Op zoek naar wintergasten

Eind november wilde ik eens op zoek gaan wintergasten. 

De weersverwachting was wat grillig: zowel kans op buien als op zon. Ik waagde het maar op.

Bij de eerste de beste mogelijkheid om waterwild te zien zag ik een groot aantal zaagbekken. 

Ze waren behoorlijk schuw, dus mooie foto's maken zat er nog niet in.

In de vroege ochtendzon zat een aalscholver op een paal zijn vleugels te drogen.

 Hij maakte zich niet druk om mijn aanwezigheid.

In een van de kanaaltjes verderop zag ik een mooie zaagbek man.

Jammer dat het bewolkt geworden was.

Hij kwam mooi dichtbij, maar ik miste het zonnetje wel.

Het begon zelfs te regenen, dus ik moest nog even geduld hebben.

Wat een verschil in kleuren toen het even later helemaal opklaarde en zonnig werd.

Ik werd behoorlijk op mijn wenken bediend, want hij bleef op korte afstand  van mij zwemmen.

Plotseling kreeg hij er genoeg van, terwijl ik toch geen enkele beweging maakte, en ging er vandoor.

Als het ware over het water rennend en met zijn vleugels zwaaiend koos hij het luchtruim.

Zon en regen bleven hun spel spelen.

De damherten zijn  niet meer op hun mooist nu zij hun winterkleed hebben.

Regenbogen, vaak dubbel en halve cirkels vormend, waren voortdurend te zien.

De bijbehorende regen kreeg ik natuurlijk ook, en soms behoorlijk uitbundig.

In het infiltratiegebied bleek een drietal wilde zwanen te zijn, de eerste die ik dit najaar heb gezien. 

Ze waren erg schuw, waardoor ik geen kans kreeg mooie foto's te maken.

Ik laat toch twee van mijn waarnemingen zien.

Bij een van de kanaaltjes lagen drie vosjes te zonnen. 

Twee ervan gingen er snel vandoor toen zij mij opmerkten. 

De derde bleef even liggen en keek de kat uit de boom.

Toen ik hem wat te lang bekeek naar zijn zin, trok hij zich ook achter de duindoorns terug.

Zelfs laat in het najaar kom je nog wel eens een zwam tegen, zoals de gekraagde aardster
(Geastrum triplex):

En wat te denken van de gele trilzwam?

Tremella mesenterica.

De kleur varieert van geel bij de jonge zwammen tot oranje bij de wat oudere.

De wintergasten beginnen nu steeds meer  te komen.
Ik heb ook krooneenden gezien, maar die bewaar ik - op één na - voor een volgende keer.