Terugblik op 2017

Het afgelopen jaar werd onmiskenbaar gedomineerd door onze reis naar Madagaskar.

Een mooi gekleurde kameleon mag daarom dit overzicht openen.

Het was een flinke klus om uit het enorme aanbod aan beelden van deze reis een selectie te maken.

Daarnaast heeft 2017 ook in Nederland voor veel memorabele momenten in de natuur gezorgd.

Het is mij uiteindelijk gelukt om mij te beperken tot twee beelden per maand.

JANUARI

In januari werden we verwend met winterse beelden.

Ik moest een keuze maken uit onder andere zoogdieren in de sneeuw, vogels op het ijs of in een wak, en berijpte kikkers op het ijs of kikkers ingevroren in een dikke ijslaag.

Het is een damhert geworden dat op zijn gemak naar voedsel zocht in een omgeving vol ruige rijp.

Ruige rijp.

Dit bijzondere unieke natuurverschijnsel  mag natuurlijk niet ontbreken in dit overzicht.

FEBRUARI

Dit grillig gevormde stuk ijs doet mij weer denken aan wandelingen door zeer stille delen van de AWD, waar ik nog wel eens bijzondere wintergasten zoals nonnetjes maar ook rietbewoners zoals roerdompen zag.

Reeën mogen niet ontbreken.

Zij redden zich prima onder de winterse omstandigheden.

Ik heb er alleen wat minder gezien dan in andere jaren, na juni zelfs maandenlang helemaal niet.

De oorzaak?

MAART

Een zwam in maart is ongetwijfeld een onverwachte keuze.

Het is dan ook niet zó maar een zwam, 

het is een rode kelkzwam die op de rode lijst voorkomt en die ik tot mijn verrassing op landgoed Leyduin vond.

Eind maart was ik op zoek naar padden en kikkers die in deze tijd van het jaar slechts aan één ding denken:
een geschikte partner vinden.

Vlakbij een poel hoorde ik uit het bos een hevig geritsel komen.

Het werd veroorzaakt door kikkers die op weg naar die poel met flinke sprongen op dorre bladeren sprongen.

Op het zand bij de poel hielden zij zich even schuil in kuiltjes, waarin ze door hun schutkleur nauwelijks opvielen.

Ze keken na een ogenblik over de rand en zo gauw zij het vertrouwden gingen zij met grote sprongen naar het water waar zij zich in het feestgedruis stortten, want de party was al begonnen.

Geen duinviooltjes dus in deze terugblik, zelfs geen waterspreeuw hoewel die een eersteklas kandidaat was.

APRIL

In april vertonen alle mannelijke zangvogels hun kunsten in de hoop dat er een vrouwtje voor hen valt.

De blauwborst, in de afgelopen zomer woonachtig in de Groene Jonker,  is een waardige vertegenwoordiger,
die voor zijn concert een opvallende locatie had gekozen.

Volgens mij is het aantal kleine plevieren in de AWD de laatste jaren behoorlijk toegenomen.

Dit pleviertje was de drukte van enkele soortgenoten even zat en ging op een rustige plek voedsel zoeken.

Toevallig, nou ja  toevallig, was ik daar ook.

Na een stukje tijgeren door het zand had ik de plek gevonden waar ik deze plaat heb gemaakt.

MEI

De maand mei heb ik grotendeels doorgebracht in Madagaskar.

In mijn blog heb ik daar al het nodige van laten zien.

Daarom kies ik nu niet voor de flora en fauna, maar voor de bevolking.

Een groot deel van de bevolking is heel erg arm en leeft onder zeer schamele omstandigheden.

Deze mannen woonden in een huis dat gemaakt was van stenen, maar lang niet iedereen had die luxe.

Slechts een klein deel van de bevolking, wonend in de grote steden, is welvarend.

De natuur van Madagaskar is schitterend en omvat meerdere klimatologisch zeer verschillende gebieden.

In het Noorden ligt een opvallend gebied dat vooral bestaat uit bijzondere structuren van rode kalksteen.

Door een kloof in dat gebied (dat op de werelderfgoedlijst staat) stroomde water over de bodem - je kon niet eens spreken van een rivier - waarin hele fraaie patronen ontstonden.

We wandelden daar bij een temperatuur van ruim 35°C in een omgeving waar je je ogen uit keek.

JUNI

In de zomermaanden trek ik er graag in alle vroegte op uit om onder andere opwarmende vlinders en libellen te zoeken.

Op een van die ochtenden zag ik een flink aantal St. Jansvlinders die niet lang ervoor uit een cocon gekropen moesten zijn. 

Deze vlinder had een plek gekozen die ook mij heel goed beviel.

In juni was de keuze opnieuw lastig.

Een moederkonijn met twee zogende jongen, damhertkalfjes en een tweetal egels hebben het net niet gehaald.

Een gekraagde roodstaart die een hongerig jong komt voeren heeft uiteindelijk de voorkeur gekregen.

JULI

Terwijl ik al mijn aandacht nodig had om keizersmantels te volgen en vast te leggen hoorde ik een behoorlijk gekrijs vlakbij mij.

De vlinders moesten het even zonder mij doen, want enkele jonge gaaien boden mij zo maar kansen om er platen van te maken.

