AWD juni 2015

Juni - zomermaand.

Wat is er altijd veel te zien in deze maand.

 Natuurlijk kan je niet alles in één overzicht kwijt. Jonge kieviten en damhertjes zijn daarom al aan bod geweest.

Soms ging ik met een concreet doel op stap, maar vaak liet ik mij sturen door de inval van het moment.

Ik was bijvoorbeeld  op een vroege morgen op zoek gegaan naar libellen, juffers en vlinders.
Ik vond alleen icarusblauwtjes die nog rustig zaten op te warmen.

Konijntjes zijn in bepaalde delen van de duinen vaak en ook in flinke aantallen te zien.

De kleintjes zijn natuurlijk fotogeniek zoals de meeste jonge dieren.

De snorharen waren hier mooi zichtbaar in de zon.

In de vroege ochtend viel het zonlicht precies op de kop van dit damhert.

Gekraagde roodstaarten waren heel erg ijverig.

Ongetwijfeld een aantal bekjes te vullen.

De vrouwtjes deden niet onder voor de mannetjes bij het voedsel zoeken.

Dit mannetje vond toch nog even tijd om eens te laten horen hoe mooi hij kon zingen.

Ik heb kort geleden al aandacht besteed aan duinhagedissen. 

De mannetjes waren de hele maand juni nog fel groen gekleurd.

Dit hummeltje had hooguit 1/3 van de lengte van de volwassen dieren. 

Het klom in een soort grasstengel.

Het moment kwam zo onverwacht dat ik het hagedisje niet helemaal op de foto kon krijgen. Ik vind het moment toch leuk genoeg om hier te laten zien.

Een gloednieuwe honingzwam, opvallend gekleurd.

Op een zanderige vlakte zag ik tot mijn verrassing enkele boomleeuweriken.

Op het gerenoveerde terrein waar veel vogelkers is verwijderd zag ik niet alleen boomleeuweriken,
maar zelfs voor het eerst kleine plevieren in de AWD. Helaas nog niet op de foto.

Damherten zijn de laatste jaren een regelmatig terugkerend gespreksonderwerp.

Ik heb de herten dit jaar opvallend vaak van boomblaadjes zien snoepen.
Soms staan ze hierbij een tijdje op hun achterpoten.
De droogte van de laatste maanden zal hierbij ongetwijfeld ook een rol spelen.

Een feit is ook dat bijvoorbeeld rietorchissen de laatste jaren steeds minder te vinden zijn in de AWD.

De damherten eten ze volgens de boswachters op (Bron: Struinen, het blad van Waternet).

Er wordt veel gesproken over proactief beheer, het afschieten van herten.
Het is een complex onderwerp. De voor- en nadelen van een grote populatie moeten zorgvuldig met elkaar vergeleken worden bij de beslissing of er al dan niet damherten moeten worden afgeschoten.
In het Haarlems Dagblad van 4 juli staat hierover een ingezonden stuk.

Een fitis, bedwelmd door de geur van meidoornbloesem.

De ronde zonnedauw is populair.

Door het droge voorjaar groeit het minder uitbundig dan in andere jaren.

Ook de achterkant mag wel eens in beeld.

Aanvankelijk dacht ik enkele zuringspanners te zien. 

Toch wijkt het patroon op de vleugels af van wat ik gewend ben bij deze vlinders.

Dankzij Maria weet ik nu dat het een roodbandbeer is.

Het wemelt van de insecten in de AWD.

Deze spin zag ik in het vroege ochtendlicht.

Nog een keer, druk bezig met een prooi.

Opnieuw hielp Maria mij met de naam: het is een soort strekspin.

Ik had al eerder gezegd dat de blauwtjes wel actief maar ook nog erg traag waren.

De dagen hierna waren ze op deze plek niet meer te vinden.

De opnamen dateren van de eerste helft van juni.

Hoe verlegen kan je zijn?

Het viel wel mee. 

In de buurt van het Groot Zwarteveld was een roodpootvalk gesignaleerd.

Net als ik lijken de damherten de omgeving goed te observeren.

De taken waren goed verdeeld, want ze hielden alle windstreken in de gaten.

Ik heb overigens de valk niet gezien.

Juni is de maand van de klaprozen.

Bijen en hommels houden ook van bloemen.

Boomkikkers zijn gewild, en niet alleen bij fotografen.

De populatie is erg kwetsbaar, want ik hoorde te vaak van verschillende mensen dat ze meegenomen worden om ze in een terrarium te huisvesten.

Een kleine karekiet krijg je niet zo eenvoudig op de foto.

Ze houden zich vooral op tussen het riet, meestal luid zingend.

Soms krijg je even een doorkijkje, waarbij je bijna onvermijdelijk ook het riet in beeld krijgt.

Het geeft de realiteit echter goed weer.

Deze sprinkhaan - of krekel -  zat roerloos op het blad.

Het was dan ook nog erg vroeg.

Een kleine parelmoervlinder kon ik fotograferen dankzij mijn 100-400 mm lens.

Ik heb ze nog maar weinig gezien.

Het aantal juffers nam toe in juni. Het aantal blaadjes van de zonnedauw ook.

Dit was de eerste juffer die ik dit jaar zag die niet blij was met zonnedauw.

Dit damhert met bastgewei mag deze editie afsluiten.

Het is een lang bericht geworden, met gemiddeld voor iedere junidag een foto.

Ik hoop dat het ondanks de lengte toch onderhoudend was.