Toen er dan ook op waarneming.nl een melding kwam van pestvogels in Zandvoort wilde ik daar natuurlijk heen, maar niet in het weekend.
Ik koos voor maandag 16 februari, een gouden greep.
Het was prachtig weer en er waren verrassend weinig andere fotografen.
Toen ik arriveerde zat er een zevental hoog in een boom. Ik bedoel dan natuurlijk pestvogels.
Ik schoot wel een aantal plaatjes, maar hoopte natuurlijk op betere momenten.
Die kwamen.
Ze doken al gauw in deze struik.
Natuurlijk wil je een mooiere achtergrond, maar het geeft de situatie wel goed weer.
Bessen genoeg.
Bessen genoeg.
Ze vlogen na korte tijd weer weg. Ik besloot ze de wijk in te volgen, maar zonder succes.
Toen ik terugliep was er geen mens meer te zien, en ook geen vogels.
Had ik iets doms gedaan?
Stonden anderen nu de mooiste plaatjes te schieten?
Stonden anderen nu de mooiste plaatjes te schieten?
Ik liep om een gebouw heen, en daar zag ik het zevental opnieuw in een boom zitten.
Geen mens te bekennen.
Geen mens te bekennen.
Ook al zaten ze lager dan de eerste keer, ook al leverde het enkele redelijke foto's op, ik laat er hier niets van zien.
Ze vlogen de straat in waar een aantrekkelijk appelboompje stond.
Wat wil je nog meer?
Je zoekt mooie composities, probeert storende takken te vermijden.
Mijn ( weinige) bewegingen werden met argusogen gevolgd.
De bewoonster van het huis, waar het boompje in de tuin stond, kwam achterdochtig naar buiten.
De bewoonster van het huis, waar het boompje in de tuin stond, kwam achterdochtig naar buiten.
Ze wilde weten waar ik mee bezig was.
Ik kon haar geruststellen, ze ging weer naar binnen.
Gelukkig waren de vogels niet van haar geschrokken.
En die vogels maar smullen.
Ze hakten met hun snavel in de appeltjes.
Hier is - zeker in de vergroting - goed te zien hoe een stuk in het keelgat verdwijnt.
Het was een meevaller dat de lucht zo mooi blauw was.
De achtergrondkleur van bijvoorbeeld de startfoto hoort bij een geschilderde dakrand die bij de afwerking van veel huizen in deze straat hoort.
Voor de variatie ook een keer een pestvogel op een tak met weinig andere takken in de buurt.
Inmiddels hadden enkele anderen ontdekt waar ik bezig was.
De mooiste momenten waren toen al voorbij.
Inmiddels hadden enkele anderen ontdekt waar ik bezig was.
De mooiste momenten waren toen al voorbij.
Ook al is de omgeving vol met appeltjes, je blijft toch zoeken naar plaatsen waar de vogels zo vrij mogelijk zitten.
Dit vond ik een geslaagde actie, die een ongebruikelijk beeld opleverde.
Als een torpedo vloog de vogel naar zijn volgende doel.
Als je deze kleuren ziet begrijp je de Engelse naam:
waxwing (Bombycilla garrulus)
Later zochten ze een andere struik op die grotendeels in de schaduw stond, waardoor je direct een heel ander soort beelden krijgt.
Ze zijn er niet minder mooi door.
Deze foto heeft duidelijk een wat te drukke achtergrond door de vele appeltjes,
maar het wordt heel goed duidelijk dat de pestvogels in een soort paradijs terecht waren gekomen.
Als ze niet veel langer blijven zal het niet aan het voedsel liggen.
Op maandag 23 februari dacht ik "Waarom niet nog een keer? Zo vaak zie je ze niet".
Het was even zoeken, maar ze waren er nog steeds, alle zeven.
Er werd opnieuw flink geschranst, ook door merels.
Ze waren wel onrustig , terwijl we toch maar met zijn drieën waren.
Ze smulden ook van een grotere maat appels.
Van het appeltje was nauwelijks iets over, maar omdat deze pestvogel niets wilde verspillen kon ik wel foto's maken waarop de vogel nagenoeg vrij van obstakels en schaduwen te zien is.
Enkele pestvogels gingen vrij laag in een boom zitten. Van daaruit maakten ze duikvluchten over de vijver, duidelijk op zoek naar insecten. Dat was nieuw voor mij.
maar het wordt heel goed duidelijk dat de pestvogels in een soort paradijs terecht waren gekomen.
Als ze niet veel langer blijven zal het niet aan het voedsel liggen.
Op maandag 23 februari dacht ik "Waarom niet nog een keer? Zo vaak zie je ze niet".
Het was even zoeken, maar ze waren er nog steeds, alle zeven.
Er werd opnieuw flink geschranst, ook door merels.
Ze waren wel onrustig , terwijl we toch maar met zijn drieën waren.
Ze smulden ook van een grotere maat appels.
Enkele pestvogels gingen vrij laag in een boom zitten. Van daaruit maakten ze duikvluchten over de vijver, duidelijk op zoek naar insecten. Dat was nieuw voor mij.
Tot besluit iets heel anders.
Ongetwijfeld valt dit beeld niet bij iedereen in de smaak.
Ongetwijfeld valt dit beeld niet bij iedereen in de smaak.
Het is echter toch veel aantrekkelijker als je ook wat beelden hebt die niet iedereen laat zien?
Er is veel over deze pestvogels gepubliceerd op websites, in weblogs en op Google+.
Er is veel over deze pestvogels gepubliceerd op websites, in weblogs en op Google+.
De vogels zijn er mooi genoeg voor om in het zonnetje gezet te worden.
Door deze foto's ongeveer twee weken later te publiceren dan ik ze gemaakt heb neem ik natuurlijk het risico dat eventuele belangstellenden "pestvogelmoe" zijn.
Ik hoop dat ze dan al veel moois gezien hebben.
Is het mosterd na de maaltijd?
Ik houd van mosterd. Misschien zijn er meer liefhebbers.
Door deze foto's ongeveer twee weken later te publiceren dan ik ze gemaakt heb neem ik natuurlijk het risico dat eventuele belangstellenden "pestvogelmoe" zijn.
Ik hoop dat ze dan al veel moois gezien hebben.
Is het mosterd na de maaltijd?
Ik houd van mosterd. Misschien zijn er meer liefhebbers.
Hoi Kees
BeantwoordenVerwijderenIk moet zegen ok jij heb ze er ook mooi opstaan.
Ik ben laatst nog even geweest maar ik heb ze daar niet meer gezien .
Groetjes Herman.
Nou Kees dit is toch met recht een schot in de roos om na het weekend te gaan, wat heb je er een pracht serie van weten te maken,de pestvogel is op zich al heel mooi maar kan je hem in een geweldige positie en niet achter de takken krijgen dan is dat al bingo,
BeantwoordenVerwijderenTjonge Kees wat een schitterende serie, ik vind het goed dat je ze iets later hebt geplaatst.
BeantwoordenVerwijderenValt volgens mij wel mee met de blogs over pestvogels, zoveel heb ik er niet gezien.
Je hebt ze ook goed vrij kunnen krijgen, het was een gouden greep van je op op maandag te gaan, de meeste zijn dan aan het werk:-)
Ik heb genoten van deze serie.
Groetjes Irma
Ik denk dat ook jij best tevreden mag zijn met deze serie van deze prachtige, zeldzame vogels. Maandag 16 was inderdaad een topdag. Ik ben later die week ook nog een keer terug geweest, maar dat ws een stuk minder, ze waren toen erg schuw. Ik vind vooral jouw foto's aan het begin van dit blog erg fraai, met die zachtgroene achtergrond. En dan die torpedo natuurlijk! Ik ben niet echt een liefhebber van mosterd, maar dit was wel een lekker toetje...
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Dick
Geweldig Kees! Je kreeg ze mooi vrij!
BeantwoordenVerwijderenGr. John
Hallo Kees,
BeantwoordenVerwijderenHelemaal geen mosterd na de maaltijd. Wat zal jij gesmuld hebben bij het maken van deze mooie foto;s van deze prachtvogel. De eerste dag had je al super mooie platen zo tussen een overdaad aan bessen en mooi licht, maar de 2e dag is totaal anders verrassend mooi licht! Echt, wat geeft dit een mooie sfeer. Ik ben er weg van. Ook de laatste met die leuke buitelingen rond het ene appeltje. Mij verveel je er niet mee!
groetjes,
Maria
Oh!!!
BeantwoordenVerwijderenHow lucky you are!
These photos are fabulous, congratulations!
I would 'die' to have such an opportunity.... well, maybe not just yet! LOL!!
Wonderful serie of this beautiful bird!! :D
BeantwoordenVerwijderenHoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenIk hou niet van mosterd maar wel van pestvogels en foto's van deze vogels, nee ik ben ze nog niet zat, en heb ook jouw serie met plezier bekeken. Je had ze toch mooi vrij van takken.
Je hebt het appel eet feestje prachtig vastgelegd, leuke teksten erbij.
Kortom, een prettig blogje.
groetjes Ghita
Nou niks mosterd na de maaltijd hoor, een prachtige serie en ik geniet er graag even van mee.
BeantwoordenVerwijderenMooie beelden heb je gemaakt en een genoegen om te bekijken. Het blijft lastig om rustige foto's te maken van deze vogels, maar zo te midden van de vruchten is wel de realiteit zoals je ze aantreft.
Natuurkieker Coby
Hai Kees,
BeantwoordenVerwijderenOok jij hebt ze prachtig op de foto zeg. Nummer 4 is voor mij de absolute topper van de hele serie, maar op de voet gevolgd door een aantal anderen. Lekker als je in je eentje met zo'n groepje bijzondere vogels bent en je met niemand anders rekening hoeft te houden. Lekker dat je zul mooi weer had, want dan komen de details zo mooi uit. Fraai ook dat op sommige foto's het geel zo goed tot z'n recht komt. Prachtserie.
Groet,
René
Hallo Kees, nee ik wordt nooit Pestvogelmoe. Het blijven mijn favoriete vogels om te zien en fotograferen. Zo fotogeniek. Prachtige serie. Gr. Ben
BeantwoordenVerwijderenPrachtige serie, Kees. Wat een geluk dat je de enige was bij de eerste foto's. Dat werkt zoveel meer ontspannen dan in zo'n horde. Fantastisch dat je zoveel mooie foto's van ze hebt kunnen maken. Groetjes, Joke
BeantwoordenVerwijderenNou, ik houd wel van mosterd hoor ;-)
BeantwoordenVerwijderenen ik vind het erg leuk om te zien wat jij er van gemaakt hebt, want makkelijk was het zeker niet.
Er zitten hele fraaie tussen: 1,5 en 9, en ook 17, 18, 19 kunnen mij bekoren.
Minder vind ik 11, 12 en 14, daar mist de scherpte op het oogje, die zou ik persoonlijk niet geselecteerd hebben.
groetjes Loes
Beautiful captures of the waxwings. Have a great week, Kees.
BeantwoordenVerwijderenZeker geen mosterd na de maaltijd voor mij. Ik droom er nog steeds van om ze een keer te kunnen fotograferen. Jij hebt dat uitgebreid gedaan en het weer werkte lekker mee. je hebt ze een aantal keren mooi vrij van takken. Fraai!
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie
Great series Kees!
BeantwoordenVerwijderenHi Kees!!!.. Love this bird.. What beautiful pictures.. Nice colors and compositions.. Cheers..
BeantwoordenVerwijderenHoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenwerkelijk een prachtige serie van deze pestvogel. Zo zijn ze er en zo zijn ze weer weg. Je laat hier echt prachtige beelden zien waarvan foto 5 voor mij echt een geweldige mooie foto is. Het oogje komt daar ook zo mooi in uit. Je had ook prachtig licht mee en daardoor kon je echt een fantastische serie kunnen maken.
Groetjes, Helma