Afrika - Krokodillen en nijlpaarden

Nijlkrokodillen zijn indrukwekkende dieren, die zo'n 6 m lang kunnen worden.
Dit exemplaar lag op een oever van de Chobe River in Botswana.
Deze foto heb ik kunnen maken door maximaal in te zoomen met mijn 100-400 mm lens.
Natuurlijk kan je dit soort beelden uitsluitend maken vanaf een boot, in dit geval een speciale rivercruise boat.
Op het land wil je deze dieren vanzelfsprekend niet tegenkomen.

Dit relatief jonge exemplaar lag op een omgevallen dikke boomstam te zonnen.
Hij was hooguit 2 m lang.
Jonge kroks zijn te herkennen aan de gelige kleur.

Hier lag opnieuw een flinke jongen, met zijn bek in een wat vreemde houding.
In de Chobe River hadden ze voldoende water om probleemloos te kunnen leven.
In Zimbabwe passeerden we een bijna droog gevallen rivier, waaruit de krokodillen al gevlucht waren.
Daar bewogen nog wel meervallen in het modderige rivierwater, gadegeslagen door Afrikaanse zeearenden.
Waarschijnlijk zullen ze niet veel later ten prooi gevallen zijn aan deze arenden,
maar ook aan maraboes en gieren, die daar een waar feestmaal zullen hebben gehad.

Opnieuw een beeld van dezelfde krokodil, met maximale zoom gemaakt.
De zichtbare tanden maken duidelijk dat het om een krokodil gaat.
Het dier maakte geen enkele beweging, zelfs niet met zijn ogen.

Krokodillen kunnen wel 100 jaar oud worden.

Je moet er niet aan denken dat je door dit soort enorme krachtpatsers gegrepen wordt.
Iedereen kent wel de beelden van de Grote Trek waarbij gnoes en zebra's bij het oversteken van een rivier niet aan de kaken van een krokodil konden ontsnappen.

Een dag later zagen we tijdens een 4WD-safari krokodillen beneden ons in de zon liggen.

Zo zie ik ze graag, hoewel het nog mooier is de open bek recht voor je te zien (als je tenminste op veilige afstand bent).
Ze openen hun bek wagenwijd om zo warmte kwijt te raken, omdat ze niet kunnen zweten.

Ik heb hier toch ook maar een plaatsje ingeruimd voor een nijlvaraan.
Vanaf een brug boven een al behoorlijk drooggevallen rivier - waar we ook de verderop afgebeelde nijlpaarden zagen - konden we hem over de oever en de rotsige bodem zien lopen.
Nijlvaranen kunnen zo'n 2 m lang worden.

In de brandende zon valt het leven voor nijlpaarden niet mee.
Ze grazen voornamelijk 's nachts, maar af en toe zagen we ze ook wel overdag op het land.

Dit nijlpaard had het goed voor elkaar.
's Nachts gegeten en daarna 's morgens lekker in een flinke poel relaxen.
Als het te heet zou worden, hoefde hij zich alleen maar om te draaien.

In zo'n omgeving - niet ver van de plek waar de nijlvaraan liep - redden ze zich wel.
Ook al was het heet, ze namen toch de moeite om overdag wat te lopen en voedsel te zoeken,
in plaats van voornamelijk in het water te liggen.

Nijlpaarden zijn, zoals velen wel zullen weten, gevaarlijke dieren.
In Afrika is dit dier verantwoordelijk voor het grootste aantal doden dat door een dier veroorzaakt is.
Ze zijn niet alleen snel, maar ze hebben ook nog eens een bek met gevaarlijk grote tanden.

Deze archieffoto, gemaakt in Malawi in 2011, is daarvan wel een overtuigend voorbeeld.

We waren er zeker van dat dit nijlpaard door de hitte bezweken was.
De rode kleur heeft te maken met een beschermende, zonwerende stof die onder invloed van zonnestraling op bepaalde delen van de huid (bijvoorbeeld de buikzijde) wordt gevormd .
Er cirkelden echter geen gieren en andere aaseters boven het dier.
Tot onze verbazing stond hij toch weer op en wandelde naar het water.

Je snapt niet dat ze op het land gaan liggen als ze ook in het water verkoeling kunnen vinden.
Een vergelijking met het gedrag van (zeer) blanke toeristen in zonnige streken dringt zich onvermijdelijk op.

Nee, dan doen moeder en kind het hier beter.
In de Okavango Delta zagen we een drietal nijlpaarden op tamelijk korte afstand, terwijl wij in een mokoro (een soort uitgeholde boomstam) zaten.
Vader lag hier net buiten beeld.

Het voordeel van een lage mokoro is dat je de nijlpaarden bijna recht in de ogen kunt kijken.

Het is overduidelijk dat we goed in de gaten werden gehouden.
Gelukkig bevonden we ons op een veilige afstand, denk ik.
In ieder geval waren de dieren wel gewend aan nieuwsgierige bezoekers.

AFRIKAANSE FABEL
(sterk verkorte versie)
Ooit hadden nijlpaarden prachtig haar.
 Hippo het nijlpaard was hier zo trots op, dat hij ging opscheppen tegen Haas. Hij zei dat Haas maar lelijk haar had.
Haas werd kwaad en stak, toen het nijlpaard lag te slapen, zijn haar in brand.
Sindsdien is het nijlpaard kaal, en het schaamt zich nu zó voor zijn lijf,
dat het voornamelijk onder water is gaan leven en 's nachts naar eten gaat zoeken.