Nu mijn blogproblemen zijn opgelost kan ik laten zien wat ik al een tijdje van plan was.
In een oude dode boom bleken zowel boomklevers als grote bonte spechten een nest te hebben,
waarbij de spechten ongeveer 1½ meter hoger zaten.
Op 1 mei werden de jonge boomklevers door hun ouders al veelvuldig gevoerd,
bij de spechten zag ik slechts af en toe de broedende ouder naar buiten kijken.
De jonge boomklevers waren echter niet te horen.
na 1 mei was het rustig en zag ik daar geen boomklevers meer.
De jeugd was uitgevlogen.
Een iets andere positie had welllicht mooiere beelden opgeleverd,
maar zo'n plek moet er wel zijn, zeker als je niet teveel wilt opvallen.
Daarna zag ik nog wel boomklevers in de omgeving, maar niet meer bij het nest.
Pas op 13 mei kon ik weer een kijkje gaan nemen.
Vrijwel direct zag ik een grote bonte het nest verlaten.
Bijna onmiddellijk daarna kwam de volgende ouder, zoals zo vaak met een meikever in de snavel.
Er waren dit jaar heel veel meikevers, dus voedsel genoeg.
Ook de spechten houden van hygiëne, dus afval werd regelmatig afgevoerd.
Ook de spechten houden van hygiëne, dus afval werd regelmatig afgevoerd.
De ouders hadden het er maar druk mee.
De een kwam met voedsel, de ander had net het nest opgeruimd.
Eindelijk een jonge vogel?
Nee nog steeds niet.
Het leek erop dat het nest aan de binnenkant wat ruimer werd gemaakt,
gelet op het soort afval dat werd afgevoerd.
Vooral in de vergroting is goed te zien dat er verbouwd werd.
De groter wordende jongen hadden duidelijk meer ruimte nodig.
Het was verbazingwekkend om te zien hoeveel er werd afgevoerd.
Er was echter nog steeds geen enkele jonge specht te zien die zijn kop naar buiten stak.
Natuurlijk verveelde ik mij geen moment.
Het was een uitdaging om iedere keer de specht die het nest verliet zo goed mogelijk vast te leggen.
Meestal gingen ze als ze naar buiten kwamen linksom of rechtsom langs de stam en vlogen dan van achter de stam weg, maar soms had ik geluk.
Op 24 mei was het dan zo ver, het eerste jong liet zich zien.
Meikevers leken dit jaar het hoofdvoedsel te zijn.
De volwassen spechten kwamen meestal met een meikever naar het nest.
Vlak bij de boom waarnaast ik stond was een jonge eik
waarop een flink aantal meikevers zich tegoed deed aan de blaadjes.
Ze vlogen er ook voortdurend rond.
De jonge spechten wisten er wel raad mee.
Wat een bek trekken de jongen open, de opening kan niet gemist worden!
's Morgens waren er nog niet zo veel andere bezoekers, waardoor ik in alle rust de spechten kon volgen.
Later werd het drukker, maar de meeste wandelaars hadden mij én de spechten gelukkig niet in de gaten.
Ik heb niets tegen andere belangstellenden, zolang het er maar niet teveel zijn en ze niet te dicht bij het nest komen.
De ouders hadden nergens last van en deden wat er van hen verwacht werd.
Op een gegeven moment kwamen ze niet meer.
Er was wel heel duidelijk hun waarschuwende geluid te horen.
Wat was er aan de hand?
Het bleek dat er een buizerd in de buurt op een duin aan de bosrand was geland.
Zoals ik in mijn vorige bericht al liet zien was de buizerd bezig takken te verslepen.
Hij voelde zich blijkbaar net zo groot en sterk als een zeearend,
hij ging met takken aan de slag die duidelijk te groot waren.
Onverrichter zake ging hij er weer vandoor en keerde de rust terug.
Er was nu regelmatig de kop van een jonge specht te zien.
Ik vond het wel een onmogelijke opgave om te zeggen hoeveel jongen er in het nest zaten.
Er kon maar één kop tegelijk naar buiten gestoken worden.
Nadat de kleine was gevoerd bekeek de volwassen specht de omgeving nog even goed voordat hij vertrok.
De omstandigheden waren op de verschillende dagen, maar ook op de dagen zelf, nogal wisselend.
Variatie met de ISO waarden was onvermijdelijk, net als variatie met belichting om bijvoorbeeld overbelichting te voorkomen.
Tot besluit nog een plaat van een jonge specht.
Door de problemen met Google, maar ook door drukte op privé gebied én in de natuur ben ik veel minder met bloggen bezig geweest dan gebruikelijk.
Ik probeer de draad weer op te pakken.
