Van blue bell tot oorwurm

Bloemen zó fotograferen dat ik het mooi vind blijft voor mij steeds weer een hele opgave.

Een schilderachtige compositie gaat bij mij al gauw lijken op wat ik met een penseel op papier krijg:

het gebrek aan talent spat eraf.

Het kan echter geen kwaad om toch eens iets anders te doen dan wat ik bij voorkeur fotografeer.

Dan kom ik toch bij bloemen terecht.

In onze tuin groeiden deze blue bells (hyacinthoides hispanica), als ik mij niet in de naam vergist heb.

Het licht viel hier zo op de bloem dat het blad enigszins doorschijnend werd.

Het viel overigens niet mee om slechts één bloem in beeld te krijgen, want dat was wel wat ik wilde.

Ook het zoeken naar een passende achtergrond was echt een uitdaging.

Hier  zijn ook delen van andere bloemen vaag op de achtergrond te zien.
Mij stoort het niet, maar of ze iets bijdragen?

Het inwendige van de kelk werd mooi belicht.
Het leek net een lampje dat licht gaf.

Ook lelietjes van dalen hebben we in de tuin. 

Hoe komen de bloemetjes het best uit? Waar stel je op scherp?

Deze compositie vond ik de op één na mooiste.

Een blad van een andere plant erachter gaf  naar mijn mening een mooier effect.

De pluis van een paardenbloem heeft al meerdere bloggers geïnspireerd.

Ik had deze foto al gemaakt toen ik een soortgelijke foto in het blog van een medeblogger zag.

Het valt niet mee om origineel te zijn.

Zo kan het ook. Ik heb geprobeerd het erop vallende licht zo mooi mogelijk te vangen.

Ook de smalle weegbree - als ik teminste de juiste naam heb gekozen - kwam aan de beurt.

Het zonlicht van de namiddag viel mooi op de witte blaadjes.

Hier nogmaals.

Is dit  een rietorchis?
Wie het weet mag het zeggen.
Ik kwam ze langs rietkragen in een redelijk aantal tegen.
Dit is mijn eerste poging, met een parasolletje erbij om te beschermen tegen het zonlicht.

Zo kan het ook, zonder parasol.

In onze tuin waren spontaan klokjes opgekomen.
Er zijn verschillende soorten, maar de juiste naam kreeg ik van Maria:
het grasklokje heet Campanula rotundiflora
Het inwendige stond centraal. Het zonlicht viel er precies op.

In de schaduw krijg je een heel ander beeld.
Het was een voordeel dat de stengel tamelijk lang was.
Zo zaten andere bloemen of bladeren niet in de weg.

Door een iets ander standpunt te kiezen kreeg ik andere kleuren als achtergrond, onder andere veroorzaakt door de stenen van de schuur.

Ik was niet de enige die belangstelling had voor deze bloem.
Een oorwurm vond er blijkbaar iets van zijn gading.

Snoepen ze ook van stamper en/of meeldraden?

Ik ben benieuwd naar de reacties.
Ik heb mij er in ieder geval enkele uurtjes mee vermaakt.