AWD - september 2015

September had voor mij twee gezichten.

Het eerste gezicht weerspiegelt wat ik in Nederland heb gezien, in dit geval in de AWD.

Het tweede gezicht wordt gekleurd door mijn vakantie op La Gomera, een van de Canarische eilanden.

Deze keer draait alles om de AWD.

Om te beginnen heb ik mij vermaakt met de boomkikkers.

Dit jaar heb ik voor het eerste de jonkies gezien, die vaak niet groter waren dan 1 cm.

Maar klimmen kunnen ze als de beste.

Begin september waren hier en daar al zwammen en paddenstoelen te zien, zoals deze honingzwam.

Als je goed kijkt zie je er druppeltjes onder hangen.

Door hun opvallende kleuren zijn het echte blikvangers.

Tja, wespenspinnen.

Ik heb ze al diverse keren laten zien, maar met regendruppeltjes hebben ze ook wel wat.

Speciaal voor de spinnenliefhebbers: dit was al een flinke wandeling voor de spin.

Hun actieradius is meestal maar beperkt, waarbij ze vooral prooigericht zijn. 

Ter geruststelling voor degenen die een spinnenfobie hebben: mensen zijn geen prooi voor deze spinnen.

Het zijn echte hangvrouwen, met hun kop omlaag.
Zo hebben ze hun eigen kijk op de wereld.

De mannetjes zijn vermoedelijk al verorberd, de jongen zijn nog niet geboren.

Ook al heb ik hem niet geroken, het is toch echt een groene stinkwants.

De herfst sluipt langzaam maar zeker dichterbij.

Het piepkleine insect was blij met dit landingsplatform.

Koeien gedijen goed in het duingebied.

Op warme dagen zoeken ze ook wel het water op.

Soms is het water zo diep dat de uier niet eens te zien is. Een natuurlijke koeling dus.

Voedsel genoeg. Met hun lange tong kunnen ze overal makkelijk bij.

Spinnen en juffers hebben iets met elkaar, spinnen eigenlijk meer met juffers dan andersom.

Zijn die juffers nu zo dom, of zijn die spinnen zo slim?

Juffers komen nogal eens in een web terecht.

De innige omarming door de spin werd niet op prijs gesteld.

Wel boeiend om te zien.

Geen bijzondere plaat, wel een toepasselijk moment.

Een dommelende vos.

Wespenspinnen ben ik inmiddels op veel uiteenlopende plaatsen tegengekomen.

Deze keer is het web nauwelijks te zien, maar de dauwdruppeltjes wel.

Verandering van spijs doet eten.

Iedere dag juffer gaat ook vervelen.

Wat de prooi precies was kon ik niet goed zien, maar de spin was er blij mee.

Vergane glorie, typerend voor het najaar.

Dit blijft er van een distel over.

Het blijkt dat men in de AWD o.a. het voorkomen van wasplaatjes registreert.

Dit is een mooi exemplaar van een scharlaken wasplaatje.

In de vroege ochtend was de hoed van het hazenpootje bedekt met dauwdruppeltjes.

Een leek zal je vermoedelijk vreemd aankijken als je dit hardop zegt.

"De hoed van een hazenpootje?"  

Dit plantje staat op de rode lijst en is uiterst zeldzaam.

Volgens goed ingelichte bron is het Faecalius rarus dama dama.

Boomkikkers kennen we beter.

Voor de verandering is het prettig om ze niet eens op een kale tak van een braamstruik te zien, maar op het blad van een varen.

Klimmende kikkertjes tussen de gras-  en rietstengels is natuurlijk ook een prachtig gezicht. 

Klimmen en springen kunnen ze verbluffend goed.

Ik heb er nog zóveel foto's van dat ik in oktober een boomkikker verslag op mijn blog zal laten zien.

La Gomera heeft mij ook van alles opgeleverd, alleen tot mijn verbazing nauwelijks vogels.
Hagedissen en libellen waren er wel heel talrijk, zoals de hieronder afgebeelde.

Als ik het goed opgezocht heb is dit een Canarische hagedis (Gallotia galloti).
La Gomera komt de volgende keer aan bod.

Bedankt voor alle reacties op de voorafgaande berichten op mijn blog.