Kleine Vos

 Het leek mij een goed plan om eens uitgebreid aandacht te besteden aan de kleine vos.
Veel mensen hopen er eens een te zien.
Ze zijn algemener dan menigeen denkt, maar je moet er wel wat moeite voor doen om ze te vinden.

Ook dit jaar heb ik het geluk gehad andere kleine vosjes te zien. 

Dat betekent dat tegelijkertijd mijn jaarlijkse wens opnieuw in vervulling is gegaan.

 Ik heb in chronologische volgorde frislingen, vossenwelpjes, jonge damhertjes en een reekalfje gezien.

Zoals jullie wellicht al bij René hebben gezien en gelezen zijn wij een keer samen op stap geweest met onder meer als doel jonge vosjes te zoeken. Dat het gelukt is, is inmiddels wel duidelijk geworden. 

Ik ben er meerdere keren op uit gegaan en kan daardoor ook wat andere beelden laten zien.
Hier zien jullie deel 1. Deel 2 volgt later in het jaar.

De foto's zijn genomen op drie verschillende dagen.
Dag  1:

 Wat verscholen tussen de struiken zat deze welp rustig rond te kijken.

Even later ging ze aan de wandel, nieuwsgierig om zich heen kijkend.

Is ze niet lief?

Vossen hebben vaak last van teken - net als ik trouwens - en dat is bij haar rechteroog goed te zien.

Ze houden ervan om lekker te relaxen in het zonnetje.

Iedere beweging trekt echter hun aandacht.

Deze welp oogt duidelijk minder vriendelijk. Zou het een mannetje kunnen zijn?

Het verschil in uiterlijk van deze twee welpen is duidelijk te zien.

Zij (ik neem aan dat dit een vrouwtje is) oogt duidelijk liever (vind ik).

Het voelt echt geweldig om dit zo goed te kunnen zien.

Het gehalte aan adrenaline in mijn bloed steeg snel naar bovengemiddelde waarden.

Dag 2 (samen met René):

Ik vind dit wel een bijzondere plaat, door de grassen op achtergrond.

Deze welp heeft vaak een bijzondere, een wat achterdochtige blik in zijn ogen.

 Een beweging, vermoedelijk een insect, trok zijn aandacht.

Het boeide hem toch niet genoeg, en hij ging liggen denken wat hij zou kunnen gaan doen.

Even later ging hij toch weer zitten en gaapte eens flink.

Wie durft er nog te zeggen dat hij vriendelijk kijkt? 

Ik vind dat hij uitgesproken vals kijkt.

Ook deze blik spreekt voor zich. Waar zou hij aan denken?

Begon hij genoeg te krijgen van pottenkijkers?

Had hij iets gemeens in gedachten?

Zo ziet een welpje er een stuk liever uit. 

Het werd tijd voor een middagslaapje. 

Dag 3:

Kleine vosjes zijn echte zonaanbidders.

Ze ruikt duidelijk iets.

Voortdurend zijn ze aan het zoeken naar iets eetbaars.

Het zijn taferelen die niet gauw vervelen.

Nadat ze mij volop de kans gegeven had om foto's te maken, zelfs met de blauwe lucht als achtergrond,
trok ze zich weer terug.

 Ik hoop dat deze vosjes zich goed kunnen ontwikkelen en vooral dat ze niet verpest worden door mensen die ze zo nodig moeten voeren.

Ik ben benieuwd waar en wanneer ik ze weer zal zien.