AWD - Epiloog

Terwijl ik dit blog maak regent het voortdurend. De wintertijd is begonnen, er is veel blad van de bomen gevallen, de bronst is nagenoeg verleden tijd.

De herfst ligt nu grotendeels achter ons. De bronst heeft mooie momenten gebracht.  Paddenstoelen waren er in groten getale.
Als je van fotograferen houdt, had je niets te klagen.

Met dit blog sluit ik de herfstperiode af.

 Een beetje verscholen achter begroeiing vochten deze twee herten nog even een stevig robbertje uit.

Het is telkens weer opmerkelijk dat zij niet met hun geweien aan elkaar vast blijven zitten.

Even later gingen ze op hun gemak hun eigen gang.

 Het lijkt erop dat het donkere hert er bij een eerder gevecht niet helemaal ongeschonden vanaf is gekomen. Of heeft hij te intensief gevlagd?

Kijk maar eens naar de plek bij zijn oog.

Meer bronstbeelden heb ik niet, maar wel beelden van paddenstoelen en zwammen.

 Ik vond opnieuw een groot exemplaar van de gele trilzwam (f/22, 1/2, ISO 400).

Van veel paddenstoelen ken ik de naam niet. Maar het is een uitdaging om ze zo mooi mogelijk te fotograferen met mijn macrolens. Deze keer had ik ook mijn statief meegenomen.

Het is nog steeds experimenteren: (f/22, 1/20, ISO 800 )

 

(f/11, 1/6, ISO 200)

( f/7, 1/400, ISO 100)

( f/16, 1/50, ISO 100)

Deze paddenstoeltjes waren maar zo'n 5-6 cm groot ( f/16, 1/40, ISO 100)

Deze wasplaatjes waren nog kleiner: ( f/14, 1/10, ISO 100)

 f/16, 1/13, ISO 400: een groter diafragma was wellicht beter geweest.

Geschubde inktzwam (Coprinus comatus): f/16, 1/40, ISO 400

Vergeleken met het mos krijg je een idee hoe groot de zwammetjes zijn (f/16/ 1/13, ISO 100)

 

(f/8, 1/4, ISO 100, belichtingscorrectie - 0,7)

(f/8, 1/6, ISO 400)

Amethystzwammetjes - als ik de naam goed heb - vallen nauwelijks op tussen alle bladeren.

 (f/8, 1/5, ISO 400, belichtingscorrectie - 0,7 )

 Ze waren maar zo'n 5-6 cm hoog.

 (f/8, 1/3 ISO 400)

Oranje aderzwammen (denk ik):  (f/8, 1/40, ISO 400)

 (f/8, 1/40, ISO 400)

 (f/8, 1/60, ISO 400)

(f/8, 1/25, ISO 400, belichtingscorrectie +1) 

Ik heb inmiddels wel gemerkt dat ik nog flink moet experimenteren om de (on)mogelijkheden van mijn macrolens te ontdekken. Veel of weinig scherptediepte, op het juiste punt scherp stellen, 

rustige achtergrond, enz..

 

 De komende weken ga ik mij met andere zaken bezighouden. 

Eind november/begin december meld ik mij weer met een nieuw blog.

Bedankt voor de belangstelling en de opbouwende kritiek. 

AWD - De climax voorbij

De afgelopen week ben ik nog twee keer op zoek gegaan naar bijzondere momenten tijdens de bronst. Het lijkt erop dat we het hoogtepunt gehad hebben. Er wordt nog geburld, er wordt nog gevochten, de hindes zijn nog niet allemaal tot rust gekomen. Toch was het al minder dan vorige week.
Aandoenlijk vond ik het oude hert - let op zijn summiere gewei - dat nog een behoorlijk partijtje burlen ten beste gaf. Het deed mij genoegen dat er toch nog een hinde voor zijn charmes gevallen was: geen jonge onschuldige hinde maar een duidelijk wat rijpere dame.

