Herfst in Groenendaal

Ook dit najaar heb ik een paar keer rondgestruind in het wandelbos Groenendaal in Heemstede, 

voor een aantal bloggers bekend als de achtertuin van Dick. 
Net als andere jaren heb ik daar een paar interessante soorten gevonden, maar ik heb ook geprofiteerd van een aantal tips van Dick.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

De lightbox in Google werkt om een voor mij onduidelijke reden helaas nog steeds niet.

Met Firefox of Internet Explorer lukt het wel.

Porseleinzwammetjes kunnen velen bekoren.

Het blijft dan natuurlijk wel een zoektocht naar een onderscheidende compositie.

Over de twee hierboven staande ben ik zeker tevreden, 

maar het was wel lastig om een keuze te maken met welke ik deze post zou beginnen.

Ongetwijfeld weer een kwestie van smaak.

Dit plaatje weerspiegelt naar mijn mening de kleuren die zo typerend voor de herfst zijn.

Een enkele houtknotszwam (Xylaria polymorpha), ook wel dodemansvinger genoemd, 

die overigens niet geheel alléén op het rottende hout voorkwam.

Het zijn eenjarige zwammen die zich voortplanten via sporen.

Intermezzo.

De zwam was verscholen achter plantjes en dat leverde, min of meer per ongeluk, dit plaatje op.

De zwam zelf bleek niet zo erg bijzonder.

Dit zwammetje intrigeerde mij door zijn opvallende vorm, de hoed was enigszins geknikt en vertoonde een flink "spuitgat" voor het verspreiden van sporen.

Waaiertjes (Schyzophillum commune) worden beschouwd als de zwam die het meest over de wereld verspreid is.

Hij komt voor op alle continenten, op eén na.

Antarctica moet het zonder doen, wat een verrassing.

De "ijspegeltjes" hadden er overigens wel goed gepast.

Ik vond het lastig om er plaatjes van te maken die mij bevielen.

Het op de stam en de zwammetjes vallende licht en de overmaat aan soortgenoten speelden hierbij een grote rol.

Het was een zoektocht die geruime tijd duurde, waarbij passanten vaak vroegen waar ik mee bezig was.

Het is gek dat ik er in voorgaande jaren geen aandacht aan besteed heb.

In de nabijheid groeiden ook zalmzwammen en beukenkorrelkopjes, maar die leverden geen platen op die ik hier wil laten zien.

Nog een groepsfoto tot besluit van de waaiertjes.

Ik trof daar ook nog deze soort aan, geen idee hoe hij heet.

Het zou een aderzwam kunnen zijn, wellicht de oranje aderzwam.

Een bijzondere soort die het daar heel goed deed.

Het was wel weer even puzzelen hoe ik daar een behoorlijk plaatje van zou kunnen maken.

Iets meer naar links was mooier geweest, maar dan zou een andere zwam ook deels in beeld komen.

Dat wilde ik niet.

Een beetje verscholen in een holte in de stam liet deze zwam nog een extraatje zien.

Een moment van stilte.

Een piepklein zwammetje gedijde goed in de entourage van herfstkleuren.

Nee, dan is dit andere koek.

Op een liggende stam trof ik een viertal pruikzwammen aan, er schijnen er zelfs zes geweest te zijn.

Pruikzwammen (Hericium erinaceus) blijken een bedreigde soort te zijn die op de rode lijst staat.
Ze behoren tot de meest bedreigde paddenstoelen van Europa

In 2016 was de pruikzwam zelfs de paddenstoel van het jaar.

In Wikipedia kan iedereen details over deze bijzondere zwam lezen.

De grootste die ik heb gezien waren volgens mij ca 40 bij 25 cm.

Meestal zie je pruikzwammen, ook wel apenkop genoemd, hoog aan levende bomen hangen.

In Groenendaal groeiden ze op een liggende stam, waardoor het fotograferen een stuk makkelijker was.

Tot besluit van mijn paddenstoelenjaar in Groenendaal nog een porseleinzwammetje, 

heel fragiel in een mooie herfstachtige  omlijsting.

Mijn voorraad paddenstoelen is hiermee nog niet op.

De volgende keer echter eerst: