Vledder - Steenmarter, bunzing en zwerfkat

Zoals beloofd zal ik nog meer beelden laten zien van mijn bezoek aan een observatiehut in Vledder.

Uit de titel blijkt al dat ik de das een eigen editie gun, die ik over enkele weken zal publiceren.

De steenmarter was één van de hoofddoelen, dus daarom open ik met een plaat van deze schoonheid.

Het is vervelend dat de lightbox niet werkt.
Als iemand weet hoe je dat kan oplossen dan hoor ik het graag.

Bunzings lieten zich regelmatig zien, 

maar meestal verplaatsten ze zich razendsnel of ze doken op een plaats op waar we niet op gerekend hadden.

Vooral bij deze snelle roofdiertjes waren de beperkingen van mijn apparatuur merkbaar.

Gelukkig werkten ze soms wel goed mee, zoals bij deze holle boomstam.

Er waren eieren in verstopt, waar bunzings stapelgek op zijn.

Ze letten bij het uit de holte tevoorschijn komen steeds goed op, want hun prooi aan een concurrent verliezen wilden ze vanzelfsprekend niet.

Ik vind al deze roofdiertjes fascinerend, waar nog bij komt dat je ze allesbehalve makkelijk voor je lens kunt krijgen.

Op een gegeven moment dook deze rare snuiter op. 

Daar hadden we absoluut niet op gerekend.

Maar deze zwerfkat was hier duidelijk vaker geweest.

Hier in volle glorie.

Zij wist duidelijk waar ze naar voedsel moest zoeken.

Ondervoed was ze beslist niet.

De marters storen zich volgens zeggen niet aan deze kat, maar wachten rustig hun beurt af.

Bunzings, steenmarters en dassen zagen we ook geen enkele keer tegelijkertijd.

Hier kwamen we voor, een steenmarter.
Heel behoedzaam kwam hij in beeld.

Hij wist waar hij het zoeken moest.
Ik had de foto staand moeten nemen, maar daarvoor was ik te laat.

Net als de bunzing wist hij/zij waar hij/zij moest zijn.

Het was wel goed zichtbaar dat alleen de gedachte aan een lekker hapje  het water in de bek deed lopen.

We weten niet hoeveel verschillende steenmarters we gezien hebben, maar het waren er minstens twee.
De neuzen bijvoorbeeld hadden niet steeds dezelfde kleur.
In totaal verscheen er vier keer een steenmarter goed in beeld.

Het licht viel er niet telkens op dezelfde manier op.
Hier was het licht mooier en daardoor was ook de sluitertijd korter.
Dat kwam de opname natuurlijk wel ten goede.

Het gaf mij een heel mystiek gevoel als de marter uit het donker achter de stam opdook.
Ook al zag je ze uit de begroeiing aankomen, ze verdwenen vaak weer achter de liggende stam.
De spanning steeg dan, want je wist nooit waar hij zich zou laten zien.

Toen hij dan uiteindelijk zó te zien was waren we uitermate tevreden.
Een hoge ISO waarde deerde ons niet.
Je weet dat het nog beter kan, maar niet met onze apparatuur.

Het was jammer dat er niet even een boommarter kwam kijken.
We hadden dan het verschil tussen de twee soorten kunnen zien.
Wellicht gaan we nog eens in de herhaling, want het smaakte beslist naar meer.