Comfortzone

Bij deze editie stap ik uit mijn comfortzone en richt mij uitsluitend op bloemen.

De kenners zien natuurlijk direct dat hierboven een doornappel staat afgebeeld. 

Een enkel duinviooltje zal de doornappel vergezellen.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn nog steeds ondoorgrondelijk.

Allereerst het duinviooltje (Viola tricolor curtisii).

Al sinds het voorjaar kan je dit viooltje in het duingebied aantreffen.

Een geel bloemetje zorgde voor een welkom extra effect bij dit plaatje.

Het gaat deze keer zoals gezegd hoofdzakelijk over de doornappel (Datura stramonium).

De planten groeien plaatselijk heel uitbundig in het duingebied.

Bovendien lusten de damherten deze planten niet.

Ze blijken namelijk heel giftig te zijn.

Tijdens een zwerftocht door het duingebied keek ik op een keer met andere ogen naar de doornappels.

Ik vond vooral het inwendige deel van de bloemen heel mooi door de tekening.

Het voelde uitdagend om te proberen daar mooie plaatjes van te maken.

Zoals uit de voorafgaande beelden al blijkt kan het inwendige gedeelte heel verschillend zijn.

De kleur, de aanwezigheid van stuifmeel en de tekening kunnen per bloem verschillen.

Kleuren variëren van volledig wit tot paars.

Het fotograferen vond ik knap lastig.

Ik wilde om te beginnen alle meeldraden scherp afgebeeld hebben.

Maar bovendien moest het uitwaaierende lijnenpatroon er goed bij passen.

Het verbaasde mij op hoeveel manieren je de kern kon afbeelden.

Er ontstond steeds weer een ander beeld.

De planten bevatten alkaloïden die hallucinerend kunnen werken.

Het leek wel of ik de invloed al merkte door er alleen maar naar te kijken.😊

Spelen met scherptediepte en het gebruik van tussenringen leverde steeds weer andere effecten op. 

Omdat het wat meer waaide dan ik prettig vond werd ook mijn geduld op de proef gesteld.

Het was steeds weer wachten totdat de wind even wegviel, waarna ik snel moest afdrukken.

Zo nu en dan schoof er een wolk voor de zon, die een groot deel van de tijd uitbundig scheen.

Kleuren werden er direct anders door.

Zweetdruppels vielen regelmatig van mijn hoofd en niet omdat het zulk zwaar werk was.

Doornappels zijn eenjarig. 

Aan het eind van het seizoen zie je er weinig meer van.

De stekelige vruchten bevatten een groot aantal zaden. 

Ik had niet verwacht dat ik een lange tijd met het maken van plaatjes van deze planten bezig zou zijn.

De tijd vliegt echter als je er helemaal in op gaat, 

zeker als je nog niet het effect hebt bereikt dat je wilt hebben.

Dolappel, duivelskruid en mollenkruid zijn namen die aan deze planten, behorend tot de familie van de nachtschade, gegeven worden.

Volgens overleveringen zouden doornappels door heksen gebruikt worden in hun vliegzalf.......

Denk nu niet dat heksen door gebruik van deze zalf zouden kunnen vliegen.

De zalf schijnt wel hallucinerend te zijn, dus waarschijnlijk zie je ze na gebruik ervan vliegen.

 Nog één plaatje tot besluit.

Bij een aantal bloemen zie je vijf lijnenbundels vanuit het hart ontspringen, bij andere zijn het er zes.

Het was een interessant uitstapje dat vast nog wel eens een vervolg zal krijgen.

De volgende keer zal het weer over heel andere verschijnselen in de natuur gaan, zoals: