Suriname 2012 - Kaaimannen, schildpadden, piranha's, tarantula's

Deze keer deel 3 van mijn rondreis door Suriname. Hierna volgt nog een blog over  vogels. Natuurlijk was er nog veel meer te zien (zwammen, libellen en vinders bijvoorbeeld) maar ik laat het bij vier delen.

In Matapica gingen we op een avond in de wetlands op zoek naar brilkaaimannen. Overdag echter hadden we er al een gezien die heel dicht bij onze boot kwam.



We waren vooral naar Matapica gegaan om schildpadden eieren te zien leggen. Een fascinerende gebeurtenis!

En piranha's? Twee van onze gidsen vingen op verschillende momenten een piranha.

Tarantula's spreken tot de verbeelding van veel mensen. Ze zijn eng en gevaarlijk, denkt men.
Maar eerst terug naar het begin.

Een brilkaaiman kan ongeveer 2 meter lang worden. Degene die op de foto's staat was ongeveer 50-60 cm.

 Opmerkelijk genoeg ging het dier er niet vandoor zodat wij er met onze boot vlak naast konden komen. Foto's maken was voor mij genoeg, de kaaiman pakken was ook mogelijk geweest, zo dichtbij was hij.

's Avonds hebben we er in het donker nog een stel gezien én gevangen.
Dat laatste gebeurde door onze motorist.
Als je met een lantaarn over het water schijnt lichten de ogen van een kaaiman rood op.
Een gevangen kaaiman krijgt tape om zijn bek, waarna je hem zonder problemen kunt vast houden.
De buik voelt opmerkelijk zacht aan. Na korte tijd werden ze natuurlijk weer vrijgelaten.

Schildpadden komen naar de stranden van Matapica om eieren te leggen. 

Wij hebben gezien hoe green turtles zo'n 140-160 eieren legden.

Deze schildpadden zijn ongeveer 120 cm lang! 

De dieren kruipen het strand op en maken een kuil die plaatselijk 60-80 cm diep is. 

Hierin worden de leerachtige eieren - zo groot als pingpongballen - gelegd. 

Je mag ernaar kijken bij het licht van een zwakke lantaarn.

Flitsen mag tijdens het graven en eieren leggen absoluut niet om de dieren niet te verstoren.

Als ze klaar is gooit ze met haar poten zand over de eieren.

Na ongeveer een uur is ze klaar en gaat dan zuchtend en steunend naar zee.

Pas dan mag je flitsen omdat het geen invloed meer heeft op het eieren leggen.

In totaal doet iedere schildpad dit drie keer, met tussenpozen van 2 weken.

 Gelukkig weet ze niet dat uit slechts 1 van de 1000 eieren uiteindelijk een volwassen schildpad zal groeien.

  De hierboven afgebeelde bosschildpad (yellow-footed tortoise) was ongeveer 20 cm groot.

Deze kleine bosschildpad was net zo groot als een sigarettenpakje.

Onze gids nam het schildpadje mee tijdens een trekking. 

Hij ging haar verzorgen totdat ze groot genoeg zou zijn om weer in het reservaat uitgezet te worden.

Deze kleine moerasschildpad (guiana wood turtle) beet goed van zich af. 

De gids zei dat dit kleine dier prima voor zichzelf kon zorgen, dus deze nam hij niet mee.

 

Piranha's hebben de reputatie gevaarlijk te zijn. 

Een groep piranha's kan inderdaad in enkele minuten al het vlees van hun prooi verslinden.

Ze hebben scherpe tanden, die ook nog naar achteren staan zoals bij alle roofvissen. 

Ze zijn echter ongevaarlijk als je gaat zwemmen en je hebt geen open wonden.
Als er bloed in het water komt wordt het feest voor de piranha's.

De onderste piranha was de grootste, ongeveer 25 cm lang.

Spinnen zijn bij de meeste mensen niet erg geliefd.
Onze gids wist waar een tarantula haar nest had.
Tarantula's jagen 's nachts, dus het was geen verrassing dat ze nog thuis was, in haar nest.

Voor mensen zijn deze tarantula's niet gevaarlijk.
De kracht van het gif is te vergelijken met dat van een wesp.
Voor ons is een beet dus hooguit hinderlijk.

Volwassen tarantula's zijn zo groot als de hand van een volwassene. De haren voelen heel zacht aan.
De spin zal je hooguit bijten als zij zich bedreigd voelt.
Als je rustig blijft lopen ze hooguit over je hand op zoek naar een geschikte schuilplaats.

Ieder van deze dieren maakt op zijn eigen manier indruk op je. 

Ze dragen bij aan de bijzondere natuur van Suriname.