Jaaroverzicht 2021

Achter ons ligt een bijzonder jaar.

 Alles overheersend is de invloed van het corona virus, in zijn verschillende varianten, dat veel losmaakt in de samenleving.

Voor mij zat er daardoor geen buitenlandse reis in, voor het eerst sinds vele jaren.

Daarnaast ontkom je niet aan zorgen over het klimaat, zeker met het oog op de toekomst.

Aantasting van de natuur, vervuiling en dreigende energietekorten zijn onderwerpen die ons bezighouden.

Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel.

JANUARI

Tussen de winterse beelden van landschappen en wintergasten vielen mijn platen

van dit krooneend (Netta rufina) vrouwtje op, alsof het zo moest zijn dit jaar.

Kroon in het Latijn vertaald is Corona.

Ze probeerde vergeefs op het ijs te komen.

FEBRUARI

Over de foto van de maand februari hoefde ik niet lang na te denken.

Deze imposante wisent (bison bonasus) was helemaal op zijn gemak, waardoor ik mijn moment kon uitkiezen.

Iedere winterperiode probeer ik ze minstens één keer op te zoeken.

MAART

Deze schitterende havik (Accipiter gentilis) werd zonder concurrentie de topervaring van de maand.

Nog nooit had ik een havik van zo dichtbij  gezien.

Langs een kanaal in de AWD bleef hij een flinke tijd op zijn prooi zitten.

Ik kon onverwacht dichtbij komen: de vogel trok zich nauwelijks iets van mij aan.

Passerende wandelaars waren echter teveel voor hem.

APRIL

In april zijn veel vogels op doorreis.

Dat geldt ook voor tapuiten (Oenanthe oenanthe).

Ook al was het aantal weer minder dan in voorafgaande jaren, 

het lukte mij wel om ze in een gebiedje in de AWD te vinden, waar ze jaarlijks enige tijd verblijven.

MEI

Eekhoorntjes, officieel Europese rode eekhoorn (Sciurus vulgaris), heb ik vanuit observatiehutten goed kunnen bekijken.

Ik heb er massa's plaatjes van gemaakt.

Deze vond ik hier goed passen, maar het aantal even geschikte alternatieven is groot.

Mei is de maand waarin medeblogger Dick Vermey is overleden.

Ik wil hem hier toch even in herinnering brengen.

JUNI

In juni (en mei) heb je een goede kans jonge dieren te zien.

De keuze is dit jaar gevallen op een jonge zanglijster (Turdus philomelos).

Ik heb deze plaat mede gekozen om de goed passende achtergrond.

JULI 

Vlinders mogen natuurlijk niet ontbreken.

Uit het ruime aanbod vind ik dit duo het aantrekkelijkst.

Het zijn Sint-Jansvlinders (Zygaena filipendulae).

Het was een hele uitdaging om een foto van de maand juli uit te kiezen.

Onder andere ter wille van de variatie heb ik deze plaat gekozen.

AUGUSTUS

Deze wellicht onverwachte plaat heb ik gemaakt in Venneperhout, 

toen ik mij een paar uurtjes met bloemen en insecten heb bezig gehouden.

De snorzweefvlieg (Episurphus baleatus) hangt nog net in de lucht, voordat hij op de bloem van een speerdistel (Cirsium vulgare) landde.

SEPTEMBER

Over de maand september heb ik niet lang hoeven nadenken.

Deze super ontspannen hangjongere van ca. 2 cm is een boomkikker (Hyla arborea).

Hij had absoluut geen haast, maar uiteindelijk klom hij op zijn gemak naar een minder opvallende plek.

OKTOBER

De bronst van de damherten was ook dit jaar weer een spektakel.

Het werd een ervaring die ik niet meer zal vergeten, omdat alles erin zat wat bij een bronst hoort.

Wie mijn verslag hierover nog eens wil bekijken kan hier terecht:

Damhertenbronst 2021

NOVEMBER

Het was verleidelijk om hier een plaat van een buizerd op te nemen.

In het najaar heb ik twee hutten bezocht die mij een schat aan prachtige platen hebben opgeleverd.

Ik zal in 2022 zeker nog een keer op de buizerds, maar ook op andere soorten, terugkomen.

De kleurrijke gaai verdient in november deze plaats.

Een deel van de andere vogels die ik in de hutten gezien heb staat in deze post:

Mezen en vinken

DECEMBER

In deze maand stond het bloggen en fotograferen op een laag pitje.
Wintergasten zoals grote zaagbekken, brilduikers en wilde zwanen heb ik in de AWD wel gezien, 

maar een opvliegende buizerd leverde de mooiste plaat op.

Deze vlucht symboliseert tegelijkertijd de overgang van 2021 naar 2022.

Laten we hopen dat in 2022 vooral de corona problematiek onder controle komt.

Ik hoop dat 2022 een jaar wordt waar we met plezier op terug kunnen kijken.

Ik wens iedereen dan ook een plezierig en vooral gezond 2022.

Daarnaast is dit een uitstekend moment om iedereen te bedanken die mijn blog bezocht heeft en in het bijzonder degenen die daar ook op gereageerd hebben.

Zwammen elders

In dit overzicht wil ik nog een aantal soorten zwammen laten zien, die volgens mij hiervoor aantrekkelijk genoeg zijn.

De beelden zijn voornamelijk gemaakt in Leyduin en Groenendaal, gebieden waar ik om uiteenlopende redenen graag kom.

Het aantal platen waar ik uit kon kiezen overschreed de 30 ruimschoots, 

waardoor ik gedwongen was om flink te selecteren.

De pruikzwam (Hericium erinaceus),  die om een voor mij onbekende reden ook wel eens apenkop genoemd wordt, 

heb ik gekozen als starter. 

 Volgens Wikipedia betekent erinaceus egel. 

De lange stekels doen blijkbaar zowel aan een egel als aan een apenkop denken.

Fantasie is hierbij onmisbaar.

Ze schijnen vooral hoog op de stam van beuken te groeien.

Ik vond meerdere exemplaren op een omgezaagde stam, ongeveer 50 cm boven de grond.

Ze schijnen zelfs eetbaar te zijn, zie verder Wikipedia.

Al wandelend door Leyduin viel het aantal paddenstoelen me nogal tegen.

Plotseling viel mijn oog op deze Grote Oranje Bekerzwam (Aleuria arantia).

Ik had deze soort, waarvan er nog meer exemplaren te zien waren, nog nooit eerder gezien.

Gewone kopergroenbekerzwammetjes waren ook in Leyduin te vinden. 

Eén plaatje mag in dit overzicht niet ontbreken vind ik.

Dit slijmerige hoopje is een klontjestrilzwam (Exidia nucleata).

Deze soort hoort bij de geleizwammen.

Dat zal geen verrassing zijn.

Dit rossig buiskussentje (Tubifera arachnoidea) was aanmerkelijk kleiner dan de exemplaren 

die ik vorig jaar had gevonden.

Het blijft een bijzondere soort, die ik graag zie.

De vorm van de waaiertjes (Schizophyllum commune) verschilt nog wel eens,

maar het lukt meestal wel om een mooi exemplaar te vinden.

Met dit zwammetje heeft waarneming.nl moeite.

Het zou een gewone zwavelkop (Hypholoma fasciculare) kunnen zijn.

Jammer dat ik de juiste naam niet weet, maar het gaat mij hier meer om de compositie.

Met deze zwammetjes, die mij veel doen denken aan de zojuist genoemde zwavelkopjes, 

heeft waarneming.nl nog meer moeite.

Ik kreeg de volgende suggestie: esdoornhoutskoolzwam (zie verder hieronder)!

Wat mij betreft is deze naam 100% fout.

Hier geeft waarneming.nl met 100% zekerheid ook de naam esdoornhoutskoolzwam (Xylaria longipes).

Deze naam vind ik bij deze zwammetjes veel beter passen.

Het verschil met de vorige soort is opmerkelijk groot.

In Groenendaal waren ze op meerdere plekken te vinden.

Dit glanzende zwammetje kent iedereen: porseleinzwam (Oudemansiella mucida).

Ik vond er helaas veel minder dan andere jaren.

Hier kon ik niet zonder mijn tussenringen, want dit zijn piepkleine zwammetjes met het formaat van speldenknopjes.

Tot mijn verbazing determineerde waarneming.nl ze als grote stinkzwam!

Het programma heeft toch wel een update nodig.

Het zijn namelijk kleverige lindebekertjes (Holwaya mucida teleomorf).

Het is inmiddels wel duidelijk dat het determineren van zwammen een uitdagende klus kan zijn.

Dit is een geweizwam (Xylaria hypoxylon).

Meestal zie je ze met een witte geweivormige bovenkant, maar als ze ouder worden verkleuren ze uiteindelijk.

Deze flinke zwam is een zwavelzwam (Laetiporus sulphureus). 

Het is een algemene soort waarvan ik de vorm mooi vind.

Als je 30 plaatjes wilt laten zien wordt het onvermijdelijk een lang verslag.

Ik wil het echter niet in tweeën knippen en deel 2 pas in januari laten zien.

We zijn nu pas op de helft.

De inktzwammetjes die ik vond stonden vrijwel allemaal op plaatsen 

waarbij je ze niet eenvoudig kon fotograferen zonder dat er obstakels in de weg zaten.

