AWD - Wat een variatie!

Op warme, zonnige dagen heb je de kans om op zanderige plekken deze
bronzen basterdzandloopkever (Cicindela Hybrida) te zien. Ze zijn 1,4 - 2 cm lang.

Als het warm en zonnig is rennen en vliegen ze heen en weer. 

Op sombere dagen zie je ze niet, omdat ze dan verstopt in een holletje wachten op betere tijden.

Basterdzandloopkevers zijn echte carnivoren, die voortdurend op jacht zijn naar een smakelijke snack.

Op hoge poten lopen kunnen ze ook.

Bij deze en de volgende foto zijn de imposante kaken goed te zien.

Ze krijgen een parelmoerachtige glans door de weerkaatsing van het licht.

Ze zijn watervlug. 

Zo gauw je een verkeerde beweging maakt zijn ze weg, vaak nadat je net scherp gesteld hebt :(

De natuur is een beetje traag dit jaar.

Want wat doet een meikever nog eind juni?

(Ik heb de foto niet omgedraaid)

Dit soort spinnetjes heb ik veel gezien. Ik heb geen idee hoe ze heten.

Voor de duidelijkheid: ze zijn nog geen cm lang.

Zou dit een gewoon spitskopje (Conocephalus Dorsalis) kunnen zijn?

Bij deze sprinkhaan denk ik aan een heidesabelsprinkhaan.

Er is vast wel iemand die mij kan vertellen of dit klopt.

Zonnedauw blijft trekken, in meerdere opzichten.

 En daar is hij dan: de zebrarups waaruit de St. Jacobsvlinder zich zal ontwikkelen.
De rups is giftig en daardoor oneetbaar.
Ik heb er nog maar een paar gezien, maar dat zal wel snel veranderen.

Dit is de rups van de donsvlinder, ook wel borstelrupsvlinder genoemd. 

De vlinder is een nachtvlinder met een sneeuwwitte "vacht".

Je komt de rupsen bijvoorbeeld tegen op meidoorns.  

De haren zijn behoorlijk irriterend en kunnen een flinke jeuk veroorzaken.

Dit is geen superplaat.

Het ging mij meer om het feit dat een libel een prooi in het water te pakken had.

De vuurjuffers hadden een geschikt blad gevonden voor een gezellig samenzijn.

Ik vind de schaduwen een mooi extra effect geven.

Deze glassnijder (denk ik ..) zag ik in een vennetje.
Met behulp van mijn teleobjectief kon ik hem vastleggen, want ik kon niet dichtbij komen.

Met deze duinhagedis sluit ik dit bericht af. 

Later zal ik een apart bericht wijden aan deze knappe hagedissenman.

Hij is al bezig zich voor deze gelegenheid te verkleden.

Ik ga in juli wat andere dingen doen. In augustus pak ik de draad met bloggen weer op.

AWD - Een vroege junimorgen

Het beloofde 26 juni een zonnige dag te worden. 

Zo nu en dan vind ik het prettig om heel vroeg de duinen in te trekken. Deze keer was het kwart over vijf.
Het was stil, de grassen en varens nat van de dauw.
Ik hoefde maar even door het gebied te lopen of mijn broek was kleddernat.
Gelukkig drogen moderne materialen snel :-)
De zon kwam door, maar het was hier en daar nog wel wat nevelig.

Ik hoop dan ook altijd op beelden van wild in de nevel, terwijl de zon begint door te komen.

Hier lukte dat nog niet.

Maar hier wel. Twee reeën liepen rustig in het open veld naar voedsel te zoeken.

Ook deze reebok wilde wel gezien worden. Zo te zien is hij al bijna klaar voor de bronst.

Als je een reegeit ziet hoop je in deze tijd altijd een kalfje te zien. Helaas, het mocht niet zo zijn.

 Reegeiten genoeg, maar als ze een kalfje hebben ligt dat vaak ergens verscholen in de dekking.

Hier dezelfde reegeit, maar door het verschil in lichtinval krijg je een heel ander beeld.

Op dit soort plaatjes hoopte ik vooraf.

In het open veld zag ik deze jagende vos. Hij keek mij even onderzoekend aan en ging er daarna vandoor.

Zo zie je een konijntje meestal niet.
In ieder geval zat het droger dan in het gras, dat nog nat was van de dauw.

Later die ochtend, toen het al veel zonniger en warmer geworden was, zag ik deze onverwachte combinatie. Komt adoptie ook bij damherten voor of past het mannetje alleen maar even op?

Het kalf stond op toen het in de gaten kreeg dat ik foto's wilde maken. 

Het donkere damhert bleef wel liggen.

 Zij liep rechtstreeks naar haar moeder. Tijdens het drinken hield zij mij wel in de gaten.

Geen adoptie dus.

Ze zetten je graag op het verkeerde been.

Heeft deze hinde een tweeling?

Nee, hier zie je een van de kalfjes bij haar moeder.

Het andere kalfje hoorde bij een andere hinde die een paar meter verder stond.

Babysitten bij damherten heb ik wel vaker gezien.

Tijdens mijn zwerftocht door het gebied heb ik nog veel meer gezien. 

Het wordt echter teveel om dat ook in dit bericht te laten zien.

Onder andere deze kever komt dan in het volgende bericht in beeld.

Wordt vervolgd.