AWD - oktober 2014 deel 1

De titel van deze aflevering van mijn blog had ook kunnen zijn:

"Experimenteren met paddo's"

In de maand oktober heb ik mij met twee onderwerpen beziggehouden: 

de bronst van de damherten (zoals in de twee voorafgaande blogedities te zien was) en paddenstoelen en zwammen.

Toen ik op zoek ging naar paddenstoelen bleek dat er toch vrij veel, soms kleine, soorten te vinden waren. 

Al met al heb ik zoveel foto's kunnen maken dat ik ze over twee afleveringen moet verdelen.

Ik ben deze aflevering begonnen met een judasoor. 

Met enige fantasie is de vorm van een oor wel te herkennen.

De naam van deze paddenstoel ( en vele anderen) blijf ik schuldig. 

Het aantal soorten dat in de soortenbank is opgenomen is dermate groot dat ik geen zin had om lang te zoeken.

Het was een voortdurend zoeken naar het juiste diafragma. 

Omdat het niet de hele tijd zonnig was veranderde de hoeveelheid licht steeds en was het bijvoorbeeld oppassen voor overbelichting.

 Dezelfde paddenstoel, maar dan net even anders.

Kleine veranderingen in opstelling kunnen zoals bekend soms grote verschillen opleveren.

Dit type zwammen kom je in de AWD vaak tegen, in diverse varianten. 

Ook deze soort heb ik dit jaar vaak gezien.

Een pruikzwam, ook wat oneerbiedig apenkop genoemd, is dit jaar weer op zijn vaste stek te vinden.

Deze zwam groeide op de stronk van een jaren geleden omgezaagde boomstam.

Ook nu kan je zien dat een kleine verandering van positie grote gevolgen kan hebben.

Porseleinzwammen vallen in een omgeving met veel beukenblad natuurlijk op, zeker als de zon schijnt.

Hoe verschillend kan het zijn als je ze ook eens van de andere kant fotografeert.

Deze fragiele, minuscule taailingen zijn niet zo makkelijk te fotograferen.

Passerende mensen die mij min of meer bewegingsloos op de grond zagen liggen riepen soms "meneer", 

omdat ze bezorgd waren dat het niet goed met mij ging.

Wanneer is zo'n foto nu geslaagd?

Het zal een kwestie van smaak zijn.

Het was wel zoeken naar deze paddenstoeltjes die maar een paar cm hoog zijn.

Een bovist valt veel meer op. De kop doet mij altijd denken aan een golfbal in wording.

Dit vond ik een heel bijzonder exemplaar. 

Zo'n harige paddenstoel was nieuw voor mij.
 Via Loes weet ik nu dat de haren horen bij een knopschimmel (spinellus fisiger) die parasiteert op het paddenstoeltje.

Deze paddenstoel met zijn geelgroene hoed stond  heel eenzaam tussen de gevallen beukenbladeren.

Ik heb geprobeerd wat herfstsfeer vast te leggen.  

Tegelijkertijd wilde ik niet teveel registrerend fotograferen, hoewel je daar niet altijd aan kunt ontkomen.

Een omgevallen paddenstoel, met een paars randje.

Opnieuw een soort die ik voor het eerst zag.

Hier de onderzijde van de zelfde paddenstoel.

Een andere telg van dezelfde familie.

Veel soortgenoten stonden er met opgeheven hoed bij. 

Wat experimenteren op een voor mij relatief onbekend terrein leverde dit en het volgende beeld op.

Het is leuk en uitdagend om te proberen er steeds wat moois van te maken.

Of het gelukt is?

Ik ben er zelf niet ontevreden over, maar het kan natuurlijk altijd beter.

In deel 2 onder andere rode koolzwammen.