Van bovenaf lukte het in ieder geval wel.

Uiteindelijk lukte het toch om ook deze opname te maken, 

waarbij passerende wandelaars ongetwijfeld gedacht zullen hebben dat het niet goed met mij ging.

Je moet soms vreemde houdingen aannemen om je doel te bereiken.

Veel eenvoudiger was het om in het open veld deze 

verblekende knotszwam ( Clavulinopsis luteoalba) op de plaat te krijgen.

Ik had keuze genoeg, al moest ik wel een beetje tuinieren.

Een amethistzwam (Laccaria amethystina) mag niet ontbreken.

Ik ben gewend er jaarlijks heel wat te vinden, maar het bleef nu beperkt tot enkele exemplaren.

Ook al is het geen zwam, een wijngaardslak (Helix pomatia) hoort er in het najaar altijd bij.
Ik kom ze voornamelijk tegen als ik op zoek ben naar zwammen.

Ze komen nog net niet naar mij toe, maar er snel vandoor gaan komt niet in ze op.

Judasoren (Auricularia auricula-judae) horen bij de soorten die ik regelmatig tegenkwam.

Ze schijnen het vooral goed te doen op vlieren.

De vlier is de boom waaraan de apostel Judas zich zou hebben opgehangen.

Zwarte kluifzwammen (Helvella lacunosa) waren dit jaar schaars.

Ik vond er maar twee.

Het zijn vreemde zwammen, met een uitermate merkwaardige hoed en steel.

Ze doen eerder denken aan mislukte zwammen.

Tot mijn verrassing zag ik in Venneperhout witte kluifzwammen (Helvella crispa), 

een soort die ik lang geleden voor het laatst gezien had.

Er waren in dat gebied nauwelijks paddenstoelen te zien, maar deze opvallende soort kwam er tamelijk veel voor.

Het is nog een flinke uitdaging om van deze grillig gevormde soort mooie plaaten te maken.

Voor de volhouders heb ik nu nog één soort over:

De naam van de laatste is voorlopig nog een raadsel.

Het zou een witte bundelridderzwam kunnen zijn, maar de zoekmachines zijn daar niet erg eenduidig over.

Ik vind hem mooi genoeg om deze hier als laatste zwam van 2021 op mijn blog te laten verschijnen.

Zoals het er nu naar uitziet zal hierna alleen nog mijn jaaroverzicht over 2021 in december verschijnen.

Voor wie het deze keer tot het eind heeft volgehouden: 

Bedankt voor jullie uithoudingsvermogen.

Mezen en vinken

 

Bij het bezoeken van vogelhutten zie je behalve tamelijk voorspelbare soorten ook nog wel eens meer opvallende soorten.

Ik heb hiervan enkele verzamelingen gemaakt met platen die ik hier wil laten zien.

Ik heb mij gehouden aan twee platen per soort met soms een uitzondering voor de soort die als startfoto is gekozen.

De goudvink is hier een voorbeeld van.

Pimpelmezen (Cyanistes caeruleus) tref je altijd bij vogelhutten aan

Het was soms wel wat schipperen met de ISO waarden, want de hoeveelheid licht viel niet altijd mee. 

Ten dele speelt natuurlijk ook de lichtgevoeligheid van de lens mee.

Glanskopmezen (Poecile palustris) waren ook enkele keren van de partij, zij het in beperkte aantallen.

Glanskopmees

Vinken (Fringilla coelebs) zijn zowel bij de hutten als elders in de natuur meestal in flinke aantallen te zien.

En waarom niet, als het eten op een presenteerblaadje wordt aangeboden?

Een onverwachte gast was deze zwarte mees (Periparus ater).

Het was de eerste keer dat ik deze mezensoort vanuit een vogelhut zag.

Appelvinken (Coccothraustes coccothraustes) hoop ik eigenlijk iedere keer te zien.

Met hun forse postuur en snavel zijn ze altijd nadrukkelijk aanwezig.

Daarnaast zijn het natuurlijk hele mooie vogels die ik helaas te weinig op andere plaatsen zie.

 Met staartmezen (Aegithalos caudatus) is dat gelukkig anders.

In de wintermaanden kan je het treffen dat je een groep van deze kwikzilverige vogeltjes tegenkomt.

Ze dan ook fotograferen valt echter niet mee.

De laatste soort vind ik van al deze vogels de mooiste:

de goudvink (Pyrrhula pyrrhula).

Helaas zie ik deze soort minder vaak dan ik zou willen.

In Scandinavië staat deze vogel vaak afgebeeld op kerstkaarten.

De volgende keer zal ik de laatste platen van zwammen in 2021 laten zien.