AWD - Bronst van de damherten deel 2

Het toppunt van mannelijkheid. 

Dit uit de kluiten gewassen damhert liet nadrukkelijk horen dat hij hier de baas wass.

Op zo'n manier doet een damhert nauwelijks onder voor een edelhert.

Nadat ik in deel 1 de voorbereidende fase heb laten zien begint nu het echte werk.

Het ging onder andere om deze dame.

Als de tijd er rijp voor is zoekt zij een geschikte partner, waarvan zij de genen hoopt te ontvangen.

De mannen moeten zich dan wel laten horen, zodat zij weet waar ze moet zijn.

Zou zij op donker vallen of speelt de kleur van de vacht niet mee?

Hij deed in ieder geval zijn best.

Er liep een aantal hindes en kalfjes bij hem in de buurt.

Plotseling hoorde ik een ander hert aan komen rennen.

Zou ik een gevecht mogen meemaken?

Nee hoor, het donkere hert ging er vandoor en de hindes en kalfjes renden weg 

Het net aangekomen hert liep burlend rond om te laten horen dat hij de macht had overgenomen.

Ik liep verder en zag twee mannetjes naast elkaar staan, op zo'n manier dat ze geen oog voor elkaar leken te hebben.

Dat was maar schijn.

Plotseling gingen ze elkaar te lijf.

Een pittig gevecht volgde.

Gespannen spieren, gedraai, koppen omlaag gedrukt.

De kansen keerden regelmatig, maar ze waren  aan elkaar gewaagd.

Soms was er een moment van rust, dat weer direct gevolgd werd door op elkaar botsende geweien.

Terwijl deze twee tot het uiterste gingen, stond een nog groter hert toe te kijken en af en toe te burlen en zelfs te vlaggen. 

Het leek alsof hij dacht:

 "Gaan jullie je gang maar, het is hier mijn terrein en van mij verliezen jullie hoe dan ook".

De vechtersbazen hadden daar geen weet van en knokten maar door.

Er leek een kentering op komst. 

Het lichtgekleurde hert toonde net iets meer lef, de ander verdedigde zich vooral.

De beslissing is gevallen.

De voortekenen klopten deze keer.

De verliezer ging er vandoor, nog een flink stuk achtervolgd door zijn concurrent.

Welke bonus zal de winnaar gekregen hebben?

Er waren toeschouwers genoeg.

Hoe lang duurde het gevecht?

Ook al heb je zelf het idee dat het minutenlang geduurd heeft, wordt het pas duidelijk als je je foto's bekijkt. 

De informatie die je via je computer krijgt maakt duidelijk dat het om slechts twee minuten ging.

Bijzonder vond ik het om te zien dat veel kalfjes nog geen afscheid van hun moeder hadden genomen, 

terwijl zij toch andere dingen aan haar hoofd gehad zal hebben:

Maar er liepen ook veel kalfjes wat verloren rond, af en toe klagende kreetjes slakend.

Zoeken zij na de bronst hun moeders weer op?

Als je dit hert vergelijkt met de hinde hierboven krijg je bijna medelijden met de hinde.

Als dit grote hert de hinde hierboven zou dekken, snap je wel dat het maar kort kan duren.

Natuurlijk, als hier roofdieren  zouden voorkomen zouden de dieren tijdens een dekking erg kwetsbaar zijn. 

Een snelle actie is dan veiliger.

Nu dat niet het geval is, zullen de hindes een kort samenzijn toch wel het prettigst vinden. 

Ze zouden kunnen bezwijken onder het gewicht van een groot mannetje.

Volgend jaar hopen we deze beelden weer regelmatig te kunnen zien.

Een dekking heb ik (nog) niet meegemaakt. 

Die zou het verhaal compleet maken.