Wilde zwanen laten zich deze winterperiode veel meer zien in de AWD dan in dezelfde periode van de winter 2013-2014.
Als je weet waar je moet gaan kijken moet het wel erg tegenzitten als je ze dan niet ziet.
Ik laat hier een samenvatting zien van wat ik op 6 en 20 januari heb gezien.
Het viel niet mee om een keuze te maken uit het grote aantal foto's dat ik heb kunnen maken.
Ik begin met 6 januari.
Ik was weliswaar op weg naar een gebied waar ik ze verwachtte maar tot mijn plezier werd ik onderweg door een drietal verrast.
Eerst dacht ik dat er slechts één was, in de buurt van een slapend paartje knobbelzwanen.
De kop diep tussen de veren, dus niet makkelijk herkenbaar.
Toen de ene zwaan in de buurt kwam staken ze hun kop omhoog en zag ik dat het soortgenoten waren.
Dat resulteerde onder andere in de eerste foto.
Hier is de aanvankelijk eenzame zwaan.
Ze voelden zich ontspannen en gaven mij de kans een goed standpunt uit te kiezen.
Deze ging op haar gemak haar toilet maken.
Niet veel later gleden ze statig weg.
Omdat ik om kon lopen zag ik van de andere oever dat zij met zijn drieën weer terug zwommen.
Inderdaad, wel de stereotiepe beelden, maar wel goed passend in de sfeer van deze prachtige januarimorgen.
Even geduld nog, andere beelden komen wel in het vervolg.
Ontspannen, maar tegelijkertijd waakzaam, dreven zij op het water.
Mijn aanwezigheid werd tot op zekere afstand getolereerd.
De derde was een tijdje aan het beeld onttrokken door een rietkraag,
maar zij kwam direct tevoorschijn toen ik een stapje teveel dichterbij zette.
Ze wekten de indruk dat ze deze opdringerigheid niet waardeerden, want ze gleden langzaam maar zeker van mij vandaan.
Geen probleem, ik had mij een uur uitstekend vermaakt.
Toen ik verder liep hoorde ik plotseling achter mij het geluid van overvliegende zwanen.
Het kwam zo onverwacht dat ik er slechts twee acceptabele foto's van kon maken, waarvan ik er hier één laat zien.
Tot zo ver 6 januari.
Op 20 januari was ik in tegenstelling tot 6 januari met een concreet doel naar de AWD gegaan.
Al gauw zag ik een grote groep wilde zwanen, zeker een twintigtal.
Ze waren wat schuw en zwommen van mij weg. Ik hoopte dat ik ze door een stukje om te lopen verderop wat beter zou kunnen zien.
Dat lukte, maar één zwaan verraste mij,
waardoor ik vanuit mijn lage standpunt o.a. deze foto kon maken met wat meer voorgrond dan ik wilde.
Maar hoe dan ook een goed begin.
Er kwam er ook één overvliegen. Gelukkig was ik nu wel op tijd.
Dit tweetal kon ik nagenoeg ongezien benaderen.
(Croppen was, net als bij de andere foto's, slechts minimaal nodig).
Een deel van de groep was op hun gemak langs de oever aan uiterlijke verzorging begonnen.
Het zat deze dag wel mee, want ik kon ook deze plek heel goed benaderen zonder de regels in het gebied te overtreden.
Zeker een zestal was aan de overkant bezig het verenpakket grondig te reinigen, zoals ook op de volgende beelden te zien is.
Zelfs even met de linkerpoot achter de onzichtbare oren krabben.
Ze lieten uitsluitend hun linkerpoot zien .
Even balanceren.
Zo, de klus zit erop.
De buurvrouw had nog een bijzondere actie in petto.
Daarna was het weer tijd voor een stukje synchroon zwemmen .
Ze voegden zich even later bij de groep die uit ruim 20 volwassen en jonge vogels bestond.
Veel later zag ik opnieuw een zwaan landen, die mij achterop gevlogen was.
Ik vond de landing mooie genoeg om hem hier te laten zien.
Tot besluit nog een foto van een statig zwemmende zwaan, die perfect harmonieerde met de serene rust.
Misschien wel een stereotiep plaatje, maar volgens mij een mooie afsluiter.
Jammer dat de reflectie van de kop net niet helemaal te zien is.
Dat zag ik thuis pas.
Ik realiseer mij dat het een tamelijk lang verslag is geworden, maar ik denk dat de variatie aan beelden de lengte wel rechtvaardigt.
