Kopergroen

Deze kopergroene bekerzwammetjes heb ik al begin augustus gevonden. 

Het zijn echt minizwammetjes met een hoed van ongeveer 2 mm doorsnede.

Ik heb dan ook één of meerdere tussenringen moeten gebruiken om ze behoorlijk op de plaat te krijgen.

Mijn grote mazzel was wel dat ze op een stukje hout groeiden dat los in het bos lag.

Ik kon het daardoor op een plek neerleggen die mij goed uitkwam.

Desondanks bleef het een flinke klus om het hout zó neer te leggen dat het zwammetje in beeld kwam zoals ik wilde.

Ondanks dat ik in de schaduw bezig kon zijn was het warm.

Ik begon te zweten en dat trok natuurlijk muggen aan.

Ze staken door mijn T-shirt heen en dat was later thuis goed te zien (en te voelen).

Door ook mijn shirt met Deet te besproeien ging het beter.

Als je bedenkt hoe klein de hoed van een zwammetje is wordt het wel duidelijk wat een ontichelijk klein spinnetje ik hier m.b.v. mijn tussenringen kon vastleggen.

Een zwammetje en een insect tegelijk scherp krijgen is op dit niveau vrijwel niet te doen, in ieder geval niet voor mij.

En als het dan toch een keer lijkt te lukken keert het beestje mij de rug toe.

Geduld, geduld, maar uiteindelijk geen beter beeld.

Met platen zoals deze ben ik toch wel tevreden, vooral als ik bedenk hoe lastig het was om op de rand van de hoed scherp te stellen.

Het is een mini wereld die uitnodigt tot experimenteren.

Plotseling kreeg ik op de achtergrond bijzondere structuren in beeld.
Hoe dit onverwachts lukte weet ik niet meer, maar ik beschouw het wel als een aangename verrassing.

Door het stukje hout iets te draaien ontstond een andere compositie.
Al met al blijft het een wat mystieke wereld waarin ik een kijkje mocht nemen.

Het is niet zo vreemd dat veel mensen dit zwammetje nooit zullen zien, zo klein is het.
De blauwgroenkleuring in het hout waarop ze groeien kan je wel op het spoor zetten.

Een overzichtsplaatje van een deel van de zwammencultuur.

Als je zó dichtbij komt door het gebruik van de tussenringen lijkt het alsof er mist rond de zwammetjes opkomt.

Terwijl ik zo bezig was moest ik toch mijn jack aantrekken omdat de muggen hinderlijk bleven.
In de herfst overkomt het mij zelden dat ik bij het fotograferen van zwammen last heb van insecten, hooguit een enkele keer van een teek.

Door zo bezig te zijn met deze zwammetjes heb ik de smaak weer te pakken gekregen.
Vooral in september ben ik een aantal interessante soorten tegengekomen.
Een terugblik op mijn vakantiereis naar Madagaskar stel ik daarom voorlopig uit.