AWD september 2014

September symboliseert ook in de AWD de overgang van de zomer naar de winter. 

Bij de herfst, die dit jaar beter nazomer genoemd kan worden, horen onder meer paddenstoelen, 

de beginnende vogeltrek, het verkleuren en vallen van de bladeren, de bronst van damherten.

's Morgens vroeg kon het nog erg mistig zijn. 

Alles voelde wat vochtig aan, de wereld was in verhouding klein.

Af en toe doemden de silhouetten van damherten op.

Als je wat dichterbij kan komen, en bovendien de zon iets krachtiger wordt, krijgen ze wat meer kleur.

De wereld verandert als de zon werkelijk zichtbaar wordt. 

Het mooie, warme licht is er maar een korte tijd.

Vroeg opstaan is dan de moeite waard.

Alles is bedekt met condens. Enkele voorbeelden hiervan heb ik kort geleden op mijn blog laten zien.

Damherten benutten de zonne-energie. 

Het duurt niet lang meer dat zij klaar moeten zijn voor hun hoogtepunt van het jaar.

Een jonge vos aan de wandel. Hij zag mij, keek naar mij en ging er als een pijl uit een boog vandoor.

Nee, dit is geen libel die relaxt in een soort hangmat.

Gevangen in een web, het einde van zijn leven.

Deze juffer is nog in topconditie.

Mede dankzij het zonnige weer waren de libellen, zoals deze heidelibel, nog flink actief.

Geen mooie achtergrond, wel een mooie vlinder. 

Het was de enige distelvlinder die ik dit jaar heb gezien.

Hooibeestje.

Het enige landkaartje dat ik dit jaar heb gezien.

Vuurvlinders waren er in groten getale.

Jammer was wel dat, toen ik ze ook graag eens met condens wilde fotograferen, de berm gemaaid was. 

Voor mij was het een wat minder goed vlinderjaar dan 2013.

Parasolzwammen, midden op de dag gefotografeerd, waardoor het licht veel te hard is.

Ik vond het een mooi groepje, met de blauwe kleur van het heldere water als achtergrond.

Ook in september heb ik de boomkikkers nog een aantal keren gezien, onder andere samen met Helma en Henk.

Soms heb je geluk en zit een kikker op een braam. Een mooiere foto heb ik al eerder laten zien. 

Het is hier goed te zien hoe moeilijk het is om er een mooie foto van te maken, want bladeren en takken storen nogal eens.  

Je kán natuurlijk heel erg gaan croppen .........

Zo kan het ook.

Je moet het treffen dat ze op een gunstige plek hun zonnebad willen nemen.

Zoals bekend kan je dan op je gemak scherp stellen, want erg veel actie is er meestal niet.

Hoe anders is dat met vossen. 

Zich onbespied wanend of - en dat is veel waarschijnlijker bij deze vos - zich niets van mensen aantrekkend.

Als hij mensen ziet komt hij toch wel tevoorschijn.

Hoe je ook over rugzakvossen denkt, ze geven je wel de kans om  ze te fotograferen.

Soms gebruik ik die kans.

Ik laat hem voornamelijk zien omdat ik het een mooi exemplaar vind, met een prachtige volle staart.

 Zo zie ik ze graag. Zijn bek hing open om warmte kwijt te raken. Het was een warme zomerse dag.

Zandhagedissen voelden zich nog prima bij de condities van de maand september.

Waaks, zich opdrukkend.

De mooie groene kleuren van de mannetjes zijn nu verdwenen.

Opmerkelijk vond ik deze groep krooneenden. Ik heb ze nog nooit zo vroeg in de AWD gezien.

Paddenstoelen horen onlosmakelijk bij het najaar.

Ik denk dat we er de komende tijd veel zullen zien, in blogs en in de vrije natuur.

De volgende keer geef ik nog een afrondende impressie van mijn reis over IJsland.