AWD - Maart 2022

De maand maart bood mij op een aantal dagen voldoende mooie momenten om weer eens een maandoverzicht op te stellen.

De zwaan bijvoorbeeld zwom in een klein duinmeertje. 

Het was een nagenoeg windstille zonnige ochtend en de zwaan dreef daar in alle rust.

Een nog wat frisse morgen in het begin van de maand was begonnen met een duel tussen twee jonge damherten, 

die erachter probeerden te komen wie van hun tweeën de sterkste was.

Toen er een ouder hert op hen af kwam, leek het net of de twee jongere dieren op het matje moesten komen.

Even later gingen ze alle drie een andere kant op.

Later op die dag zag ik een groot aantal krooneenden (Netta rufina),

 die in eerste instantie niet goed te zien waren achter het hoge riet.

Gelukkig was er een plek waar ik toch een vrij uitzicht had.

Let op het vrouwtje dat net boven water komt en nog een bel water van zich af moet laten glijden.

De krooneenden zijn gek op kranswieren die ze hier volop konden opduiken.

Het verschil tussen het vrouwtje en het mannetje is ook in dit geval opvallend.

Er waren minstens 50 krooneenden.

Ook hier is goed te zien dat ze graag kranswieren eten.

En wat is nu aangenamer dan dat met zijn tweeën te doen?

Ook deze plaat maakt dat duidelijk.

Voor het eerst sinds maanden zag ik weer eens een ijsvogel.

Helaas niet voldoende dichtbij om er een plaatje van te maken.

Daarom deze keer een creatie die mijn moeder gemaakt heeft.

Zij deed jarenlang aan kantklossen en maakte onder andere deze ijsvogel, die bij ons aan de wand hangt.

De volgende beelden zijn gemaakt in de tweede helft van de maand.

Als een van de vaste bewoners zich weer eens mooi laat zien, dan is dat wel een plaatje waard.

Het is niet zo eenvoudig om een zanglijster (Turdus philomelos) te verschalken, 

maar deze keer had ik succes, al kan het vele malen beter.

Buizerds (Buteo buteo) zie je vrijwel altijd in het duingebied, 

maar het lukt slechts af en toe om er een fatsoenlijke plaat van te maken.

Ze speuren voortdurend naar prooien, zoals muizen, van een vaak verbluffende hoogte.

Deze gewone bosmuis (Apodemus sylvaticus) zag hij niet.

Het beestje bleek niet erg schuw te zijn zodat ik het een tijdje kon volgen.

Rustig vervolgde hij zijn weg en bleef, gelukkig voor mij, goed in het zicht.

Ik hoorde er vlakbij het kenmerkende geluid van een kleine bonte specht, 

dat doet denken aan het geratel van een naaimachine.

Ik zag hem op een gegeven moment uit een boom wegvliegen.

Uiteindelijk verdween de muis tussen de grassen naast het pad en liet zich niet meer zien.

Dit waarnemingsplaatje illustreert twee dingen.

In de eerste plaats dat er in de wintermaanden weer flinke duinmeren zijn ontstaan.

In de tweede plaats dat kieviten de laatste jaren hier in aantal zijn toegenomen waarbij ze bovendien nestelen.

Boomleeuweriken (Lullula arborea) doen het goed in de AWD. 

Ze laten zich meestal goed zien en vooral horen.

Een knobbelzwaan (Cygnus olor) in zo'n mooie entourage vraagt natuurlijk om het maken van plaatjes.

De zwaan zelf was ijdel genoeg om mooi op de foto te willen komen en poetste zich grondig.

Dit was het resultaat.

Nog een laatste plaatje van de zwaan.

Ieder jaar hoop ik weer kleine plevieren (Charadrius dubius) te zien.

Op 24 maart was het zo ver.

Je moet wel weten waar je moet zoeken want dit kleine vogeltje is in het duin soms lastig te vinden als het stil staat.

Er was zelfs een koppeltje.

Wie weet komt er weer een nest.

 Een aantal jaren geleden heb ik in die omgeving drie jongen gevonden.

Zij zijn lastig te benaderen.

Je mag tot een bepaalde afstand komen, maar één beweging extra is dan al snel te veel.

Soms zit het mee en biedt het terrein wat mogelijkheden om je te verschuilen.

Dan is het een kwestie van er voorzichtig naartoe tijgeren.

Als je dan tot besluit een dergelijke plaat kun maken kan je alleen maar tevreden zijn.