Jaaroverzicht 2023

Als een soort warming-up voor dit jaaroverzicht heb ik mijn jaaroverzicht van 2022 erbij gepakt om eens te kijken met welke inleiding ik toen begonnen ben.

Wat zijn er veel problemen van het vorige jaar nog actueel in 2023!

Voeg daarbij het conflict in het Midden-Oosten, de verharding in de maatschappij, de politieke verdeeldheid en de zorgen rond het klimaat en je komt tot de conclusie dat het nog steeds moeilijk is om optimistisch naar de toekomst te kijken.

Je hoort regelmatig zorgelijke berichten over de natuur. 

Denk bijvoorbeeld maar eens aan de verschillende soorten natuurrampen, zoals aardbevingen, overstromingen, bosbranden en het smelten van ijskappen en gletsjers. 

Daarbij komt dan ook nog sterfte van dieren door bijvoorbeeld de vogelgriep. 

Bovendien zijn er alarmerende berichten over het mogelijke uitsterven van een aantal dieren en planten. 

  Gelukkig lukt het nog om in eigen land te genieten van de natuur.

Daarover gaat dit overzicht. 

De vosjes waar ik dit overzicht mee begonnen ben vormden voor mij één van de hoogtepunten bij mijn natuurbeleving, waar ik bij de maand april nog op terug zal komen.

JANUARI

Ondanks dat ik mooie platen heb kunnen maken van knobbelzwanen en wilde zwanen stal deze ijsvogel de show.

Ik zag ze vaker dan gebruikelijk en één keer kon ik een ijsvogel zo goed benaderen dat ik de bovenstaande plaat kon maken.

FEBRUARI

De bekende wintergasten zoals wilde zwanen, grote zaagbekken, brilduikers, krooneenden en zelfs nonnetjes leverden genoeg mooie platen op, maar ze haalden dit overzicht toch niet.

Dodaarsjes en slobeenden overkwam hetzelfde, net als de wisenten in het Kraansvlak.

Ik heb gekozen voor een drieluik.

Het pimpelmeesje is dan wel een erg algemeen vogeltje, dit moment vond ik wel een voltreffer.

Een pijlstaart zie ik niet erg vaak, dus ik was heel tevreden met de plaat die ik er met enige moeite van kon maken.

Grote zilverreigers waren de afgelopen winter vaak te zien in een natuurgebiedje bij mijn woonplaats.

Dit drietal vormde voor mij de keuze voor februari.

MAART

Futen waren in maart erg actief en vooral territoriaal. 

De mannetjes gingen elkaar met volle overgave te lijf.

APRIL

Dit is geen topfoto, maar voor mij wel een topmoment.

Deze kleine vosjes zorgden voor mij voor het hoogtepunt van dit jaar.

Zoals ik al eerder op mijn blog heb laten zien en heb beschreven zag ik een vijftal piepkleine vosjes min of meer per ongeluk onder een struik. 

Het was de eerste dag dat ze buiten het hol waren.

Later bleken ze weer door de moervos naar het hol te zijn teruggebracht.

Ik ben in april en mei een aantal keren naar het hol terug geweest en heb zo een flink stuk van hun ontwikkeling kunnen volgen.

Wat groeien ze snel in een maand!

Op weg naar het hol betrapte ik op een stille morgen in een van de toevoerkanalen twee knobbelzwanen in een innige ontmoeting.

Het resulteerde deze keer niet in een paring.

MEI

Niet geheel onverwacht was de keuze voor de maand mei een enorm probleem.

Kleine plevieren, zelfs met piepkleine jongen; een nest boomleeuweriken met 5 eitjes en later 5 jongen;

verschillende soorten libellen; zandhagedissen.

Ze zorgden allemaal voor mooie momenten én platen, maar ze hebben het toch niet gehaald.

Uit de vrije natuur heb ik gekozen voor de kleine bonte specht, 

omdat het zo zelden voorkomt dat ik die zie en kan vastleggen.

De tweede plaat hoort bij een havik, die ik vanuit een hut heb gezien. 

Het is er nog steeds niet van gekomen om de mooiste platen van de havik, buizerd en eekhoorn van die dag te selecteren en op mijn blog te plaatsen.

