Jaaroverzicht 2014

Januari

Omdat ik het moeilijk vind om mijn beste foto's te selecteren heb ik geprobeerd een gevarieerd overzicht te maken.

Welke criteria zijn het uitgangspunt om een foto als de "beste" te selecteren?

Het blijft toch een persoonlijke keuze. 

Soms past een bijzonder moment beter dan de "beste" foto.

Ik ben begonnen met een loodsboot die ik vanaf de Zuidpier van IJmuiden zag. 

De kleuren van de regenboog vielen mooi over de loodsboot.

En zeg nou zelf. Het is toch een prachtig begin om met een loods 2014 nog eens door te nemen?

Februari

In februari zag ik voor het eerst zwarte ibissen in Nederland.

Een exotische verschijning die opmerkelijk vaak werd gesignaleerd.

Maart

Het was jaren geleden dat ik voor het laatst pestvogels had gezien.

Ik was dan ook heel blij dat er een viertal dicht bij mij in de buurt kwam foerageren.

April

Ik heb heel wat uurtjes doorgebracht bij de duin-  of zandhagedissen.

De felgroene kleur van de mannetjes maakt deze hagedissen opvallend.

Mei

Het was een bijna onmogelijke opgave om een keuze te maken. 

Ter wille van de variatie én omdat ik veel met libellen en juffers ben bezig geweest is de keuze op deze viervlek gevallen.

De dauw zorgde voor een speciaal effect.

Juni

In Ruygeborg, vlak bij de Groene Jonker, zag ik een flink aantal groene kikkers in volle actie.

Ze kwamen zelfs nieuwsgierig naar mij toe zwemmen, flink bellen blazend.

Juli

Deze maand werd gedomineerd door onze reis naar IJsland.

Papegaaiduikers zijn het nationale symbool van IJsland.

Ik heb deze foto gekozen omdat hij staat voor een zeer geslaagde reis over dit bijzondere eiland..

Augustus

Een bijzondere verschijning was een jonge kwak in Overveen.

Met het nodige geduld lukte het om er een aantal bijzondere foto's van te maken.

September

Ook in september ben ik veel bezig geweest met juffers en libellen. 

In het bijzonder de dauwdruppels, hier gecombineerd met tegenlicht, zorgden voor mooie beelden.

Oktober

Oktober is de maand van de damhertenbronst.

Natuurlijk, de bronst van edelherten is spectaculair. Je bent dan echter niet de enige die eropaf komt.

Hoe anders was het hier in de AWD. 

Ik was de enige toeschouwer. Zo heb ik het graag.

November

Het najaar bleek toch nog een periode met veel paddenstoelen  op te leveren. 

Hoe maak je een keuze?

Deze geschubde inktzwam vertegenwoordigt een heleboel andere in mijn ogen goed geslaagde foto's.

Het is vaak het gevoel van een dag waardoor de keuze bepaald wordt.

December

Deze walvis heb ik niet in december gefotografeerd, maar in juli in IJsland.

Ik had van december alleen maar foto's van zwammen die in aanmerking kwamen.

Ik wilde echter wat anders.

Het werd uiteindelijk een eenvoudige keuze.

Op deze manier kan 2014 worden uitgezwaaid.

Bij deze wil ik iedereen bedanken voor de vele reacties op en bezoekjes aan mijn blog.

Ik wens iedereen voor 2015 veel geluk, liefde en fotoplezier toe. 

Leyduin december 2014

Op de dagen dat ik in december geen verplichtingen had was het niet altijd aantrekkelijk weer om eropuit te trekken. 

Een bezoek aan de Zuidpier was geen succes.

Wat ik op blogs over de AWD las kon mij aanvankelijk ook niet motiveren om daar weer eens heen te gaan.

Zouden er nog paddenstoelen zijn of was het nu echt voorbij?

Een wandeling in Leyduin op een winderige dag leverde enkele verrassingen op.

De eerste foto is van een - volgens mij - groene schelpzwam.

Het zonlicht zorgde voor verrassende kleuren, ook op de boomstam.

De zwam leek wel op een steen bij dit licht.

Grotere paddenstoelen zag ik maar weinig.

De bovenstaande hield zich nog net staande. Soortgenoten lagen al gestrekt op een bedje vol bladeren.

Dit zwammetje heeft een breedte van 3-4 cm. 

Grotere exemplaren waren er in groten getale op de langzaam verterende, omgevallen boomstam.

Verval alom.

Op een andere omgewaaide boomstam groeiden ook talloze zwammetjes. 

