IJsland : water en vuur

Vulkanisme is een hot item op IJsland. 

Er is een bijna voortdurende dreiging van uitbarstende vulkanen. 

Er worden regelmatig aardbevingen gevoeld. Uit de grond ontsnapt op veel plaatsen stoom. 

De geothermische energie wordt waar mogelijk benut voor warmwaterbaden, 

maar ook voor verwarming van kassen en woningen en bovendien voor het opwekken van elektriciteit.

In deze aflevering richt ik de aandacht afwisselend op water, in de vorm van watervallen, en op vulkanisme in het algemeen
(als vervolg op mijn bericht "vulkanisme") .

De eerste foto hoort bij het bijzondere gebied Namaskard, dat een opvallende schoonheid heeft.

Maar eerst enkele watervallen:

Wie het blog van Gonnie ( gonnievandeschans.blogspot.nl ) volgt zal deze waterval misschien wel herkennen.
Het is Gullfoss, een bijzonder fraaie waterval die bij de Gouden Driehoek behoort.
Het lijkt misschien dat de foto niet scherp is, maar dat komt door de nevel die boven de waterval hing.

Hoe imposant de waterval is wordt wel duidelijk als je de mensen rechts onder vergelijkt met de waterval.

Een kleinere waterval, eigenlijk een tweeling waterval, is Hjálparfoss.
Deze waterval wordt minder vaak bezocht, terwijl hij niet ver van Gullfoss ligt.

Seljalandsfoss ligt niet ver van de vulkaan Eyjafjallajökull, die in 2010 uitbarstte.

De liefhebbers kunnen achter de waterval langs lopen en geheel gratis kletsnat worden door het stuivende water.

Hier dezelfde waterval, vanuit een ander standpunt.

Weer terug naar het vulkanisme in de vorm van het gebied Leirhnjúkur:

Blauw-wit water, omlijst door roodachtig gesteente, in een onaards landschap

Er zijn bijzondere patronen ontstaan.

Wat zal het spectaculair zijn om een vulkaanuitbarsting van dichtbij, maar op veilige afstand, te kunnen zien.

Het lijkt alsof er een grote hoop as ligt na te gloeien, waarbij je ook nog damp van het gesteente omhoog ziet komen.

Gestolde lava, omhoog kringelende damp, af en toe een doordringende geur van rotte eieren en gesteente dat warmte uitstraalt.

Tijd voor wat afkoeling:

Vanuit de rivierbedding hadden we een mooi beeld van Skógafoss. Helaas was het een sombere, regenachtige dag.

Svartifoss had weer als bijzonderheid de basaltpijpen, waarlangs het water omlaag viel.

Öxital is een schilderachtig dal in het oosten van IJsland.
Het water denderde omlaag en viel in een blauw gekleurde waterpoel.

Nog even een mooi IJslands woord: Kolugljúfur.
Een waterval die ten onrechte nauwelijks door IJslanders en toeristen bezocht wordt.

Godafoss hoort bij de mooiste watervallen van IJsland. Een toeristische attractie dus.

En wat te denken van Sellfoss, vlakbij de nog grotere Dettifoss gelegen.
Van alle kanten stortte het water omlaag, het indrukwekkendst op de plek waar zich de meeste nevel ontwikkelde.

Dit is een deel van Dettifoss.
Onvoorstelbaar hoeveel water zich in korte tijd verplaatste.

En hoe blij kan je zijn als er volkomen onverwacht toch nog een prachtige regenboog ontstaat.

Tot besluit nog enkele beelden van Namaskard, dat bekend staat om zijn dampende modderpoelen en
 dampende fumatoren (gaten of hopen steen waaruit stoom ontsnapt).

Een borrelende modderpoel. Prachtig en kleurrijk.
Je moest wel de goede plek ten opzichte van de wind kiezen, want het stonk er soms onvoorstelbaar.

Nog een andere poel, voortdurend borrelend.

Het zat nu mee dat het schitterend weer was.

En wat denk je hierbij?
De Doemberg, bekend van The Lord of the Rings? Of toch beelden van de Game of Thrones?
Opnamen voor deze laatste film zijn ook op IJsland gemaakt, onder andere op gletsjerijs.
Het oogt spookachtig, onwerkelijk, alsof je niet op aarde bent.

Maar hoe kleurrijk kan het bij de juiste lichtinval ook zijn.
Roodachtig gesteente, zwavelafzettingen, blauwzwarte modderpoelen, blauwe luchten.
Schitterend.

Met deze dampende hoop stenen sluit ik af.
Ik heb er soms ademloos naar gekeken. Dat kwam ten dele omdat ik het zo mooi vond,
maar soms ook om te voorkomen dat ik het benauwd zou krijgen door de doordringende stank.