Fungi deel 2

 Leyduin heeft mij ieder jaar wel wat te bieden in de herfst.

 In deze editie laat ik vooral platen zien van dit landgoed, met af en toe een zijstapje. 

De ene soort paddenstoel of zwam is meer bijzonder dan de ander maar ook van betrekkelijk veelvoorkomende soorten blijft het een uitdaging om er een mooie plaat van te maken. 

Zo vond ik op een keer een gewoon judasoor, merkwaardig genoeg aan het uiteinde van een dikke tak.

Het voordeel van losliggende takken is dat je ze kan verplaatsen.

Dit is precies dezelfde zwam.

De tak lag aanvankelijk op een stapel hout, maar ik heb hem hier op de grond neergelegd.

Het levert een totaal ander beeld op.

Wat verderop lag een boomstam op de grond, waarop onder andere dit kleine zwammetje te zien was.

Op dezelfde stam stond dit stelletje. 

Volgens mij een kleverig koraalzwammetje, volgens waarneming.nl ook.

Wat later ging ik er nogmaals kijken, in de hoop dat ze gegroeid waren.

Ze waren tot mijn verrassing en teleurstelling nog min of meer even groot.

Voor de zekerheid heb ik de naam nogmaals gecontroleerd op waarneming.nl.

Tot mijn verbazing werd nu de naam geel hoorntje voorgesteld.

Dezelfde stam, andere naam!

Nu blijken de genoemde soorten erg veel op elkaar te lijken.

Gele hoorntjes worden wat minder groot, maar een jong kleverig koraalzwammetje kan natuurlijk net zo groot zijn.

De kleur helpt ook al niet: variaties tussen geel en oranje. 

De koraalzwammetjes groeien echter op naaldhout en de gele hoorntjes op loofhout.

Ik vond ze in een loofbos, dus het zullen gele hoorntjes geweest zijn.

Het maakt wel duidelijk dat naamgeving geen eenvoudige opgave is.

Zwammetjes van het mycena - geslacht zijn er heel veel.

Dit zwammetje zorgde voor een intiem stilleven.

Het kost niet veel moeite om in Leyduin sombere honingzwammen te vinden.

Geen idee waarom ze somber genoemd worden.

Deze soort heb ik al vaker laten zien.

Niemand zal deze herkennen want de vorm is steeds weer anders:

de zwarte kluifzwam.

Er waren jaren dat er een heel gezelschap van deze zwammen te zien was, maar deze keer stond er slechts één.

Ik heb wel familieleden gevonden, in Venneperhout:

De witte kluifzwam, 

oneerbiedig gezegd "een zootje ongeregeld".

Je zou bijna zeggen: hoe grilliger, hoe beter.

Ook al waren er jaren dat ze in Venneperhout in grotere hoeveelheden te vinden waren, 

het kostte ook nu geen moeite om er een flink aantal te vinden.

Kluifzwammen zijn wat mij betreft wel buitenbeentjes in het zwammenrijk.

Deze geschubde inktzwam ziet er op het oog heel behoorlijk uit.

Het valt echter niet op dat de achterkant bijna helemaal verdwenen is.

Een soort die ik in voorgaande jaren zowel in Leyduin als in Groenendaal mooier heb aangetroffen vond ik dit jaar op de Sallandse heuvelrug.

Deze op kaviaar lijkende zwam heet rossig buiskussen.

Deze twee foto's heb ik trouwens met mijn telefoon gemaakt en dat scheelt een slok op een borrel.

 Een algemene zwam is de vermiljoenhoutzwam.

Niet erg bijzonder, wel opvallend.

Ook in Leyduin vond ik gekraagde aardsterren, aanvankelijk grotendeels verscholen onder bladeren.

Als je voorzichtig een tikje tegen de bol geeft kan er een wolkje sporen de lucht ingeblazen worden.

Het was natuurlijk een uitdaging om dit vast te leggen.

Bovendien was het een leuk tijdverdrijf.

Beter dan dit is mij niet gelukt, maar ik heb mij er prima mee vermaakt.

Als je goed kijkt zie je regelmatig kleine zwammetjes tussen de bladeren.

Dit muizenstaartzwammetje is er een voorbeeld van.

Weer een soort die je op het verkeerde been kan zetten.

Ik dacht, dit is een kroontjesknotszwam.

Fout, volgens waarneming.nl is dit een rechte koraalzwam.

Ze lijken op het eerste gezicht op elkaar en je moet dus een echte kenner zijn om ze direct te kunnen onderscheiden.

Dit is géén fopzwam, al heet hij wel gewone fopzwam.

Het was 's nachts koud geweest en de bladeren waren een beetje wit uitgeslagen.

Van verschillende kanten bekeken levert het uiteraard verschillende beelden op, 

al is het maar door de verschillende achtergronden.

"A touch of frost".

Een klein beetje ijsvorming geeft toch weer een wat ander beeld.

Een botercollybia 

Dezelfde soort zwam heeft een wat glazig oppervlak gekregen, 

waarbij het lijkt dat er wat sprake is van ijsvorming op de hoeden.

Iedereen weet dat licht invloed heeft op de sfeer.

Een helmmycena in de schaduw zorgt voor een heel andere sfeer dan hetzelfde zwammetje in de ochtendzon.

Nogmaals, maar nu van de andere kant bekeken.

Opnieuw een lang bericht.

Hiermee besluit ik het hoofdstuk "Zwammen".

Mijn dank aan iedereen die de moeite heeft genomen om de verschillende edities te bekijken en eventueel van een reactie te voorzien.

Op 31 december sluit ik het jaar weer af met mijn jaaroverzicht over 2025.

Prettige Feestdagen!