Overzicht 2013

Januari: een roerdomp liet zich uitgebreid bewonderen

Februari: er was een keur aan winterse beelden

Maart: in de polder waren volop hazen te zien

April: lepelaars waren druk bezig met nestelen

Mei: het volgen van de geboorte van jonge zwaantjes was een van de hoogtepunten van dit jaar

Juni: jonge vosjes spreken altijd tot de verbeelding

Juli: in Mongolië zie je geen dromedarissen maar kamelen.
Het is duidelijk te zien dat kamelen twee bulten hebben.

Augustus: een wespen-  of tijgerspin is hier druk bezig om haar prooi in te pakken

September: een edelhert in actie tijdens de bronst

Oktober: een rosse grutto langs de waterlijn van het strand bij IJmuiden

November: de eerste wintergasten arriveerden

December: de sperweruil in Zwolle was een heel bijzondere wintergast

De keuze was vanzelfsprekend een moeilijke; iedereen zal dat wel herkennen.
Het overzicht weerspiegelt de voorkeur van een bepaald moment.
 Het zal niet moeilijk zijn om een ander, totaal verschillend overzicht van het zelfde jaar samen te stellen.


Ik wens iedereen veel geluk en fotoplezier in 2014.

AWD - Decemberwandeling

Soms is het moeilijk voor te stellen, vooral als het hard waait en de regen met bakken uit de hemel valt,

dat er ook mooie, zonnige dagen in december zijn geweest.

Op een dag was de zon net op, toen ik dit damhert in het eerste zonlicht zag staan. 

Een beetje nieuwsgierig, en niet erg schuw.

Zaagbekken zien er een stuk kleuriger uit in het zonlicht. 

Voor het eerst in december zag ik ook de vrouwtjes van tamelijk dichtbij in de zon.

Ook de mannetjes zien er in het vroege zonlicht op hun mooist uit.

Voor het eerst sinds lange tijd zag ik weer een paar goudvinken, maar wat zijn ze moeilijk te fotograferen. Ze zijn schuw en ze zitten vaak zodanig dat er een heleboel takjes hinderlijk in beeld komen.

Met wat croppen heb ik deze foto gekregen.

Staartmeesjes vlogen zoals gewoonlijk weer kwikzilverig van tak naar tak, of van struik naar struik.

Het was een meevaller dat er een even op een gunstige plek bleef zitten.

Op rustige plekjes, uit de wind maar in de zon, zie je wel eens een vosje liggen.

Damherten houden je steeds goed in de gaten, al betekent het niet dat ze er snel vandoor gaan.

Gelukkig horen we dit najaar niets over dode of stervende herten zoals vorig jaar. 

Het lijkt erop dat de dieren zich aangepast hebben.

Dit najaar zijn er nogal wat bomen gesneuveld door de wind.

Kuifeendjes - wie kent ze niet - behoren bij de vaste bewoners van de  AWD.

 Brilduikermannen zijn ijdeler dan de vouwen. 

Zij willen steeds op de foto maar de vrouwtjes blijven daarvoor net even te ver weg.

Als je door de duinen wandelt zie je soms plotseling een damhertenkop uit het gras omhoog komen.

 Knobbelzwanen zie je in het gebied het hele jaar door. 

Ook nu kom je ze regelmatig tegen, zoals hier bij een van de vele kanaaltjes.

Soms nodigen ze je uit tot het maken van een close-up.

Dit is mijn op één na laatste bericht van 2013.

Op 31 december volgt nog mijn jaaroverzicht.

Kerst en jaarwisseling

Om te beginnen wil ik iedereen prettige Kerstdagen wensen en bovendien een gezond en creatief 2014.

Bedenk hierbij het volgende:

Eet de komende dagen niet teveel.

Denk aan anderen die het veel minder goed hebben.

Loop niet weg voor wat extra beweging.

Zorg goed voor jezelf.

Wees lief voor je naasten.

Bedankt voor alle mooie kerst- en nieuwjaarswensen die ik al ontvangen heb.

Sperweruil, toch nog

Eind november was er een sperweruil neergestreken op het industrieterrein Marslanden in Zwolle. 

Een zeldzame gebeurtenis, die talloze vogelliefhebbers  trok. 

Het moet er vooral in het begin een gekkenhuis geweest zijn. Ik had daar absoluut geen zin in.

Op 11 december beloofde het een windstille, zonnige dag te worden. 

Omdat de sperweruil inmiddels al ruim twee weken op ongeveer dezelfde plek verbleef, 

hoopte ik dat de belangstelling een stuk minder geworden was. 

Omdat ik het zoeken naar de vogel kon combineren met familiebezoek besloot ik er toch maar heen te gaan.

Het was stralend weer toen ik van huis ging, maar onderweg wisselden mist en zon elkaar enkele keren af. Toen ik de Marslanden bereikte was het mistig. Al gauw zag ik fotografen. 

Het aantal viel mij mee, ik schat hooguit zo'n 50 mensen. Gelukkig was de vogel er ook. 

 

 Hij vloog enkele keren naar een andere plaats, maar  ging op een bepaald moment zodanig in een boom zitten dat we er redelijk dichtbij konden komen. Helaas bleef het nevelig.

Hij ging uitgebreid zijn toilet maken.

 De scherpe nagels waren hierbij goed te zien.

Na een tijdje vloog hij naar een lantaarnpaal, waar hij aandachtig de mensen onder hem bekeek.

Niet veel later zocht hij toch weer een boom op. 

Het was wel jammer dat de zon niet doorbrak, want de kleuren zijn dan natuurlijk  veel mooier.

Zijn volgende plek was in een  boom van waaruit hij aandachtig de grond afspeurde naar muizen.

Natuurlijk was het een meevaller dat we tamelijk dichtbij de uil konden komen.

Zo zat hij te speuren.

Jammer dat er geen muis te zien was. Let ook op zijn nagels.

Sperweruil (Northern hawk owl - Surnia uluta)

Ondanks de wat minder goede omstandigheden had ik niets te klagen. Natuurlijk kan het nog veel mooier, zoals op waarneming.nl ook wel te zien is, maar dan moet je er wel een zonnetje bij hebben.

Toen ik naar huis reed uit Zwolle, reed ik binnen vijf minuten in de zon.

Dat bleef zo totdat ik thuis was.

Blijkbaar moest het zo zijn.

Hoe dan ook, het was een topdag.

Oranje lijst, met o.a. het waterhoentje

Waterhoentjes staan sinds kort op de oranje lijst van bedreigde vogels.
Een oranje lijst?
Inderdaad. Op 10 december stond in het Haarlems Dagblad dat er naast een rode lijst nu ook een oranje lijst voor vogels bestaat.  De lijst is door Sovon Vogelonderzoek en Vogelbescherming Nederland samengesteld.
Men is bang dat zonder maatregelen de vogels van de oranje lijst zodanig in aantal zullen zijn teruggelopen dat ze op de rode lijst zullen komen.

Op de rode lijst staan nu al 78 soorten, waaronder de ..... huismus.

Volgens de onderzoekers is het eigenlijk al te laat als een soort op de rode lijst komt te staan. 

Daarom heeft men een oranje lijst samengesteld, waarop al 22 soorten staan.

Welke bekende soorten staan er o.a. op?

Waterhoentje, scholekster, spreeuw, roek, torenvalk, sperwer en stormmeeuw.

Het waterhoentje van de eerste twee foto's was al een beetje in kerstsfeer, al had ze wel een oude bruine boom van vorig jaar uitgekozen die in een sloot gegooid was. 

Het hierboven staande waterhoentje moest niets van die boom hebben.

In de polder zijn nog regelmatig waterhoentjes te zien.

Het is moeilijk voor te stellen dat ze bedreigd worden.

Van waterhoentjes werden geen recente gegevens in de krant vermeld.

Over scholeksters wel: van 150.000 broedparen in 1990 zijn er nog maar 50.000 over.

Bij het samenstellen van de lijst heeft men niet alleen vogeltellingen meegenomen, maar ook risico's die samenhangen met zeespiegelstijging, intensivering van de landbouw, stikstofuitstoot en extreme droogte.

Dit waterhoentje hield zich er niet mee bezig. Ze ging op zoek naar voedsel zoals ze gewend was.

Even rustig in het water kijken, .....

....... en dan toehappen.

En weer verder naar een andere geschikte plek.

Gelukkig floreren de waterhoentjes in een aantal gebieden nog. 

Tijdens mijn laatste tocht door de polder zag ik ook nog andere vogels van de oranje lijst zoals een sperwer met prooi, een flink aantal spreeuwen en een groene specht, al lukte het niet om ze te fotograferen. 

Scholeksters zie je er vrij vaak, net als torenvalken. 

Het is daarom moeilijk te geloven dat ze bedreigd worden. 

Ik hoop dat ik dat gevoel nog lang mag hebben.