Groeten uit Madagaskar

Madagaskar is een land met een fascinerende, unieke natuur.

Iedereen kent het land door de talrijke kameleons en lemuren, maar er is oneindig veel meer te zien.
Dit overzicht ben ik begonnen met één van de kleurrijke kameleons.

Hoe verschillend ze kunnen zijn blijkt wel uit het tweede beeld.

We hebben kameleons gezien die niet veel groter waren dan een vingerkootje, maar ook grote die met staart en al zeker zo'n 50 cm lang waren.

Ik zal er in andere berichten nog op terugkomen.

Zeboes zijn belangrijk voor de Malagassiërs.

Ze worden op uitgebreide schaal ingezet als trekdier.

Ze vervangen tractoren die ik tijdens onze rondreis van 2 t/m 26 mei slechts een keer of vijf heb gezien.

Een snelweg in Madagaskar is niet te vergelijken  met onze snelwegen:
het zijn tweebaanswegen met op veel plaatsen grote gaten in het wegdek.
Het is volstrekt normaal dat een kudde zeboes over een snelweg of door dorpjes wordt voort gedreven.

Zeboes worden ook gebruikt voor vleesproductie; zeboemelk daarentegen heb ik nergens gezien.

Wat vervoer betreft is men erg creatief, fietsen worden vaak opmerkelijk bepakt.

Taxibusjes, waar wij met 12 personen met moeite inpassen, zitten vaak vol met zeker 25 mensen.

Vaak is de achterdeur ook nog open en hangen er nog 2-3 mensen aan.

Malagassiërs zijn wel wat kleiner dan Nederlanders.

Een pousse-pousse kan gebruikt worden voor personenvervoer maar ook om allerlei pakketten te vervoeren.

Degene die de pousse-pousse trekt loopt meestal op blote voeten en een enkele keer op slippers o.i.d.

De gele bus op de achtergrond is de bus waarmee wij een deel van de reis gemaakt hebben (we waren met 17 personen en een reisbegeleider).

De handel verloopt meestal zeer eenvoudig.

Een paar gewichtjes in de ene plastic bak, het gewenste product in de andere.

Straathandel zie je werkelijk overal, je kan het zo gek niet bedenken of je ziet het langs de weg.

Hier lagen kippen en eenden met de poten vastgebonden te wachten op een nieuwe eigenaar.

Je ziet dan wel eens iemand op een fiets wegrijden met aan beide kanten van het stuur een bosje kippen.

Er zijn nog erg veel buitengewoon arme mensen.

Dit jongetje speelde bij een stapel stenen die zijn vader gebruikte bij het bouwen van een huis.

Let op zijn speelgoed: doppen van waterflessen als wieltjes, een leeg blikje (vis) bovenop een stuk hout.

In een dorpje aan de overkant van de rivier woonden zeer arme mensen. 

Ze staken de stevig stromende rivier over, van oud tot heel jong, en moesten goed opletten om zich staande te houden. 

Oudere kinderen letten dan op de kleintjes.

Let ook op de man met de trossen bananen in het midden.

Het landschap zit vol verrassingen.

Bij het licht van de ondergaande zon viel het licht op een rots die men de Kameleon noemt.

Met wat fantasie kan je je daar wel iets bij voorstellen.

En hier is dan de eerste maki, een witvoetwezelmaki (white-footed sportive lemure), een nachtdiertje dat endemisch is voor Zuid-West Madagaskar. 

Alleen met de hulp van onze gidsen zagen wij er een aantal.

Deze schoonheid is een bonte vari (Varecia variegata), die allesbehalve schuw was.

Hij vertoonde wat kunststukjes in de bomen.
Deze lemuren leven in het  centraal-oosten van Madagaskar, onder andere in de buurt van Andasibe waar wij ze zagen.

Madagaskar is een eiland, dus visserij is een belangrijke bron van voedsel en inkomsten.

Toen we aan de westkust waren zagen we de vissers uitvaren en weer terugkomen met hun vangst.

In dit geval gebruikten zij een pirogue met zeil om wat verder de oceaan op te kunnen.

Het kan ook anders.

Vissers hadden dichtbij het strand een enorm net aan drijvers in de Indische oceaan laten zakken.

Na verloop van tijd trokken ze het net weer op het strand, duidelijk zeer zwaar werk.

Uiteindelijk hadden ze een redelijke oogst aan grote kapiteinvissen (Polydactylus quadrifilis) en zelfs een kogelvis. 

De laatste lieten ze weer vrij omdat deze erg giftig is.

Terwijl de vissers terugkeerden van hun vistocht wilde dit jongetje wel even poseren met zijn zelfgemaakte boot, een kopie van de veel gebruikte vissersboten.

De dames bekeken de visvangst, voornamelijk een soort sardientjes.

De vrouw rechts op de foto had haar gezicht ingesmeerd met een opvallend middeltje tegen de zon.

Veel vrouwen willen niet dat hun gezicht donkerder wordt door de zon.

De jonge vrouw in het midden was bezig met eten uit de middelste pan op de bordjes van de kinderen te scheppen, toen ze merkte dat ik er een foto van maakte.

Ze gingen er toen even goed voor staan, want ze willen allemaal graag op de foto

 (en natuurlijk de foto even bekijken op het schermpje van de camera).

Madagaskar staat bekend om zijn baobabs.

In Madagaskar komen zes verschillende soorten voor, in Afrika en Australië één.

Het verschil tussen de twee soorten die ik hier laat zien is overduidelijk.

Dit model doet mij denken aan oude jeneverkruiken.

Landschappen in Madagaskar kunnen buitengewoon verschillend zijn.

Hier is een voorbeeld van het rode tsingy gesteente.

Het bestaat voornamelijk uit zandsteen en is daardoor heel gevoelig voor erosie.

De kleuren ontstaan door sporen van mineralen zoals ijzer- en aluminiumverbindingen.

Uit deze eerste indruk zal wel duidelijk geworden zijn dat ik enorm veel materiaal heb om nog maanden zoet te zijn met alles uit te zoeken.

Zo beleef ik onze reis nog een keer.