Getsewoud

In het voorjaar ga ik jaarlijks in de waterrijke parken in de buurt op zoek naar bijzondere momenten die bij deze tijd van het jaar horen,

als het even kan van baltsende futen en knobbelzwanen.

Knobbelzwanen waren er niet, futen waren niet overmatig actief.

Het begin van een paring was er wel, maar het mannetje was zo'n slome duikelaar dat het vrouwtje het opgaf en weer van het nest af ging. 

Zij gaf hem drie keer de kans, maar het kwam er niet van.

Aalscholvers doen het goed in dit waterrijke gebied.

Als ze op de kant zitten letten ze altijd goed op
Ze laten er bovendien vaak hun verenpak drogen.

Op zo'n moment hoop ik altijd, net of hij op een wit stokje steunt.

Ik zei het al, ze zijn voortdurend op hun hoede. 

Het lijkt wel of ze vooral bang zijn dat ze van achteren verrast worden.

Een paal midden in een plas is natuurlijk ideaal, al zit hij volgens mij niet erg comfortabel.

Meeuwen vertonen zich steeds vaker in woonwijken.

Kleine mantelmeeuwen zijn niet de meest voorkomende soort, maar het aantal lijkt toe te nemen.

Spreeuwen waren er altijd al.

Deze was samen met een partner zowel aan het eten als nestmateriaal aan het zoeken.

Maar hier ging het vooral om.

Aanvankelijk was het vrouwtje erbij en bekeek geïnteresseerd hoe het mannetje zich uitsloofde om haar te imponeren.

Het maakte geen grote indruk op haar, want ze keerde hem haar rug toe en dook onder.

Ze kwam niet meer bij hem terug.

Het leek dat hij er toen een generale repetitie van ging maken, want hij maakte (een deel van)  zijn show af terwijl er nergens een vrouwtje te bekennen was.

Nog even een presentatie voor de toeschouwer.

Tot mijn verbazing vervolgde hij een stuk verderop zijn show.

In geen velden of wegen was een partner te bekennen.

Hij genoot er blijkbaar zelf met volle teugen van.

Wellicht laat ik hier wat te veel beelden zien, maar ik vond het zelf onderhoudend genoeg om de platen te laten zien.

Bijna aan het eind van zijn optreden aangekomen liet hij zich een flink stuk in het water zakken.

Als een feniks rees hij daarna op uit het water en spreidde zijn vleugels.

Nog een buiging tot besluit voor wie het volgehouden had om zijn uitvoering te bekijken.

Toen ik een bruggetje over fietste zag ik een flink gespartel in het water.

In totaal bleken er zeker 20 brasems te zijn, waarvan een deel zich verdrong bij een kapotte rode buis.

Waarom?

Voor mij een raadsel.

Er zaten flinke exemplaren tussen.

Voor de paring is het nog veel te vroeg.

Het is wel duidelijk waarom aalscholvers graag in dit gebied komen, al zullen ze de grotere vissen toch niet aan kunnen denk ik.

Na nog een laatste beeld kon ik tevreden verder gaan, dacht ik.

Bij het op mijn fiets stappen ging het mis, waardoor ik mij nu alleen op krukken kan verplaatsen.