AWD juni 2014 deel 1

In de voorafgaande maanden lukte het mij een samenvatting te maken van wat ik in de AWD tijdens die maanden had gezien. 

Voor de maand juni lukt mij dat niet. 

Er was teveel te zien, waardoor ik de mooiste momenten in twee delen heb verwerkt. 

Ik beperk mij in deze editie voornamelijk tot zoogdieren.

Het eerste beeld is geschoten op een vroege junimorgen rond kwart over 6. 

Het is een bijzondere ervaring om zo vroeg door de duinen te zwerven.

Als er nog wat nevel is kan er een mystiek sfeertje ontstaan.

Deze hinde trof ik langs één van de kanaaltjes aan.

Reeën  mogen in dit overzicht niet ontbreken. 

In de vroege ochtendzon (rond kwart voor 7) kleurde de vacht prachtig roodbruin.

Vreemd vond ik het wel dat ik alleen hindes zag. Wat moet het voor bronst worden zonder mannen?

Hindes en jonge bokken: dat vraagt om vers bloed ( nou ja.......) uit andere delen van de AWD.

Een slapende vos: het overkwam mij drie keer dat ik een vos in het zonnetje zag dutten.

Tot mijn verbazing kon ik tot op een meter of 5-6 komen, zonder dat de vos reageerde.

Hier keek hij mij onderzoekend aan.

Hij keek nog eens, iets alerter.

Hij nam het zekere voor het onzekere en nam de benen.

(De foto's zijn niet gecropt)

In sommige delen van de AWD zie je veel konijnen, bijvoorbeeld in de buurt van het zweefvliegveld.

Je kan wel zien dat het niet met alle konijnen goed gaat.

Bij dit konijntje vond ik het licht mooi door de oren vallen, waarbij je de bloedvaten goed kon zien.

De zandhagedissen mogen ook in het overzicht van juni niet ontbreken.

Met een beetje geluk kom je ze af en toe tegen en kan je ze goed bekijken als je maar rustig of niet beweegt.

Vossen zag ik vrij vaak, helaas echter geen welpjes.

De vos die langs de bosrand liep had mij aanvankelijk niet in de gaten.

Toen hij mij zag ging hij hoog op zijn poten staan. Een paar tellen later was hij weg.

Deze vos lag een tijdje achter een verhoging in het terrein.

Ik had gezien dat hij daar was gaan liggen. Vanaf waar ik stond kon ik soms alleen zijn oren zien.

Toen hij opstond zag hij mij bijna direct in het open terrein. Daar had hij snel genoeg van.

Damhertkalfjes waren er weer in groten getale.

Als ze een paar dagen oud zijn liggen ze nog wel in het gras verstopt.
 Ze vluchtten echter snel als ze het niet vertrouwden.

Met een beetje geluk zie je ze dan ook eens een keer staan.

Verstopt in het hoge gras, maar ook weer niet, omdat de zon precies op zijn koppie scheen.

Ze groeiden snel in een week, waardoor ze vlot achter hun moeder aan konden rennen.

Van dat warme weer krijg je dorst. Gelukkig was moeder vlakbij.

Dorst gelest. Wat nu?

Onvermijdelijk heeft deze aflevering een hoog damhertgehalte.
Bastgeweien, een prachtige zomervacht, kalfjes.

Het was nog geen 6 uur 's  morgens toen ik dit hert (en de volgende) zag.

Er werd wel even overlegd of zij medewerking wilden geven aan nog een foto.

Ik lig blijkbaar goed bij deze groep.

De omgeving werd goed in de gaten gehouden.

De opkomende zon zorgde voor geweldig licht.

Reeën in zomervacht in het vrije veld.

Kan het nog mooier? Kijk maar verder.

Deze hinde lijkt zich wel klaar te maken voor de start van een sprint.

In werkelijkheid stond ze zich even lekker te krabben.

Misschien wel de foto van de maand. 

In ieder geval een passend besluit voor deze aflevering.