Witte kluifzwam

Kluifzwammen komen in Noord-Amerika en Europa voor.

Naast de witte kluifzwam (Helvella crispa) komt ook de zwarte kluifzwam (Helvella lacunosa) voor.
Beide soorten staan op de rode lijst.

Op 20 november zag ik de witte kluifzwam voor het eerst.

Ik had toen geen macrolens bij mij en heb toen maar met mijn 120-400 mm objectief een foto gemaakt:

Dat moest beter kunnen.

Toen het een dag later een zonnige middag beloofde te worden ben ik weer teruggegaan.

 

Ik was wat te vroeg, want de zwammen stonden nog grotendeels in de schaduw.

Alleen op de kleinste viel wat zonlicht.

Wat is kenmerkend voor kluifzwammen?

Het vruchtlichaam kan 5-15 cm worden. De hoed is wat golvend en zadelvormig en wordt 3-6 cm groot.

De zwammen zijn giftig, maar worden vreemd genoeg in bepaalde delen van Europa gegeten. Ze moeten dan wel eerst gedroogd of enkele keren gekookt worden.

Zij zijn verwant aan morieljes.

Door de geplooide, gegroefde steel en hoed lijken ze wat op hondenkluifjes.

De zwammen groeien op humusrijk zand, klei en leem in bossen en bosranden. In de zomer en herfst heb je een kans om ze daar te zien.

Tja, wat doe je als de zwammen nog niet volledig in het zonnetje gezet worden?

Blijven wachten, of een rondje lopen in de hoop nog wat meer te zien?

Ik koos voor het laatste. Het leverde weliswaar geen bijzondere momenten op, 

maar het zonlicht viel bij terugkomst al wat mooier op de grootste van de drie zwammen: 

In ieder geval de "neus" werd al verlicht.

Een uurtje later, na nog een rondje wandelen, kreeg ik toch wat ik wilde.

Het zonlicht viel mooi op en door de grootste van de drie zwammen.

Dit vind ik veel mooier dan ik eerder had gezien.

Het wachten loonde dus wel.

Ik kan er niets aan doen, maar de hoed van de grootste zwam doet mij denken aan de kop van Goofy.

Dit is de middelste van de drie.

Dit is nummer drie, waar het zonlicht ook mooi op viel.

Soms wil je ook wel eens experimenteren.

Ik vond het tijd voor een andere invalshoek.

Je ziet niet vaak dat een zwam of paddenstoel van bovenaf wordt gefotografeerd.

Natuurlijk krijg je er zo een heel  andere kijk op, zoals hier op de middelste.

En hier op de grootste.

De derde mag dan niet achterblijven.

Ik ben wel benieuwd wat jullie van de laatste drie foto's vinden.

Met deze afbeelding besluit ik deze fotoserie van een niet alledaagse zwam.

En de volgende keer?

Onder andere: