donderdag 24 september 2020

Comfortzone


Bij deze editie stap ik uit mijn comfortzone en richt mij uitsluitend op bloemen.
De kenners zien natuurlijk direct dat hierboven een doornappel staat afgebeeld. 
Een enkel duinviooltje zal de doornappel vergezellen.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.
Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 
Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.
Bloggers wegen zijn nog steeds ondoorgrondelijk.


Allereerst het duinviooltje (Viola tricolor curtisii).
Al sinds het voorjaar kan je dit viooltje in het duingebied aantreffen.
Een geel bloemetje zorgde voor een welkom extra effect bij dit plaatje.

Het gaat deze keer zoals gezegd hoofdzakelijk over de doornappel (Datura stramonium).

De planten groeien plaatselijk heel uitbundig in het duingebied.
Bovendien lusten de damherten deze planten niet.

Ze blijken namelijk heel giftig te zijn.

Tijdens een zwerftocht door het duingebied keek ik op een keer met andere ogen naar de doornappels.
Ik vond vooral het inwendige deel van de bloemen heel mooi door de tekening.
Het voelde uitdagend om te proberen daar mooie plaatjes van te maken.



Zoals uit de voorafgaande beelden al blijkt kan het inwendige gedeelte heel verschillend zijn.
De kleur, de aanwezigheid van stuifmeel en de tekening kunnen per bloem verschillen.
Kleuren variëren van volledig wit tot paars.

Het fotograferen vond ik knap lastig.
Ik wilde om te beginnen alle meeldraden scherp afgebeeld hebben.
Maar bovendien moest het uitwaaierende lijnenpatroon er goed bij passen.
Het verbaasde mij op hoeveel manieren je de kern kon afbeelden.
Er ontstond steeds weer een ander beeld.

De planten bevatten alkaloïden die hallucinerend kunnen werken.

Het leek wel of ik de invloed al merkte door er alleen maar naar te kijken.😊

Spelen met scherptediepte en het gebruik van tussenringen leverde steeds weer andere effecten op. 
Omdat het wat meer waaide dan ik prettig vond werd ook mijn geduld op de proef gesteld.
Het was steeds weer wachten totdat de wind even wegviel, waarna ik snel moest afdrukken.
Zo nu en dan schoof er een wolk voor de zon, die een groot deel van de tijd uitbundig scheen.
Kleuren werden er direct anders door.
Zweetdruppels vielen regelmatig van mijn hoofd en niet omdat het zulk zwaar werk was.
Doornappels zijn eenjarig. 
Aan het eind van het seizoen zie je er weinig meer van.
De stekelige vruchten bevatten een groot aantal zaden. 
Ik had niet verwacht dat ik een lange tijd met het maken van plaatjes van deze planten bezig zou zijn.
De tijd vliegt echter als je er helemaal in op gaat, 
zeker als je nog niet het effect hebt bereikt dat je wilt hebben.
Dolappel, duivelskruid en mollenkruid zijn namen die aan deze planten, behorend tot de familie van de nachtschade, gegeven worden.

Volgens overleveringen zouden doornappels door heksen gebruikt worden in hun vliegzalf.......

Denk nu niet dat heksen door gebruik van deze zalf zouden kunnen vliegen.

De zalf schijnt wel hallucinerend te zijn, dus waarschijnlijk zie je ze na gebruik ervan vliegen.

 Nog één plaatje tot besluit.
Bij een aantal bloemen zie je vijf lijnenbundels vanuit het hart ontspringen, bij andere zijn het er zes.

Het was een interessant uitstapje dat vast nog wel eens een vervolg zal krijgen.
De volgende keer zal het weer over heel andere verschijnselen in de natuur gaan, zoals:



dinsdag 15 september 2020

AWD - Augustus 2e helft deel 2

In deze editie staan spinnen en kikkers centraal.
Een vogelspin, die we in Costa Rica zagen, leek mij wel een aardige binnenkomer.
De foto is net als de volgende twee gemaakt met een compactcameraatje met een optische zoom van 3😀
 Voor kikkers keer ik ook even terug naar Costa Rica.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn nog steeds ondoorgrondelijk.



De blue jeans frog, ook wel strawberry poison-dart frog (Dendrobates prumilio, tegenwoordig Oophaga pumilio) genoemd met ook nog een Nederlandse naam: aardbeikikker.

Langzaam maar zeker kom ik bij de Nederlandse kikker die ik hier wil laten zien.
Maar eerst maak ik het intro af met de roodoogmakikikker (Agalychnis callidryas, red-eyed tree frog).
Dit kikkertje, bekend van voorpagina's van boeken en vakantiebrochures, leeft onder andere in bomen.


En daar is hij dan: onze boomkikker (Hyla arborea).

Niet zo exotisch als bovenstaande tropische soorten, maar daarom niet minder gewaardeerd.

Tot mijn verrassing vond ik eind augustus toch nog twee piepkleine kikkertjes.

Eén van de twee kroop vrijwel direct weg in de begroeiing maar de ander liet zich bewonderen.

Ook al was het nog niet helemaal wat ik graag wilde, ik was al blij dat ik deze plaatjes kon maken.
Heeft september wellicht nog meer in petto?

Tussen pitrusstengels hing een libel, gevangen in het web van een spin.
Welke spin zou het zijn?
Deze keer was het een kruisspin (Araneus diadematus).
In de herfst is dit één van de spinnen die het meest opvalt, vooral door het web.

Hier gaat ze vol overgave aan de slag.
Op zo'n manier heeft ze een flinke hap tot haar beschikking.
Maar ik had vooral belangstelling voor mijn favoriete Nederlandse spin, de tijgerspin.
Ik heb haar al eerder laten zien, maar ik blijf op zoek naar aansprekende plaatjes.

De dauw helpt daar natuurlijk goed bij.

Ook zonder druppeltjes vind ik het schoonheden.
Hier is ze bezig met het web.
Dit jaar was het een goed jaar voor deze spinnen.
Ik heb zelfs 25-30 cocons gevonden.
De karakteristieke kleurenpatronen, die net als onze vingerafdrukken een kenmerk van het individu zijn, 
springen samen met het opvallende web natuurlijk al gauw in het oog.
Ik weet niet meer hoe ik het gedaan heb, 
maar door de donkere achtergrond ontstaat een mooi contrast met de spin en haar prooi.
Zoals ik al eerder zei zorgen de dauwdruppeltjes voor een mooi effect.
De spinnen zijn uit Zuid Europa afkomstig, maar rukken door de klimaatveranderingen naar het noorden op.
Libellen vallen natuurlijk snel op als ze in het web verstrikt zijn geraakt.
Ze vormen echter niet het hoofdvoedsel van deze spinnen.

Als je de twee voorafgaande platen vergelijkt, dan hebben ze allebei wel wat.
Wil je meer details of ga je voor een totaalplaatje?
De spinnen lijken onverzadigbaar.
Op iedere trilling in het web komen ze direct af en pakken vervolgens hun prooi om deze voortvarend in te pakken.
Sprinkhaantjes schijnen hun meest voorkomende voedsel te zijn, maar ze zijn duidelijk niet vies van andere vangsten.
Deze afsluitende plaat maakt het wel duidelijk.
Wellicht wat veel tijgerspin, maar zo gaat dat als je een liefhebber bent.😃















dinsdag 8 september 2020

AWD - Augustus 2e helft deel 1

Ook al was het aantal verschillende soorten vlinders in de tweede helft van augustus niet zo groot, 
klagen mocht ik er toch niet over.
Argusvlinders helaas leverden geen mooie plaatjes op.
Keizersmantels, kleine parelmoervlinders, kleine vuurvlinders en zuringspanners sla ik deze keer over.
Een grote verrassing was echter een kolibrievlinder, die ik helaas niet op de foto kon krijgen.
Die kans kwam later.
In de slaapkamer van een van mijn kleindochters was tot mijn verbazing een kolibrievlinder (Macroglossum stellatarum) verzeild geraakt.
Voordat ik hem heb vrijgelaten heb ik hem natuurlijk eerst vereeuwigd.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn ondoorgrondelijk.

Op een veldje waar bijna niets meer te beleven viel omdat alle bloemen uitgebloeid waren trof ik nog wel
 een gamma-uiltje (Autographa gamma) aan.
Als ze stil zitten vallen ze nauwelijks op.
Hun kleur is vrijwel hetzelfde als van de stelen en bladeren van de verdorde planten.
Langzaam maar zeker zie je hier en daar paddenstoelen verschijnen, zeker als het een keer flink geregend heeft.
De aardappelbovist (Scleroderma citrinum) is er een voorbeeld van.
Natuurlijk ben ik benieuwd of het een goed paddenstoelenjaar wordt.
Jonge knobbelzwanen (Cygnus olorzie je in de AWD niet zo vaak.
Dit zwaantje had alleen haar ouders als gezelschap.
Zij moet nog even geduld hebben voordat ze zal kunnen vliegen.
Een aardige waarneming was een blauwe reiger (Ardea cinerea) die een kikker gevangen had.
Tafeleenden (Aythya ferina) zie je regelmatig in de AWD, meestal in het gezelschap van kuifeendjes.
Ze fotograferen is vaak lastig omdat het hoge riet vaak in de weg staat.
Ook al weet je dat krooneenden (Netta rufina) ook 's zomers in de AWD verblijven, je ziet ze maar zelden.
Tussen kuifeenden, krakeenden en tafeleenden zwom deze keer ook een flink aantal krooneenden.
Grote keizerlibellen (Anax imperator) zoeken ook wel eens elkaars gezelschap.
Iedereen weet wel waarom.
Jammer dat ze niet wat dichterbij geland waren.
Ook de heidelibellen waren druk bezig met de eerste fase van het zorgen voor nageslacht.
Ik had nog niet eerder gezien dat het vrouwtje een steuntje in haar rug gebruikte tijdens de paring.
Het overkomt mij niet vaak dat ik een heidelibel van zo dichtbij kon fotograferen.
Juffers waren er nog genoeg, zoals bijvoorbeeld deze tengere grasjuffer (Ischnura pumilio).
Althans, Obsidentify is erg onzeker over de naam en geeft maar 29% zekerheid.
De zekerheid over deze juffer is groter: met 100 % zekerheid geeft Obsidentify aan dat dit een bruine winterjuffer (Sympecma fusca) is.
Hier een soortgenoot, van de andere kant bekeken.
Deze wants kwam ik bij toeval tegen toen ik tijgerspinnen aan het fotograferen was.
Het is een roodpootschildwants (Pentatoma rufipes).
De naam is bijna nog langer dan het beestje zelf.
Zonnedauw vormde een van mijn doelen voor augustus, maar dan alleen de bloemetjes.
Dit hele kleine bloemetje hoort bij ronde zonnedauw.
Ik had tussenringen nodig bij het maken van dit plaatje.
Als je er dan zo mee bezig bent beperk je je natuurlijk niet tot slechts één plaatje.
Zo is zonnedauw ook op een heel andere manier uitdagend.
Eind augustus heb ik ze niet meer gezien.

Daarmee is de koek voor augustus nog niet op. 
Ik heb nog meer in voorraad om te laten zien, maar daar gebruik ik een volgende editie van mijn blog voor.
Het zal gaan over boomkikkertjes en, hoe kan het bijna anders in augustus, over spinnen.
Hier alvast een voorproefje: