Bedrijvigheid in een lepelaarskolonie

Lepelaars zijn weer terug in Nederland. Ze zijn druk bezig met hun liefdesspel en het bouwen van nesten.

Ze maken hun nesten in bomen, waardoor het behoorlijk lastig is foto's te maken
waarbij takken niet hinderlijk in beeld zijn.

 Ook al is de lepelaar vrijwel compleet te zien, een achtergrond zonder takken is en blijft hier een illusie.

 De dag begon zonnig.

De kleuren onder de snavel en in de nek zijn goed zichtbaar.

 Accepteer de elzen en geniet van de vogels.

 Ze balanceren behoorlijk goed op de soms vrij dunne takken, op zoek naar nestmateriaal.

Heel vaak zijn takken waar ze moeilijk bij kunnen het aantrekkelijkst.

 Veel vogels zijn wat ongedurig en vliegen regelmatig op.

 Rustig zwevend komen ze later weer naar de nestbomen terug.

Hun aankomst blijft niet onopgemerkt.

 Er wordt direct gekibbeld met de buren.

Tja, jammer van de takken, maar wel een heel typerend beeld van de werkelijkheid.

 Het zijn schitterende vogels.

 Alleen op de hoogste punten krijg je een vogel volledig in beeld, met een toen al wat minder blauwe lucht.

Met tegenlicht krijg je dit wat mysterieuze beeld. 

Je kunt je nauwelijks voorstellen dat het een lepelaar is.

 Dit geeft een goed beeld van de dichte begroeiing.

Je moet er wat moeite voor doen om hier twee lepelaars te herkennen.

 Veel nesten lagen wat dieper het bos in, waarbij je wel min of meer kon zien wat er gebeurde.

Het loonde niet er foto's van te maken.

Als ze wat meer aan de buitenkant gingen zitten kon je ze wel goed zien in hun natuurlijke omgeving.

 Balancerend op het hoogste punt, zoekend naar geschikt nestmateriaal.

 Ik vind het een prachtig gezicht als ze weer opvliegen.

Soms zeilen ze een flink stuk door de lucht, gebruik makend van de luchtstromingen.

 Ze liepen soms hoog in de bomen van tak naar tak, zich in evenwicht houdend met hun vleugels.

Een momentje van rust.

Onder het slaken van enkele kreten ging de lepelaar even later weer verder.

Het is een lang blog geworden. Toch is dit nog maar een summiere afspiegeling van wat ik gezien heb.
Je kan er echt tijden naar kijken zonder je te vervelen.
Het is echter een flinke uitdaging om er wat moois van te maken.
Met een klein beetje croppen kom je een heel eind.

Ook al maakt één zwaluw nog geen lente, ik vond het wel een verrassing om op zaterdag 13 april mijn eerste zwaluw, een huiszwaluw, van 2013 te zien.