Die kans heb ik natuurlijk benut.

De keizersmantels hadden er niets van dat ik even geen tijd voor ze had.

Ze kwamen niet veel later toch aan de beurt.

Wat waren er veel en wat waren er veel stelletjes druk bezig met hun nageslacht.

Ik heb er nog nooit zo veel bij elkaar gezien.

AUGUSTUS

In augustus kan je libellen vinden die geheel bedekt zijn met dauwdruppeltjes.

Toen ik er één gevonden had zag ik uit een ooghoek op een andere pitrusstengel iets bewegen.

Het was een insect dat ik nog nooit eerder had gezien: een pluimvoetbij.

Er was geen enkele twijfel: die hoort in het jaaroverzicht thuis.

Deze heidelibel moest even geduld hebben, maar het is duidelijk dat hij geen haast kon hebben.

Toen zijn vleugels eenmaal opgedroogd waren koos hij het luchtruim.

SEPTEMBER

Vlakbij de parkeerplaats van landgoed Leyduin zag ik tot mijn grote plezier weer eens een veenmol.

Het was al weer vele jaren geleden dat ik er één had gezien.

Wandelaars vroegen zich eerst verbaasd af waarom ik op mijn knieën op het pad zat (naar het Westen, niet naar het Oosten),
maar hadden er ook geen idee van wat dit voor een dier was.

Hij is veel gefotografeerd, en niet alleen door mij.

Deze hoornaar is al uitgebreid aan bod geweest op mijn blog.

Ik zat op mijn gemak een zwammetje te fotograferen toen de hoornaar om mij heen zoemde.
Na een landing op een broekspijp verloor ik hem uit het zicht omdat hij begonnen was aan een  wandeling over de rugzijde van mijn jack.
Nadat ik voorzichtig mijn jack had uitgetrokken zag ik dat hij op het punt stond bij mijn kraag onder mijn jas te kruipen.
Een nog intiemer contact met de hoornaar ging mij te ver.
Ik heb hem met een takje van de kraag van mijn jack op een blad neergezet.
Zo'n opmerkelijke ervaring verdient uiteraard een plek in deze terugblik.
Ringslangen, adders, hazelwormen en een weekje Drenthe komen daardoor niet aan bod.

OKTOBER

In de herfst heb ik vele uurtjes in verschillende gebieden doorgebracht met zwammetjes.

Hoe leg je de sfeer vast?

Ik denk dat het beeld van dit porseleinzwammetje, destijds woonachtig in Groenendaal in Heemstede,

een sfeer ademt die wat mystiek is en heel goed bij de herfst past.

Bronstige damherten, spreeuwenwolken, een rollende rups van de veelvraat, zij haalden het niet.

Met de macrolens op zoek naar allerlei soorten zwammetjes leverde zoveel materiaal op dat al het andere ervoor moest wijken.

Het was een mooi paddestoelenjaar.

NOVEMBER

Met vossen heb ik mij dit jaar maar weinig bezig gehouden.

Als ik echter  een vos tegenkom en ik hoef geen rekening te houden met talloze andere belangstellenden, dan wil ik toch steeds weer proberen er een aansprekende plaat van te maken.

De aandacht van deze vos werd ergens door getrokken, maar het was gelukkig geen naderende bezorger van snacks.

Op Amsterdam Airport, ook wel Schiphol genoemd, was een jonge woestijntapuit geland.

Dat was een unicum, dus horden liefhebbers trokken er naartoe.

Toen de drukte wat was weggeëbd ben ik er ook gaan kijken, het was tenslotte niet ver van mijn woonplaats vandaan.

Tot mijn genoegen waren er nauwelijks andere kijkers, mede door het onbetrouwbare weer denk ik, en de vogel werkte ook nog prettig mee.

DECEMBER

Het aanbod aan vogels was deze maand groot.

Wintergasten als grote zaagbekken, brilduikers en wilde zwanen vielen af als mogelijke kandidaten.

Vechtende knobbelzwanen scoorden hoog, net als een goudhaantje.

Het werd echter de klapekster die ik op een stille, zonnige ochtend nu eens van behoorlijk dichtbij kon fotograferen.

Ik heb hem vaker gezien, maar steeds was de afstand groter dan naar mijn zin.

De koek was hiermee nog niet op.

Niet alleen in maart, maar ook in december verbleef er enige tijd een waterspreeuw in de AWD.

Daardoor was het niet zo moeilijk om hem niet bij de maand maart een plaats te gunnen.

Hij mag, voor mij vanzelfsprekend, niet in mijn overzicht ontbreken.

Wat een luxe om deze doortrekker dit jaar twee keer goed te kunnen volgen en vast te leggen.

Met de zeer gewaardeerde oogst aan vogels in december besluit ik het jaar 2017.

Het was mijn bedoeling om een gevarieerde terugblik samen te stellen en ik hoop dan ook dat ik hierin geslaagd ben.

Ik bedank iedereen die mijn blog in 2017 heeft bezocht en in het bijzonder als er ook een reactie is achtergelaten.

Voor 2018 wens ik iedereen naast een goede gezondheid veel geluk en 

een jaar zonder welke vorm van ellende dan ook.

Veel plezier in de natuur.