AWD - Roodwild

Het heeft een bijzondere bekoring om er 's morgens vroeg, heel vroeg, op uit te trekken.

De natuur begint dan langzaam te ontwaken, meestal is het doodstil.

Op 1 juli was ik al vroeg in de AWD.

Om 10 voor vijf zag ik de maan boven de bomen hangen.

Niet veel later begon de lucht rood te kleuren.

Deze foto is, net als de foto waarmee ik dit verslag ben begonnen, rond kwart over 5 gemaakt.

Alles werd rood gekleurd.

De zon was op dat tijdstip al opvallend krachtig en fel.

Het silhouet van het damhert werd mooi omrand door het erop vallende licht.

Wat later zag ik een reegeit rustig grazen op de vlakte.

Ze keek eens naar mij, ging verder met grazen, maar had blijkbaar geen zin in pottenkijkers.

Eerst ging ze in slow motion verder maar even later rende ze toch in de richting van dekking.

Geen kalfje te zien.

Dat kan natuurlijk in de dekking hebben gelegen, maar jammer vond ik het wel.

Het was al weer zo lang geleden.

 Nadat ze tussen de varens was verdwenen, dacht ik "Misschien heb ik geluk als ik een stukje omloop". 

Ik hád geluk want daar was ze weer, niet eens erg opgeschrikt toen ze mij zag.

Ik mocht zelfs nog wat dichterbij komen.

Daarna verdween ze definitief tussen de varens.

Op 6 juli ben ik opnieuw naar hetzelfde gebied gegaan.

Zoals zo vaak bleek dat iedere ochtend weer anders is.

Het werd veel minder rood, maar het licht was wel mooi en warm.

Omdat ik wat geëxperimenteerd heb met de stand SCN op mijn camera is een deel van de foto's niet geworden wat ik gehoopt had. 

Ze werden onscherp, maar al doende leert men.

Damherten liepen opnieuw rustig te grazen.

Om kwart over vijf had ik tot mijn grote plezier al een reebok achter een reegeit zien rennen.

De bronst is blijkbaar al begonnen.

Een foto daarvan laat ik hier niet zien omdat er met ISO 3200 geen mooi beeld ontstond.

Ik was allang blij om weer eens een reebok te zien, en dan nog wel in actie.

Deze foto is later gemaakt toen ik hem opnieuw tegenkwam.

Toen ik hem voorzichtig op afstand probeerde te volgen schoot er plotseling een reekalfje uit de begroeiing omhoog 

dat er als een speer vandoor ging.

Helaas geen mooie foto van de kleine, maar wel van de bok die even later op een redelijk gunstige plek stond te grazen.

Alleen al door het zien van een reebok en reekalfje kon deze dag niet meer stuk.

Het vroege opstaan heeft een aantal bijzondere momenten opgeleverd.

Om de herten zó in het vroege ochtendlicht te zien vind ik steeds weer een geweldige ervaring.

Dit beeld past echt bij de maand juli.