Watervogels

De wilde eend is een zeer algemene verschijning, in parken en natuurgebieden. 

Hij is zo gewoon dat we vaak vergeten hoe mooi de woerd is.

In het voorjaar vechten de woerden vaak hevig om de vrouwtjes.
Het gaat er dan meestal niet zachtzinnig aan toe.

 Een vrouwtje heeft het vaak nog moeilijker wanneer meerdere woerden het op haar voorzien hebben en ze haar kop nauwelijks boven water kan houden.

 Bij wintertalingen heb ik zulke hevige gevechten nog nooit gezien.

Ze zijn niet makkelijk te benaderen want ze zijn zowel erg oplettend als schuw.

 Smienten zijn in de polder niet erg algemeen.

 Bergeenden en aalscholvers daarentegen horen bij het vertrouwde beeld in de polder

Soms maakt het wat los als ze er  weer vandoor gaan.

 Zwarte zwanen kom je niet dagelijks in de vrije natuur tegen.

Deze twee hebben echter hun vaste territorium, zoals een aantal van jullie wel zal weten.

Bij de grauwe ganzen is er al een geboortegolf.

 Als je de aantallen jongen ziet begrijp je wel dat er snel een overbevolking kan ontstaan, 

die dwingt tot ingrijpen.

Dit ouderpaar heeft de zorg voor 17 jongen!

In deze editie wat extra aandacht voor de KRAKEEND.

Meneer Krak

Mevrouw Krak

 Ze grazen wat af.

Meestal zijn ze erg schuw. Hier zagen ze mij niet.

 Hun aandacht ging vooral naar het eten uit.

Met de auto als dekking kon ik deze foto's maken.

 Ik kon zo onopgemerkt wat experimenteren met een lage positie en verschillende scherptedieptes.

Voor wie het nog niet wist is goed te zien dat ze veel plantaardig materiaal eten.

NESTELEN EN BROEDEN

 Ik heb inmiddels een zwanennest gevonden waar knobbelzwanen met broeden zijn begonnen. 

Drie eieren in het nest, één ei minstens een meter verderop. Dat laatste zal wel niets worden.

Meerkoeten broeden al op grote schaal. Ik heb een paar nesten gevonden die mooi vrij liggen. 

Volop kansen op het maken van foto's in de komende weken.

 Het eerste ei is al gelegd. Onderhoud aan het nest gaat intussen wel door.

 Ook een paartje futen heeft al een nest gemaakt op een plaats die mogelijkheden voor mij biedt.

Kortom, interessante mogelijkheden in de komende weken :-)

Lepelaars in het zonnetje

In deze editie van mijn blog wil ik de lepelaars in het zonnetje zetten.

De beelden winnen aan waarde als de zon schijnt.

Daarom laat ik na mijn eerdere blog over de lepelaars nu een zonnige versie zien.

 De takken zijn er nog, het nesten bouwen gaat ook nog steeds door.

Er wordt af en aan gevlogen om nieuw materiaal te halen en te brengen.

 Landen in een boom valt niet mee.

Het is even balanceren om de juiste positie te krijgen.

 De vleugels zijn onmisbaar om niet te vallen bij het pakken van de gewenste takken.

Is het eenmaal gelukt dan moet het luchtruim weer gevonden worden.

Gelukt!

Op weg naar het nest.

 Het valt niet mee om tussen de takken door te manoeuvreren en veilig te landen.

Een andere lepelaar is ook druk bezig met geschikte takken los te maken.

 Er zijn altijd toeschouwers die anderen graag zien werken.

Opnieuw onderweg.

 In de kolonie van zo'n 30 lepelaars zie je voortdurend dit soort beelden.

Een nieuwe tak losgemaakt van een boom.

 Nog even iets opstijgen, ..........

....... een mooie draai maken, ........

 .... en de landing voorbereiden.

Een andere lepelaar is intussen bezig met zijn landing in een boomtop.

Er is voortdurend activiteit.

Manlief kijkt toe hoe zijn vrouw het nest opschudt.

 Even kijken of de benedenburen ook zo druk bezig zijn.

Een momentje rust.

 Het is weer tijd om eropuit te gaan.

En even later vloog hij weg, in de richting van de polder.

Binnenkort zullen de bomen vol blad zitten. 

Als de jonge lepelaars geboren zijn zal het niet meevallen om er mooie foto's van te maken. 

Ik hoop dat deze foto's in de smaak vallen. 

Ik vond het in ieder geval een mooie aanvulling op mijn eerdere blogbericht

Torenvalk (Falco tinnunculus) stilt honger

Torenvalken zijn goede jagers.
Je ziet ze regelmatig in de lucht "bidden",  zoekend naar een smakelijke hap.

 Ze slaan vaak snel met hun vleugels en .....

... spreiden hun staart.

 Als het meezit slaan ze een prooi in het gras .....

... en beginnen ze direct aan de maaltijd.

 Geen twijfel mogelijk: het smaakte opperbest.

Ik mocht even zien wat hij had gevangen.

Daarna ging de maaltijd verder.

Het lichtinval was niet optimaal. Bij de volgende opnamen was dat beter.

 Het verschil in kleur valt direct op.

Ook deze prooi viel in de smaak.

(De boom staat min of meer recht, het timmerwerk was echter erg schuin gedaan)

Hij deed heel erg zijn best om de ingewanden eruit te krijgen.

Je ziet hem genieten, met zijn bek vol.

Hij keek mij plotseling aan, dacht blijkbaar "Ik wil geen pottenkijkers" en ging er vandoor.

Het is een meevaller als je ziet dat een prooi gevangen wordt, 

maar het is nog mooier als je de kans krijgt om het vervolg te zien en vast te leggen.

De volgende keer wil ik de lepelaars in het zonnetje zetten, als vervolg op een eerder blogbericht.