AWD - Op pad met de macrolens

Op zonnige dagen, mits niet te heet, kan het leuk zijn om op stap te gaan met de macrolens. 

Als je vroeg genoeg bent zijn bijvoorbeeld de hagedissen nog actief. 

Wat libellen e.d. betreft lijkt het dat het niet warm genoeg kan zijn.

Ik trof op een morgen twee zandhagedissen aan, een mannetje en een vrouwtje (zie boven), 

die zich bij de heersende omstandigheden prima voelden.

Het mannetje heeft in deze tijd van het jaar een mooie groene kleur.

 Zij lag er ontspannen bij, maar niet in de zon.

Hij deed niet voor haar onder. Hij had wel een veel meer beschutte plek gezocht.

Een wat bijzondere vogel in dit blog, een jonge Canadese gans.

Hier is de rest van het gezin.

De rietorchissen beginnen in bloei te komen. 

Toen ik later nog eens op dezelfde  plek kwam om te zien of hij mooier in bloei was gekomen, was de bloem verdwenen.

Zouden er mensen zijn die ze meenemen?

Als ik het goed heb zijn dit weekschildkevers, ook wel soldaatjes genoemd.

Op de zomerse dag dat ik ze zag wemelde het van de stelletjes die druk bezig waren met ervoor te zorgen dat er nageslacht zou komen.

Momenteel een vertrouwd beeld. 

De bijbehorende libelle is  al lang en breed uitgevlogen.

Deze viervlek droogde haar vleugels. Niet veel later vloog ze weg.

Viervlekken zijn waarschijnlijk de meest voorkomende libellensoort in de AWD.

Het oefenen met de macrolens leverde ook de landing van deze libelle op.

Maar nu iets heel anders.

Deze harige rups heb ik op een blad gelegd om een wat betere ondergrond te krijgen. 

Het felle zonlicht maakte het niet makkelijk een redelijke foto te maken.

Hier zijn de kop en de voorpootjes te zien.

Maar hoe de rups heet en bij welke vlinder hij hoort?

Dankzij René weet ik nu dat het de rups is van de grote beervlinder, een nachtvlinder die ook overdag actief is.

Zonnedauw en libellen: een bijzondere combinatie.

Als de opname bewogen is ligt het niet aan deze juffer, maar aan mij of aan de wind.

Zo is goed te zien dat hoe ze vastzat aan de kleverige vloeistof van de zonnedauw.

Kijkt ze ons nu smekend aan?

Deze juffer hangt echt ondersteboven. Ik heb de foto niet omgekeerd.

Het blijft een bijzonder fenomeen, zo'n vleesetende plant.

Zoals ik een aantal mensen al geïnformeerd heb, vertoont blogger kuren. 

Een melding van een nieuw bericht van mij wordt onverwachts niet meer gemeld op het blog 

of op de site van mensen die dit wel ingesteld hebben. 

Ik hoop dat zich hier snel een oplossing voor aandient.