Fijne week!
groetjes
Maria
Dit is genieten Kees je macro,s steken er met vlag en wimpel bovenuit,maar de reebokjes zijn ook prachtig.
BeantwoordenVerwijderenJe eerste foto vind ik meteen de mooiste van dit blog. Maar lees ik nu verderop dat je de juffertjes weer bevrijdt? Dat zal de zonnedauw niet op prijs stellen, die moet toch ook eten? Helaas moet ik eerlijk toegeven dat ik me ook niet in kon houden de laatste keer dat ik er was ;-)
BeantwoordenVerwijderenAa juffers en libellen geen gebrek in de AWD, maar een andere soort dan viervlek of heidelibel mooi vastleggen is nog een hele toer, tenzij ze druk zijn met eitjes afzetten. Zo'n vroege glazenmaker zo kieken is dan ook mooi meegenomen!
Wat de vissen betreft: ik vind het aan één kant schandalig dat ze er niets aan doen, aan de andere kant geef ik het je te doen! Ik heb het ze gemeld op FB en ze hebben mij geantwoord dat ze ze gevangen zouden hebben, hetgeen helaas dus niet waar bleek te zijn. Na mijn tweede melding kreeg ik geen reactie meer... Het zal wel beleid zijn. Hopelijk krijgen we een strenge winter. Anders zal het ten koste gaan van de libellenstand en in het bijzonder is dat jammer voor de witsnuitlibellen, aangezien ik bij dat poeltje dit jaar voor het eerst een paar exemplaren heb gezien.
Duiimen maar dat het nog goed komt. Groet Dick
Wat een mooie gevarieerde blog. Juffer in zonnedauw staat bijna altijd wel garant voor een mooie foto. Verder is het genieten van de libellen, de meikever, boomkikker maar ook de damhertjes. De reebokken op het einde van je blog zijn bij mij toch wel weer favoriet, dat is duidelijk jouw specialiteit.
BeantwoordenVerwijderenDie goudvissen heb ik in mei al gezien, toen hoorde ik al dat ze het aan waternet doorgegeven hadden, maar ze laten ze gewoon zitten.
groetjes Ghita
oh, vergeet ik die schitterende foto van de graspieper nog, wat een topper.
BeantwoordenVerwijderenHoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenwat een geweldige serie laat je hier zien. Ik zie dan wel eens voorproefjes en ik weet dat je dan ook niet gelijk je mooiste foot's laat zien, maar nu ik dit bij elkaar zie ben ik echt danig onder de indruk zeg! Geweldige platen. Je openingsfoto is sowieso al een plaatje en dan de rups in foto 22 is ook al zo bijzonder. De graspieper in foto 23 is ook meer dan fantastisch!!!! Je overige foto's zijn ook allemaal geweldig om te zien! Ik zit hier werkelijk met open mond te genieten. Echt een compliment voor deze prachtige platen.
Groetjes, Helma
Hoi Kees
BeantwoordenVerwijderenWat 'n mooie serie, vooral die pop van de Sint Jansvlinder vind ik geweldig, je oog moet er maar opvallen verder vind ik ook je libellen serie mooi en je Graspieper. De Reebokjes tussen de varens staan er ook goed op.
Groetjes Loes
What a wonderful collection of photos! I love the deer and the dragonflies. It's also fascinating to see what the sundew has captured.
BeantwoordenVerwijderen