Dit is alvast een voorproefje. 

JUNI

 Voor juni was de keuze niet zo moeilijk.

Via Maria had ik een aantrekkelijke locatie gekregen om zwarte sterns met hun jongen te kunnen zien.

Het weer was aanvankelijk niet veelbelovend maar het klaarde later die morgen aanzienlijk op.

Dit vond ik de meest bijzondere plaat, omdat het hele gezin erop te zien is.

Dat het later met de kleintjes niet goed afgelopen is, blijft wel een dissonant.

JULI

Opnieuw geen topplaat maar wel weer een top ervaring.

Over de maand juli hoefde ik daardoor niet lang na te denken: alleen het woudaapje kwam in aanmerking.

Via Ben had ik een tip gekregen die tot mijn grote plezier zowel een mannetje, een vrouwtje als drie jongen opleverde. 

Ze zaten iets te ver weg naar mijn zin (net iets te ver voor mijn 400 mm lens), maar dat mocht de pret niet drukken.

Ik zag ze namelijk voor het eerst van mijn leven!

AUGUSTUS EN SEPTEMBER

Rust en stilte overheersen in afgelegen delen van de duinen waar parnassia groeit.

Af en toe zie je daar een damhert, soms zweeft er een roofvogel voorbij.

Op je gemak kan je dan zoeken naar parnassia terwijl je nergens door wordt afgeleid.

De boomkikker past in beide maanden. 

Hun aantal is sterk afgenomen, vermoedelijk door een te grote belangstelling van mensen die er platen van wilden maken.

Af en toe duiken ze wel eens op onverwachte plaatsen op.

Langpootmuggen, soms tipula paludosa genoemd, heb ik meer in september dan in augustus gezien.

Soms zaten ze zoals hier onder de dauwdruppeltjes.

Bij wijze van variatie nu eens geen vlinder of libel die bedekt is met dauw, 

hoewel ik die genoeg gezien heb.

OKTOBER 

Voor mij was de bronst van de damherten dit jaar weer spectaculair.

Bij dit hormoon-gestuurde festival heb ik een aantal boeiende gevechten zien.

Het is en blijft geweldig als je het spektakel ongestoord kunt meemaken, 

waarbij de herten zich absoluut niets van je aantrekken.

Het betekent daardoor wel dat ik geen ruimte overhoudt voor zwammen en een egel.

Liefhebbers daarvan kunnen op mijn blog het verslag over Leyduin nog eens terugkijken.

NOVEMBER

Ook over deze maand heb ik niet lang hoeven nadenken.

Het bezoek aan de marterhut stak met kop en schouders uit boven mijn andere momenten in de natuur.

Je moet het treffen dat al deze dieren zich goed laten zien.

Het lot was mij duidelijk goed gezind.

Het betekent wel dat zwammen opnieuw geen aandacht krijgen.

In mijn vorige post is hierover echter alles te lezen en te zien wat ik daarover te melden had.

Mijn enige bezoek aan de Zuidpier van IJmuiden in het najaar viel op 30 november.

Ik besteed er toch aandacht aan omdat deze grote zee-eend mij daar verraste. 

Het was voor het eerst dat ik er een zag en daarom laat ik hem hier toch zien.

Een roodkeelduiker, alk en sneeuwgorzen maakten de ochtend compleet.

DECEMBER

Mijn keuze voor december was gevallen op een plaat van een damhert, 

waarbij een mooie reflectie van het hert in het water te zien was.

Die plaat moet echter toch wijken en uitgesteld worden naar een publicatie in 2024.

Halverwege december trof ik namelijk in het Kraansvlak tussen Zandvoort en Bloemendaal aan Zee een groepje wisenten, onverwacht dichtbij.

Dat was een buitenkans die o.a. tot deze plaat geleid heeft.

2023 is voorbij gevlogen, 2024 staat op het punt van beginnen.

Net als iedereen ben ik erg benieuwd wat het voor een jaar gaat worden.

Dit is het moment om iedereen te bedanken die mijn blog bezocht heeft en in het bijzonder degenen die een reactie hebben gegeven.

Ik wens al mijn bezoekers een gezond 2024 met niet teveel zorgen maar wel met veel mooie momenten in de natuur.