Vlinderen

Eind augustus ben ik een dag op stap geweest met Maria, die wist waar je een grote kans had om kommavlinders (Hesperia comma) en een leucistische kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas) te zien.

Twee soorten die ik nog nooit gezien had en die bovendien nogal zeldzaam zijn.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Als de lightbox in Google niet werkt, helpt het om Firefox te downloaden en dan mijn blog te bekijken.

De lightbox werkt daar wel.

Direct na aankomst zagen we er al een fladderen.

Vanzelfsprekend een perfect begin en de moeite van de reis waard.

Op het eerste gezicht een dikkopje  - en dat is het natuurlijk ook - maar wel een bijzondere variant.

Er waren ook nog andere soorten te zien, maar ik zet eerst een aantal beelden van de kommavlinder achter elkaar.

Je moest wel wat geduld met ze hebben maar ze zijn  eigenlijk best een tamelijk relaxed type, 

want ze fladderen niet zo veel heen en weer als andere soorten.

Deze plaat lijkt veel op de vorige maar ik vind het silhouet van een naderende bezoeker achter de bloem wel een leuk extra detail.

Het was een verrassing voor mij dat een kommavlinder even wilde pauzeren in een mooie groene omgeving, 

waardoor ik ook een paar andersoortige plaatjes kon schieten.

Tussen al het groen komt het vlindertje mooi uit.

De donkere geurstreep op de vleugels is kenmerkend voor een mannetje.

Waarom ze kommavlinder heten is op mijn beelden niet goed te zien.

Er waren ook andere soorten.

Wat te denken van een citroenvlinder (Gonepterix rhamni), een soort die ik al een tijdje niet gezien had.

Het was erg zonnig en het licht keihard.

Met flink onderbelichten kreeg ik dit resultaat.

In ieder geval komt het geel mooi uit.

Het hield maar niet op.

Er vlogen ook enkele grote rupsendoders (Ammophila sabulosa) van bloem naar bloem,

 dus daar ging ik ook achteraan want zo vaak zie ik die niet.

Zo is hij redelijk te zien.

Jammer dat enkele vliegbeelden net niet scherp genoeg waren naar mijn zin.

Met deze plaat was ik dik tevreden.

Weliswaar had hij geen rups te pakken, maar hij liet zich wel heel mooi zien.

Toen riep Maria "kolibrievlinders".

Ik had er nog nooit een gezien dus dat was een onverwachte bonus.

Bij kolibrievlinders (Macroglossum stellatarum) kan je niet altijd de achtergrond kiezen en moet je blij zijn dat de vlinder scherp op de plaat staat, zeker als je ze voor het eerst ziet.

Je moet accepteren dat je thuis de prullenbak een paar keer moet legen - bij wijze van spreken - om alle onscherpe beelden op te ruimen.

Dat neem je voor lief, zo lang je maar een aantal scherpe platen overhoudt.

Zelfs met een sluitertijd van 1/2000 krijg je de vleugels niet scherp, zo snel bewegen ze.

Ze hebben hun naam kolibrievlinder niet voor niets gekregen.

Een blik op de rug geeft een mooi beeld van het kleurenpatroon.

Een kleurrijk beeld, wellicht wat te overdadig.

Dit is nu eenmaal hun leefwereld.

Zo zie ik het liever, in volle actie.

Zitten deze vlinders wel eens stil?

Tot zo ver de kolibrievlinders.

De eerste kennismaking is mij uitstekend bevallen en smaakt naar meer.

Toen het wat rustiger werd, was het tijd om verder te gaan.

Het was even zoeken om de volgende locatie te vinden.

Wel een toepasselijke samenloop van omstandigheden dat wij al snel een landkaartje (Araschnia levana) zagen,
zij het niet als eerste soort.

Hier kwamen we voor:

Een leucistische kleine vuurvlinder  (Lycaena phlaeas Schmidtii)).

Het kleurverschil met de gangbare kleine vuurvlinders is opvallend doordat dit type minder pigment heeft (zie verder het blog van Maria )

Omdat Maria er eerder geweest was wist ze waar we deze vlinder konden vinden.

We zagen hem vrijwel direct.

Stil zitten was er niet bij, maar het vlindertje bood voldoende kansen om verschillende plaatjes te maken.

Soms wat dichterbij, dan weer wat verder weg.

De lichtinval zorgde er soms voor dat er zelfs iets van de oranjerode kleur te zien was.

Het was de derde bijzondere soort vlinder die ik deze dag voor het eerst zag.

Dat, gevoegd bij de andere soorten die we gezien hebben, zorgde wel voor een topdag.

Maria, bedankt.