 Dit hert kreeg nog steeds een goed gevoel door te vlaggen.

 

 Dit jonge mannetje genoot van wat hij zag. Hij likte zijn bek erbij af, moedigde aan, .........

 

...... fleemde, en keek tot slot belangstellend toe. 

Waarschijnlijk dacht hij "Later als ik groot ben, ......... mag ik ook meedoen":

 Big brother was watching me

Het waren inspannende tijden, hoog tijd om te gaan rusten in een verse bronstkuil.

Het was ook het einde van de bronstactiviteiten die ik dinsdag zag.

Ik ben daarna op zoek gegaan naar paddenstoelen en zwammen.

 Voor mij een bijzonder exemplaar: de oranje aderzwam (phlebia radiata)

 Ook deze zag ik voor het eerst bewust (boven en onder):

de oranje druppelzwam (dracrymyces stillatus).

Dit vuurzwammetje heb ik voor de verandering een keer gefotografeerd met f/4, 

wat een heel ander beeld oplevert vergeleken met bijvoorbeeld f/16 of f/22.

 Bij deze opname heb ik gekozen voor f/10.

Van de volgende paddenstoelen weet ik (nog) niet hoe ze heten:

Tot besluit het zwartwordend wasplaatje (hygrocybe conica).

Volgende week volgt er nog een blog met vooral paddenstoelen en zwammen en nog enkele beelden van de damherten als een afsluiter van de herfst.

Leyduin - Herfstimpressie

Maandag 22 oktober begon mistig, maar 's middags werd het rustig, zonnig weer.

Voor de afwisseling ben ik een keer naar Leyduin, Vinkenduin en Woestduin geweest.

Een uitgelezen middag om weer eens te gaan oefenen met mijn macrolens.

Gesteund door de reacties op mijn vorige blog en voorzien van enkele goede adviezen ging ik er met statief en kersenpittenzak op uit.

Maar direct in het begin moest mijn teleobjectief nog even gebruikt worden:

Deze roodborst zat uitbundig te zingen, als een soort welkom.

De namen van de meeste hieronder afgebeelde paddenstoelen en zwammen ken ik niet, 

maar ik vond ze mooi genoeg om te fotograferen.

De kleur van deze zwam deed mij denken aan een gebakken deegproduct

Dit minuscule paddenstoeltje leek wel uit gelei te bestaan.

 Oude boomstronken vormen een prima voedingsbodem voor allerlei organismen.

 Ik trof het wel dat de zon soms mooi op de paddenstoelen viel.

Geweizwammetjes groeiden hier en daar op dood hout zoals hier op een stuk schors.

 Je moet geluk hebben, een paar tellen later was de zon weg.

 Geweizwammetjes kunnen heel fotogeniek zijn. Het blad heb ik erachter geplaatst. 

Ik heb het idee van Ghita overgenomen.

De fragiele paddenstoeltjes doen mij denken aan schelpen.

 Dit vind ik iets mysterieus. Het is een soort zwam, maar welke?

Dit paddenstoeltje wordt omgeven door bladeren. Ik heb de bladeren na het maken van de foto weggehaald en opnieuw een foto gemaakt. Ik geef toch de voorkeur aan deze herfstcompositie.

 Als ik het goed onthouden heb is dit een honingzwam.

Een mooie opvallende vorm van een bokaal.

Wijnglazen van iitala uit Finland hebben o.a. deze vorm.

Hele kleine oranje bolletjes kwamen op een aantal takken voor. Zijn dit ook zwammen?

Groen bekertjesmos

Als laatste een rups. Zo laat in oktober had ik geen rups meer verwacht.

Een middagje op zoek naar paddenstoelen is prima bevallen. 

Begrijpelijk, want er was veel te zien en het was ook nog prachtig weer (ca. 20°C in de zon). 

Af en toe zag ik hier ook nog damherten door het bos lopen. 

Kortom, het was een plezier om buiten in de natuur te zijn.