Op een klein, omhoogstekend takje hadden zich bovenstaande zwammetjes afgezet.

Tussen de vele gekrulde zwammetjes met witte rand en rode kern stond dit eenzame kelkje.

In zo'n drukke omgeving viel het niet mee om er een redelijke foto van te maken.

Zwarte knoopzwammen waren nu echt zwart. 

Ik vond dit exemplaar tussen vele anderen, met slechts één gat om de knoop vast te maken.

Eerder deze herfst zag ik deze zwammen met een blauwe kern en een bruine rand.

Geweizwammetjes waren er nog in grote hoeveelheden.

Zij nodigen vaak uit om wat te experimenteren met instellingen.

Deze keer ISO 100, f/5,6

Nog een keer op een andere plaats.

Nu met ISO 100, f/2,8

Ik vond zelfs nog een aantal taailingen.

Dat betekende dat ik weer moest gaan liggen.

ISO 400, f/2,8, belichtingscorrectie -0,7 

Het had ook met ISO 100 gekund.

De plotselinge zon maakte wel veel verschil.

Iets verderop groeide er nog één.

ISO 400, f/4, geen correcties.

Ook nu speelde de zon een belangrijke rol.

In beide gevallen viel het licht mooi op de hoed.

Tot besluit een aantal opnamen van een mycena.

ISO 200, f/2,8, belichtingscorrectie - 0,7

Met ongewijzigde instellingen leverde een kleine verandering in positie een heel ander beeld op.

Stoeien met bubbles zorgde voor dit resultaat.

ISO 400, f/2,8, belichtingscorrectie -0,3

Ik heb een aantal verschillende instellingen gebruikt. Deze opname leverde het mooiste beeld op.

Het tegenlicht zorgde steeds voor een ander sfeertje.

ISO 400, f/4, belichtingscorrectie +0,3

ISO 400, f/4, belichtingscorrectie +1

Of de tijd nu echt voorbij is of niet, het is beslist de laatste keer in 2014 dat ik een paddenstoelenblog laat zien.

Mijn laatste blog in 2014 zal mijn jaaroverzicht worden.

Meeuwen

Meeuwen zijn voor iedereen vertrouwde vogels.

Een strandwandeling maken zonder zilvermeeuwen te zien is onmogelijk.
Daarnaast zijn ze behoorlijk verstedelijkt. 

Je ziet ze vaak in stadsparken, in de buurt van een vijver. 

De weg naar vuilnisbelten hebben ze ook al gevonden.

Op de Zuidpier van IJmuiden is dit een algemeen voorkomend beeld.

Wachtend in de buurt van vissers in de hoop wat mee te kunnen pikken.

Waarom dan toch aandacht aan deze meeuwen besteed?

Je kunt natuurlijk proberen iets minder algemene foto's te plaatsen.

Het doet er dan niet toe of deze vogel een zonaanbidder is of zojuist geland is.

Ready for take-off.

Scharrelen langs de waterlijn levert vaak wat lekkers op.

Deze platvis lijkt toch wel een maatje te groot.

Opgeven? Geen sprake van, maar het kostte wel moeite.

Omdat hij achter rotsblokken verdween heb ik niet kunnen zien hoe het is afgelopen.

Een halve appel krijg je ook niet eenvoudig weg.

Dat is even slikken.

Natuurlijk is het de sport om een mooie vluchtfoto te maken.

Bij de pier krijg je volop kansen.

Het verenpatroon maakt het moeilijk om te zeggen welk type jonge meeuw dit is.

Ze zijn kunstenaars in het benutten van de thermiek.

Als je 's  morgens vroeg genoeg op het strand bent zie je soms zilvermeeuwen die beter goudmeeuwen genoemd zouden kunnen worden.

Bij deze is dat nog duidelijker.

(Ik heb de kleuren niet bewerkt, het is puur het licht van de opkomende zon)

En dan is er natuurlijk ook nog de kleine mantelmeeuw

Qua gedrag is er weinig verschil tussen zilvermeeuwen en kleine mantelmeeuwen.

Het luchtruim werd goed in de gaten gehouden.

Ook kleine mantelmeeuwen vertonen zich in steden.

Bij voorkeur moet er water in de buurt zijn.

Deze kleine mantelmeeuw had het goed naar zijn zin in een grote stadsvijver.

Wie de betekenis van deze pose kent mag het zeggen.

Houdt hij het luchtruim in de gaten?

Schatert hij het uit?

Hoe dan ook, hij mag deze serie afsluiten.